Μια νέα προφορική ιστορία της πανεπιστημιούπολης Infinite Loop προσφέρει μια ματιά στην κουλτούρα της Apple καθώς εργάστηκε για την κατασκευή του πρώτου iPhone. Ο Steve Jobs δεν ήταν οπαδός της έδρας του Infinite Loop της Apple στο Cupertino της Καλιφόρνια. Αλλά τα έξι κτίριά του, ο σχεδιασμός αυτών των κτιρίων και το συνολικό σχέδιο της πανεπιστημιούπολης, καθόρισαν μια ολόκληρη εποχή για τους υπαλλήλους της εταιρείας, τα προϊόντα της και τον ηγέτη της.
Στην πραγματικότητα, τα νέα γραφεία του Apple Park, τα οποία σχεδίασε η Foster + Partners, είναι αναμφισβήτητα λιγότερο αντιπροσωπευτικά του πνεύματος της Apple από την παλιά πανεπιστημιούπολη Infinite Loop, την οποία κατείχε η εταιρία από το 1993 έως το 2017. Η τελευταία ενσωμάτωσε την απίθανη ανάσταση της Apple στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η πρώτη αισθάνεται σαν άλλο ένα προϊόν της Apple.
Εξάλλου, στο παλιό Infinite Loop ήταν που ο Jobs και ο Jony Ive συνέλαβαν κάθε προϊόν που έκανε την Apple μία τρισεκατομμυρίων δολαρίων εταιρεία. Που τη μετέτρεψαν σε ένα κολάζ από ανέκδοτα, τραγωδίες, κωμωδίες και επιλογές σχεδιασμού. Για τους σπασίκλες, το να περπατούν στο αίθριο ήταν “σαν ένας χριστιανός προσκυνητής που περπατάει για πρώτη φορά στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη”.
Αυτή τη βδομάδα, ο Steven Levy του Wired δημοσίευσε μια εκτενή προφορική ιστορία της αρχικής πανεπιστημιούπολης που αναφέρει τις ιστορίες ενός χώρου που εξακολουθεί να ανήκει στην Apple (και εξακολουθεί να περιέχει το παλιό γραφείο του Jobs, το οποίο ο Tim Cook λέει στον Levy ότι το επισκέπτεται κάθε τόσο για να αισθάνεται την παρουσία του). Πολλές από τις ανέκδοτες ιστορίες υποδεικνύουν πως ο σχεδιασμός της πανεπιστημιούπολης διαμόρφωσε την ίδια την εταιρεία και τα προϊόντα της.
Ο Jobs ονειρευόταν σιδηροδρόμους μίας γραμμής και στολές
Ο John Sculley, ο οποίος έγινε CEO της Apple μετά από αίτημα του Jobs, μόνο για να τον προδώσει αργότερα, περιγράφει τα πρώτα οράματα του Jobs για νέα έδρα:
Ο Steve το ονόμασε SuperSite. Ήθελε κάτι σαν την εμπειρία της μετάβασης στην Disney World, με σιδηροδρόμους να περνούν γύρω σου και όλοι να φορούν στολές διαφορετικού χρώματος. Όταν ο Steve είπε στον όμιλο Mac ότι θέλει να έχει στολές, όλοι τον κοίταζαν σαν να ήταν τρελός.
Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι ο Jobs δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος μαρκετίστας, αλλά ένας πραγματικός showman-ένας Willy Wonka με μαύρο ζιβάγκο.
Το περπάτημα ήταν μέρος της κουλτούρας
Ο Dan Whisenhunt, αντιπρόσωπος της ακίνητης περιουσίας από το 2007 έως το 2018, δήλωσε στον Levy ότι στον Job δεν του άρεσε το Infinite Loop επειδή δεν ήταν δικός του ο σχεδιασμός του, του άρεσε πολύ η εσωτερική αυλή και χρησιμοποιούσε το χώρο της πανεπιστημιούπολης για να πραγματοποιήσει τις διάσημες συναντήσεις περπατώντας. “Είχε πολύ προβλέψιμα μονοπάτια”, λέει ο Whisenhunt. “Το πρώτο ήταν από το πάρκινγκ μέσω του λόμπι μέχρι το γραφείο του. Το δεύτερο μονοπάτι περνούσε στο στούντιο του Jony. Αυτή ήταν μια εσωτερική διαδρομή που ήταν πολύ γνωστή. ”
Ρομαντισμός στο αίθριο
Σύμφωνα με τον Chris Espinosa, τον 8ο υπάλληλο της Apple από το 1977, το αίθριο ήταν ο κεντρικός κόμβος της πανεπιστημιούπολης Infinite Loop, “το σταυροδρόμι της εταιρείας” όπου ο Jobs διέταξε γιγάντια πανό να κρεμαστούν για να παρακινήσουν τους μηχανικούς. “Αν καθίσετε στους μαύρους καναπέδες για αρκετή ώρα, θα δείτε τους μισούς ανθρώπους που πρέπει να μιλήσετε σε μια μέρα, παρόλο που οι περισσότεροι εργάζονται σε άλλα κτίρια”, δήλωσε ο Levy.
