Το φαινόμενο της τοξικής θετικότητας
Όλοι γνωρίζουμε την αξία μιας ενθαρρυντικής κουβέντας όταν νιώθουμε πεσμένοι. Αλλά το να βιαζόμαστε να διώξουμε τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί στην πραγματικότητα να προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό. Η τοξική θετικότητα που εμφανίζεται στις περιπτώσεις αυτές, φαίνεται πως δίνει προτεραιότητα σε μια “αναγκαστική” ευτυχία, αγνοώντας τα αρνητικά συναισθήματα. Ένας χώρος εργασίας με αυτή τη νοοτροπία δεν μπορεί να επιτύχει αν δεν μάθει να “αγκαλιάζει” όλες τις πτυχές της ζωής.
Η τοξική θετικότητα αφορά την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι πρέπει να διατηρούν μια θετική νοοτροπία, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημη ή δύσκολη είναι μια κατάσταση. Με λίγα λόγια, η τοξική θετικότητα μπορεί να φιμώσει τα αρνητικά συναισθήματα, να μειώσει τη θλίψη και να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι πρέπει να προσποιούνται ότι είναι χαρούμενοι ακόμη κι όταν δυσκολεύονται. Εξ αναγκασμού.
Διαβάστε ακόμα: Το φαινόμενο του micromanagement και των “helicopter bosses”
Αυτονόητο είναι ότι η θετικότητα από μόνη της ως τρόπος σκέψης και διαχείρισης της καθημερινότητας, δεν είναι τοξική. Η ανθρώπινη επιθυμία να βρίσκουμε νόημα και χρυσές τομές στις αρνητικές εμπειρίες είναι αξιοθαύμαστη. Ωστόσο υπάρχει ένα ολόκληρο φάσμα συναισθημάτων και εμπειριών που βιώνουμε και τα θετικά διδάγματα δεν προέρχονται από την καταπίεσή τους.
Όταν η θετικότητα γίνεται τοξική
Σε μια προσπάθεια να προωθήσουν τη θετικότητα, πολλοί άνθρωποι στο εργασιακό τους περιβάλλον επιλέγουν να δώσουν έμφαση στα θετικά συναισθήματα, αποκλείοντας όλα τα υπόλοιπα. Ίσως επειδή τους είναι πιο εύκολο το να απορρίπτουν τα “δύσκολα” συναισθήματα, να προσποιούνται ότι δεν υφίστανται, από το να τα διαχειριστούν.
Όμως, όταν κάποιος έχει αυτή τη νοοτροπία, στην πραγματικότητα δεν κατανοεί την κατάσταση. Στην ουσία, ελαχιστοποιεί, αναιρεί ή διαγράφει την εμπειρία ενός άλλου ατόμου – το οποίο συχνά αισθάνεται σαν να κατηγορείται για ό,τι του συμβαίνει στον εργασιακό χώρο.
Και αν η τοξική θετικότητα συνεχίζεται για πολύ καιρό, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο να νιώθει κάποιος ενοχές επειδή είναι λυπημένος ή θυμωμένος, ή μπορεί ακόμη και να αρχίσει να βιώνει gaslighting – να αρχίσει δηλαδή να αμφισβητεί την ορθότητα της σκέψης του. Η τοξική θετικότητα ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό την ανθρώπινη εμπειρία και μπορεί να οδηγήσει σε τραύμα, απομόνωση ή ανθυγιεινούς μηχανισμούς αντιμετώπισης.
Πώς επηρεάζει την εργασιακή κουλτούρα;
Ένας χώρος εργασίας όπου όλοι πρέπει να είναι πάντα χαρούμενοι και θετικοί δεν πρόκειται να δημιουργήσει τελικά μια αποδοτική κουλτούρα. Η τοξική θετικότητα τείνει να οδηγεί σε επαγγελματική εξουθένωση λόγω του γεγονότος ότι οι εργαζόμενοι αισθάνονται υποχρεωμένοι να εκφράσουν ένα συναίσθημα που στην πραγματικότητα δεν αισθάνονται.
Η ελαχιστοποίηση και η απαξίωση των συναισθημάτων των εργαζομένων μπορεί να προκαλέσει απώλεια εμπιστοσύνης και να δημιουργήσει μια εργασιακή κουλτούρα αποφυγής και να μειώσει τις όποιες συνδέσεις μεταξύ των συναδέλφων. Αν κάποιος προσπαθεί γρήγορα να κάνει έναν άλλον να νιώσει καλύτερα, εξαλείφει την ευκαιρία να συνδεθεί πραγματικά, να ακούσει και να καταλάβει τι συμβαίνει. Η τοξική θετικότητα καταστρέφει, τελικά, την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια στον εργασιακό χώρο.
Ενώ θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει τους ηγέτες να χάσουν τις ευκαιρίες να μάθουν τι συμβαίνει μέσα στους εταιρικούς οργανισμούς τους. Αν κάποιος είναι αναστατωμένος για κάτι που συμβαίνει στον χώρο εργασίας, είναι ωφέλιμο για τον εργοδότη να μάθει το γιατί, αντί να το προσπερνά.
Εξάλειψη της τοξικής θετικότητας στην εργασία
Το κλειδί για την εξάλειψη της τοξικής θετικότητας στον εργασιακό χώρο είναι η ενθάρρυνση περισσότερης ειλικρίνειας και εξωστρέφειας στην εργασία. Και αυτή η συμπεριφορά ξεκινά από την κορυφή. Τα ανώτερα στελέχη μπορούν να μιλήσουν για προηγούμενες εργασιακές εμπειρίες που τους προκάλεσαν αρνητικά συναισθήματα και να επισημάνουν τι έπραξαν προκειμένου να διοχετεύσουν αυτά τα συναισθήματα εκείνη την στιγμή.
Διαβάστε ακόμα: 7 λάθη των εταιρειών που κάνουν τους καλούς εργαζόμενους να παραιτούνται
Μόνο ενθαρρύνοντας την αυθεντικότητα, θα είναι σε θέση να οικοδομήσουν αμοιβαία εμπιστοσύνη αντί για μια ακόμη κουλτούρα αποφυγής. Αυτή, μαζί με την ειλικρίνεια και τη διαφάνεια, μπορεί με τη σειρά της να οδηγήσει σε μια εργασιακή κουλτούρα που αφήνει κάθε τοξική θετικότητα στην άκρη.
Όλοι θέλουμε να αισθανόμαστε θετικοί και αισιόδοξοι. Αλλά δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από τον εαυτό μας -ή τους άλλους- να αισθανόμαστε έτσι συνέχεια. Το να κάνουμε χώρο για τον εαυτό μας και τα συναισθήματά μας, μας βοηθά να γίνουμε πιο ανθεκτικοί και πιο ικανοί να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις μας.
Με πληροφορίες από Work Life
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
