Στο νοίκι αντί για την αγορά σπιτιού βλέπει περισσότερα πλεονεκτήματα η Gen Z, διαψεύδοντας τις προηγούμενες γενιές, που έθεταν απόλυτη προτεραιότητα την ιδιοκατοίκηση και το «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι».
Μετά την ένταξη στην ευρωζώνη το 2001, αυξήθηκαν σημαντικά τα στεγαστικά δάνεια, καθώς τα επιτόκια μειώθηκαν δραστικά. Την ίδια περίοδο αναπτύχθηκαν νέα προάστια και εντάχθηκαν μετανάστες από τα Βαλκάνια στον αστικό ιστό. Η κατασκευαστική δραστηριότητα ενισχύθηκε, ενώ το ποσοστό ιδιοκατοίκησης κορυφώθηκε το 2010 στο 77,2%. Αυτό μέχρι τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Όπως επιβεβαιώνει η έρευνα της QED για την Alpha Bank για το στεγαστικό, σύμφωνα με τα ευρήματα της οποίας, οι νέοι ηλικίας 18-24 ετών, καθώς και οι φοιτητές, φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη προτίμηση προς την ενοικίαση σε σύγκριση με άλλες κατηγορίες, καθώς το 31% και το 36% από αυτούς αντίστοιχα θεωρούν ότι προσφέρει ευελιξία, κάτι που ισχύει για το 26% κατά μέσο όρο για το σύνολο του δείγματος. Συνολικά, μόλις το 12% των Ελλήνων σχεδιάζει να αγοράσει κατοικία τα επόμενα δύο χρόνια, με το 54% να θεωρεί την αγορά μη εφικτή και το 70% να δηλώνει ότι τα ενοίκια δεν είναι προσιτά σε σχέση με τους μισθούς.
Πρέπει, ωστόσο, να ειπωθεί ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων της έρευνας, το 74%, πιστεύει ότι η αγορά ακινήτου είναι μια ασφαλής μακροπρόθεσμη επένδυση, ενώ μόνο το ένα τέταρτο θεωρεί την ενοικίαση ως μια πιο ευέλικτη επιλογή. Επιπλέον, εκείνοι που είναι ιδιοκτήτες σπιτιών και αυτοί που παρέχονται με στέγαση είναι πιο πιθανό να δουν την ιδιοκτησία ακινήτου ως μια ασφαλή μακροπρόθεσμη επένδυση (με πάνω από το 70% των ερωτηθέντων). Αντίθετα, οι ενοικιαστές τείνουν να προτιμούν την ενοικίαση, με το 34% των ερωτηθέντων σε αυτή την κατηγορία να δηλώνουν αυτή την προτίμηση. Μεταξύ αυτών που σκοπεύουν να αγοράσουν ακίνητο εντός των επόμενων δύο ετών, η πλειοψηφία, σχεδόν τα δύο τρίτα, σκοπεύει να αγοράσει σπίτι ως κύρια κατοικία. Ακολουθεί το 15% που δήλωσε ότι σκοπεύει να αγοράσει σπίτι για μέλη της οικογένειας, το 12% για επενδυτικούς σκοπούς και το 9% ως εξοχική κατοικία. Για περίπου το μισό (45%) των συμμετεχόντων στην έρευνα που σκοπεύουν να αγοράσουν σπίτι εντός των επόμενων δύο ετών, το ακίνητο θεωρείται επένδυση.
Αυτά, παρά την περιορισμένη αγοραστική δυνατότητα. Το 35% των ελληνικών νοικοκυριών έχουν πρόβλημα να αντιμετωπίσουν το κόστος στέγασης, όπως είπε στο φετινό Φόρουμ των Δελφών, ο Χρυσόστομος Καβουνίδης, διευθύνων σύμβουλος και εταίρος της Boston Consulting Group.
Κατάθεση σε εξοχικά από ξένους
Για τους ξένους αγοραστές, η απόφαση επένδυσης σε μία κατοικία στην Ελλάδα είναι ευκολότερη, καθώς με βάση τα στοιχεία που επεξεργάστηκε η Elxis-At Home in Greece, η ελληνική αγορά κατοικίας είναι η τέταρτη φθηνότερη στην Ευρώπη, ενώ τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται και για μια ιδιαίτερα ελκυστική πρόταση αναφορικά με την προοπτική της απόδοσης που μπορούν να εξασφαλίσουν. Ενδεικτικά, μία κατοικία 50 έως 80 τ.μ., επιπλωμένη με πισίνα και βεράντα, μπορεί να ενοικιαστεί προς 80 έως 140 ευρώ ανά υπνοδωμάτιο ανά διανυκτέρευση, ενώ μεγαλύτερες κατοικίες 120 έως 150 τετραγωνικά μέτρα διατίθενται προς ενοικίαση για 180 έως 240 ευρώ ανά υπνοδωμάτιο ανά διανυκτέρευση. Δεδομένου ότι το τελικό κόστος αγοράς μίας πολυτελούς κατοικίας έφτανε το 2019 τα 515.000 ευρώ (450.000 για την αγορά και 65.000 ευρώ για τη μεταβίβαση και τον εξοπλισμό), το καθαρό κέρδος από τη μίσθωση μπορεί να φτάσει έως και τα 80.000 ευρώ για την περίοδο 2021 έως 2024. Η υπεραξία του ακινήτου έως το τέλος 2024 υπολογίστηκε από την Elxis στα 182.889 ευρώ και το συνολικό κέρδος από πιθανή πώληση σε 262.979 ευρώ.
Ολλανδοί και Βέλγοι είναι κυρίως αυτοί που αντιμετωπίζουν τα ακίνητα κυρίως ως επενδυτικά μέσα. Περίπου το 50% των αγοραστών επιλέγουν την ενοικίαση κατά την περίοδο που δεν χρησιμοποιούν το ακίνητο, ενώ ιδιαίτερα οι Ολλανδοί προχωρούν σε μεταπώληση εντός διετίας, με υψηλό κέρδος. Αυξανόμενη συμμετοχή παρατηρείται και από Γερμανούς και Γάλλους, αν και αυτοί τείνουν να χρησιμοποιούν τα ακίνητα κυρίως για προσωπικές διακοπές.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
