22 Νοέ 2024
READING

Ο νέος όρος στον εργασιακό χώρο ακούει στο όνομα “Resenteeism”

4 MIN READ

Ο νέος όρος στον εργασιακό χώρο ακούει στο όνομα “Resenteeism”

Ο νέος όρος στον εργασιακό χώρο ακούει στο όνομα “Resenteeism”

Τι κάνουν οι εργαζόμενοι που μισούν τη δουλειά τους

Εκεί που νομίζαμε ότι ο κατάλογος με τις “εργασιακές ορολογίες” έφτασε στο τέλος του, εμφανίστηκε το φαινόμενο του “Resenteeism”, ελληνιστί ο “Ρεσεντεϊσμός”. Συγγενής με την “Αθόρυβη Παραίτηση”, ο Ρεσεντεϊσμός περιγράφει την απροκάλυπτη απέχθεια για τη δουλειά, σε συνδυασμό με την παραίτηση λόγω των οικονομικών ανησυχιών.

Προέρχεται από έναν άλλο όρο, τον “presenteeism” ή “παρουσιασμό”, ο οποίος αναφέρεται στη χαμένη παραγωγικότητα που προκύπτει όταν οι εργαζόμενοι ενώ δείχνουν παρόντες στην ουσία δεν είναι παραγωγικοί. Έτσι παρόλο που ο εργαζόμενος βρίσκεται σωματικά στην εργασία του και δείχνει ενεργός και παρών -ή online όταν εργάζεται απομακρυσμένα- δεν ενδιαφέρεται ή δεν μπορεί να εκτελέσει πλήρως τα καθήκοντά του και είναι πιο πιθανό να κάνει λάθη στην εργασία του.

Διαβάστε ακόμα: Η Μεγάλη Παραίτηση. Η Αθόρυβη Παραίτηση. Η Σιωπηλή Προαγωγή. Πόσα ακόμα;

Με απλά λόγια, ο Ρεσεντεϊσμός σημαίνει ότι ο εργαζόμενοι μισούν τη δουλειά τους αρκετά ώστε να κάνουν κάτι περισσότερο από το να “παραιτηθούν αθόρυβα”, αλλά είναι πολύ ανήσυχοι για την οικονομική κατάστασή τους για να φύγουν.

Τι κάνουν όμως;

Οι εργαζόμενοι που “ασπάζονται” τον Ρεσεντεϊσμό, μένουν σε μία δουλειά που δεν θέλουν, επειδή αισθάνονται ότι δεν έχουν εναλλακτικές επιλογές. Αυτό, βέβαια, δεν είναι κάτι καινούριο. Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι τώρα δείχνουν ανοιχτά την δυσαρέσκειά τους προς τη δουλειά τους.

Είναι σχεδόν το αντίστροφο της Σιωπηλής Παραίτησης, στην οποία οι εργαζόμενοι κάνουν τη δουλειά τους όπως περιγράφεται και απλά αρνούνται να υπερβούν τα όρια – όπως τις απλήρωτες υπερωρίες ή την ανάληψη επιπλέον καθηκόντων. Και διαφέρει από την Αθόρυβη Παραίτηση, όπου οι εργαζόμενοι έκρυβαν τη δυσαρέσκειά τους.

Αυτή η δυσαρέσκεια, όμως, όταν εκφράζεται, μπορεί να γίνει μεταδοτική – να επηρεάσει, δηλαδή, και άλλα μέλη του προσωπικού που μπορεί επίσης να έχουν βγει εκτός εαυτού από τις συνθήκες στο χώρο εργασίας τους.

Οι αιτίες της δυσαρέσκειας

Οι εργαζόμενοι που αισθάνονται υποτιμημένοι, αδικημένοι και ανησυχούν για το μέλλον τους, δεν πρόκειται ποτέ να είναι ευτυχισμένοι στη δουλειά τους και η αύξηση της δυσαρέσκειας, αν και ανησυχητική, δεν είναι εντελώς απροσδόκητη.

Μάλιστα, σε μια μελέτη του Νοεμβρίου του 2022 από την εταιρεία λογισμικού, UKG, σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί εργαζόμενοι δήλωσαν ότι μισούν τόσο πολύ τη δουλειά τους που δεν θα την εύχονταν ούτε στον χειρότερο εχθρό τους.

Οι επιπτώσεις της Μεγάλης Παραίτησης έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την άνοδο της δυσαρέσκειας. Γιατί οι εταιρείες που έχασαν απότομα πολύ προσωπικό, συνέχισαν να λειτουργούν με το ελάχιστο προσωπικό που έμεινε πίσω. Εκείνοι, λοιπόν, που παρέμειναν στο ρόλο τους μπορεί να κατέληξαν να αισθάνονται υποτιμημένοι και να αντιμετωπίζονται άδικα, γεγονός που εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε γενικευμένη αίσθηση δυσαρέσκειας και έλλειψη κινήτρων σε ένα εργατικό δυναμικό.

Διαβάστε ακόμα: Τι είναι η τοξική θετικότητα στον εργασιακό χώρο;

Αυτό που επέτρεψε στους εργαζομένους να συμμετάσχουν στην Αθόρυβη και στη Μεγάλη Παραίτηση ήταν το σπάνιο πλεονέκτημα να έχουν εργασία, εν μέσω μιας συνεχιζόμενης έλλειψης εργατικού δυναμικού. Αλλά το φαινόμενο του Resenteeism σηματοδοτεί ότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε πιο δύσκολη θέση με το κόστος ζωής και το φόβο των απολύσεων.

Ο Ρεσεντεϊσμός έρχεται σε έντονη αντίθεση με την απελευθέρωση στο χώρο εργασίας που βίωσαν οι άνθρωποι στο αποκορύφωμα της Μεγάλης Παραίτησης, καθώς οι εργοδότες αγωνίζονταν να προσελκύσουν εργαζόμενους.

Το φαινόμενο του Resenteeism δεν είναι δίκαιο ούτε για τους εργοδότες, άλλα ούτε και για τους ίδιους τους εργαζόμενους. Θα ήταν καλύτερα οι εργαζόμενοι που διαπιστώνουν ότι δυσανασχετούν έντονα με τη δουλειά τους να επικοινωνήσουν τις ανησυχίες και τις ανάγκες τους στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού ή στον εργοδότη τους. Να προσδιορίσουν τι θα χρειάζονταν από τη δουλειά τους για να νιώσουν πιο ικανοποιημένοι και να έχουν περισσότερα κίνητρα. Από την πλευρά των διευθυντών, η προώθηση της ανοιχτής επικοινωνίας με τους εργαζομένους και η προσφορά ευκαιριών για επαγγελματική ανάπτυξη, όπου είναι δυνατόν, θα βοηθήσει εξαιρετικά την απομείωση του φαινομένου.

Με πληροφορίες από Business Insider

Photo: Unsplash

Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.