Ο Tony Fadell, ένας από τους πατέρες του iPod, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο συνάντησε τη σύζυγό του Dani για πρώτη φορά στο αίθριο της πανεπιστημιούπολης: «Απλά δεν υπάρχει χρόνος να το κάνεις αυτό, γιατί πάντα είσαι στο τρέξιμο. Επειδή καθυστερούσαμε τόσο με τη συζήτηση, ο Steve κατέβηκε με τον ανελκυστήρα, βγήκε, κάρφωσε τα μάτια του πάνω μου, και κοίταξε την Dani. Μπορούσα να το δω στα μάτια του – «Τι στο καλό μπορεί να λένε αυτοί οι δύο εκει;” κι έπειτα: «Ό, τι κι αν κάνετε εκεί, παιδιά, καλύτερα να σταματήσετε να το κάνετε».
Το εργαστήριο του Jony Ive ήταν “σαν να είχατε μπει σε ένα διαστημόπλοιο”.
Η Apple ήταν μια διαβόητη εταιρεία για τις φήμες που διέρρεε έως ότου ήρθε στην εξουσία ο Jobs. Καθώς η εταιρεία εργαζόταν για το πρώτο iPhone, ο Jobs και οι υπηρεσίες ασφαλείας έκλεισαν την πανεπιστημιούπολη. Οι πόρτες ασφαλείας με κωδικούς ταυτοποίησης εγκαταστάθηκαν όπου κρίθηκε απαραίτητο. “Η πρώτη κλειδαριά ασφαλείας μπήκε στο εργαστήριο του Jony Ive,” λέει ο ανώτερος διευθυντής iPhone, Andy Grignon, στον Levy. “Η πόρτα ανοξείδωτου χάλυβα με μια κάμερα και συναγερμό για τα πάντα”.
Η Avie Tevanian, που δημιούργησε το σύστημα που αποτελεί τον πυρήνα όλων των προϊόντων της Apple και ήρθε με τον Steve Jobs αφού η Apple αγόρασε τη NeXT, περιγράφει τις προσαρμοσμένες μηχανές κατασκευής που αφήνουν την ομάδα σχεδιαστών να παράγει πρωτότυπα στιγμιαία – μαζί με τα ξύλινα τραπέζια που χρησιμεύουν ως εκθετήριά τους σε κάθε Apple Store σήμερα, ένας από τους πολλούς λεπτούς αλλά διαδεδομένους τρόπους με τους οποίους η παλιά πανεπιστημιούπολη επηρέασε την εταιρεία. “Οτιδήποτε υπήρχε μέσα στην πανεπιστημιούπολη ήταν απόλυτα, απόλυτα εταιρικό πρότυπο, και στη συνέχεια πήγαινες στο δωμάτιο ID και ήταν ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος”, λέει ο Fadell. “Ήταν σαν να είχες εισέλθει σε διαστημόπλοιο.”
“Aν πάτε τώρα στην Apple, σχεδόν όλα είναι κλειδωμένα”, είπε ο Levy, “αλλά όλα εκεί ξεκίνησαν.”
Το 2017, η εταιρεία μετακόμισε στο Apple Park, με βάση το όραμα που είχε ο Jobs δύο χρόνια πριν πεθάνει. Ένα όμορφο όραμα, πράγματι κομψό, λείο και τέλειο, αλλά στερείται της ψυχής, της ιστορικής και ατελούς πανεπιστημιούπολης της πρώιμης Apple.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
