Στρατηγικές για έναν πιο θετικό εργασιακό χώρο
Στο διαρκώς εξελισσόμενο τοπίο της σύγχρονης εργασίας, οι διαφορετικές προσωπικότητες και τα διαφορετικά στυλ εργασίας είναι δεδομένα. Ενώ οι περισσότεροι συνάδελφοι συμβάλλουν θετικά στο εργασιακό περιβάλλον, υπάρχουν ορισμένοι τύποι τοξικών συναδέλφων που μπορούν να εμποδίσουν τη συνεργασία, την παραγωγικότητα και τη συνολική ικανοποίηση από την εργασία.
Τοξικό περιβάλλον εργασίας
Στο πλαίσιο του χώρου εργασίας, ο όρος “τοξικός” χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει ένα περιβάλλον που δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα και εμπειρίες. Ωστόσο, η έννοια αυτή μπορεί να μην έχει σαφήνεια στον ορισμό της. Είναι σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ ενός πραγματικά τοξικού εργασιακού περιβάλλοντος, το οποίο χαρακτηρίζεται από επιζήμια συστημικά ζητήματα, και μεμονωμένων περιπτώσεων ακατάλληλης συμπεριφοράς του εργοδότη ή λιγότερο από ιδανικές σχέσεις συναδέλφων.
Διαβάστε ακόμα: Το τοξικό περιβάλλον εργασίας βλάπτει σοβαρά την υγεία
Ένα πραγματικά τοξικό εργασιακό περιβάλλον είναι αυτό που προκαλεί αυξημένο στρες στους εργαζόμενους στην καθημερινή τους εργασιακή ζωή. Τα σημάδια ενός τέτοιου περιβάλλοντος μπορεί να περιλαμβάνουν την αυταρχική διοίκηση, την αμείλικτη πίεση του χρόνου και τη δυσλειτουργία της επικοινωνίας μεταξύ των εργαζομένων και της ηγεσίας.
Εκτός από αυτούς τους εργασιακούς παράγοντες, η παρουσία τοξικών συναδέλφων που επιδεικνύουν διασπαστικές συμπεριφορές μπορεί να επιδεινώσει τις αρνητικές επιπτώσεις ενός τοξικού περιβάλλοντος, καθιστώντας ακόμη πιο σημαντική την προληπτική αντιμετώπιση και επίλυση τέτοιων ζητημάτων.
Τύποι τοξικών συναδέλφων και πώς αντιμετωπίζονται
– Ο αντιστασιακός στην αλλαγή: Αυτός ο τύπος τοξικού συναδέλφου συνήθως επιδεικνύει απροθυμία να αγκαλιάσει την αλλαγή και συχνά αντιτίθεται σε νέες ιδέες ή εναλλακτικές προσεγγίσεις.
Εάν έχουμε έναν συνάδελφο που δεν του αρέσουν οι αλλαγές, το να τον συμπεριλάβουμε στη διαδικασία και να ακούσουμε τις ανησυχίες του, μπορεί να μας βοηθήσει. Αυτό μπορεί να τον κάνει να υποστηρίξει περισσότερο τη νέα ιδέα ή προσέγγιση και να νιώσει ότι είναι μέρος της.
– Ο μοναχικός παίκτης: Ένας τέτοιος τύπος συναδέλφου αναλώνεται υπερβολικά στις δικές του επιδόσεις ή στους στόχους της ομάδας του και μερικές φορές ξεχνά τη γενικότερη εικόνα του οργανισμού.
Για να ενθαρρύνουμε μια πιο ομαδική προσέγγιση, μπορούμε να του υπενθυμίσουμε τα οφέλη της συνεργασίας με άλλα τμήματα και να δείξουμε πώς η συνεργασία μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα για ολόκληρη την εταιρεία.
– Ο 24/7 τελειομανής: Πρόκειται για τον συνάδελφο που στοχεύει στην τελειότητα, αλλά συχνά ξεχνά το χρόνο και το φόρτο εργασίας των συναδέλφων, ζητώντας από αυτούς άμεσες απαντήσεις και ενέργειες.
Για να χειριστούμε τις αλληλεπιδράσεις με τέτοιους συναδέλφους, είναι χρήσιμο να επικοινωνούμε με σαφήνεια τις προτεραιότητές μας και να θέτουμε χρονικά όρια για τις απαντήσεις. Μπορούμε να εξηγήσουμε ευγενικά τον φόρτο εργασίας μας και να τονίσουμε τη σημασία των ρεαλιστικών προσδοκιών για τη διατήρηση μιας υγιούς ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Διαβάστε ακόμα: Πώς μπορούν να διακοπούν οι τοξικοί δεσμοί στον εργασιακό χώρο
– Ο σχολαστικός με τους κανόνες: Ο κολλημένος στους κανόνες συνάδελφος είναι αφοσιωμένος στην τήρηση των καθιερωμένων διαδικασιών και στην εξασφάλιση εγκρίσεων, μερικές φορές με κόστος την αποτελεσματικότητα.
Όταν συνεργαζόμαστε με συναδέλφους που θέτουν ως προτεραιότητα την τήρηση των πρωτοκόλλων, καλό είναι να επικεντρωθούμε στην παροχή αποτελεσμάτων διασφαλίζοντας παράλληλα τη συμμόρφωση, για την αποφυγή περιττών καθυστερήσεων.
Αντιμετωπίζοντας τους τοξικούς συναδέλφους
Η αντιμετώπιση τοξικών συναδέλφων είναι μια συνηθισμένη πρόκληση στον εργασιακό χώρο, αλλά με υπομονή, ενσυναίσθηση και αποτελεσματική επικοινωνία, μπορούμε αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις με επιτυχία. Η κατανόηση των απόψεών τους και η εξεύρεση κοινού εδάφους μπορεί συχνά να οδηγήσει σε ομαλότερες εργασιακές σχέσεις και ένα πιο ευχάριστο χώρο εργασίας για όλους.
Με πληροφορίες από Work Life
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
