Έρευνες στο Ηνωμένο Βασίλειο έρχονται να προβληματίσουν σχετικά με τη θετική αντίληψη για την τηλεργασία. Έρευνα του BBC αποκάλυψε τα αυξημένα επίπεδα άγχους και αισθήματα μοναξιάς των εργαζομένων, ωθώντας τις εταιρείες να βρουν και να υιοθετήσουν ένα νέο μοντέλο που να ικανοποιεί τόσο τους εργαζομένους που προτιμούν να εργάζονται εξ αποστάσεως όσο και εκείνους που προτιμούν διά ζώσης.
Η πανδημία του κορονοϊού άλλαξε ριζικά τις συνθήκες εργασίας επιβάλλοντας το μοντέλο της εξ αποστάσεως εργασίας. Παρόλα αυτά, το μοντέλο της τηλεργασίας δεν ήταν καινούριο. Ήδη πριν την πανδημία, πολλές εταιρείες, ιδίως στη Γαλλία, ενίσχυαν την εξ αποστάσεως εργασία, καθώς παρουσίαζε μία σειρά πλεονεκτημάτων: μειώνονταν τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης και οι εργαζόμενοι ήταν πιο παραγωγικοί δουλεύοντας από την άνεση του σπιτιού τους και έχοντας μεγαλύτερη ευελιξία ωραρίου. Ωστόσο, η πανδημία έκανε υποχρεωτική την εξ αποστάσεως εργασία και ακόμα και σήμερα που οι περισσότερες χώρες δεν έχουν μέτρο προστασίας, πολλοί εργαζόμενοι εξακολουθούν να εργάζονται εξ αποστάσεως.
Σήμερα, δύο χρόνια από την έναρξη της χρήσης του μοντέλου της εξ αποστάσεως εργασίας, τα αποτελέσματα ερευνών για τα οφέλη της είναι μεικτά. Από τη μία, υπάρχουν εργαζόμενοι που προτιμούν να δουλεύουν από το σπίτι τους, καθώς μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους, να μειώσουν τα έξοδα μετακίνησης από και προς τη δουλειά, ενώ έχουν πια περισσότερο ελεύθερο χρόνο, που μπορούν να τον αξιοποιήσουν κάνοντας κάποιο χόμπι. Βρετανική έρευνα δείχνει ότι οι νεαρές μητέρες είναι πιο πιθανό να επωφεληθούν από την τηλεργασία, όπως και άτομα που ζουν με τον/τη σύντροφό τους ή έχουν κοινωνικοποιηθεί στην περιοχή που διαμένουν. Από την άλλη, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 80 % των εργαζομένων θεωρεί ότι η εργασία εξ αποστάσεως επίδρασε αρνητικά στην ψυχική τους υγεία. Μάλιστα, το 81% των εργαζομένων κάτω των 35 ετών, που εργάζεται από το σπίτι, αισθάνεται μοναξιά και έντονο άγχος. Τα αποτελέσματα αυτά αναφέρονται κυρίως σε νεαρούς επαγγελματίες της γενιάς των Μillennials και της Gen Z, οι οποίοι έχουν μπει πρόσφατα στο εργατικό δυναμικό ή δε διαθέτουν έναν ήσυχο και αφοσιωμένο χώρο εργασίας. Έτσι, ελλείψει ενός επαγγελματικού περιβάλλοντος, χωρίς καθοδήγηση και με αισθητά μειωμένο βαθμό κοινωνικοποίησης, πλήττεται σοβαρά η ψυχική τους υγεία, ενώ το 80% των εργαζομένων δεν έχουν ωράριο, διότι δε διαχωρίζουν τον χώρο εργασίας από τον χώρο ξεκούρασης.
Οι συνθήκες αυτές δημιουργούν μία περίπλοκη κατάσταση, την οποία οι εργοδότες καλούνται να αντιμετωπίσουν. Το πρόβλημα είναι: πώς να σχεδιάσουν ένα μοντέλο που να λειτουργεί για όλους; Τα σημερινά στοιχεία δείχνουν ότι οι προσωπικές συνθήκες και οι προτιμήσεις των ανθρώπων είναι βασικός παράγοντας για το εάν η απομακρυσμένη εργασία τους αποφέρει οφέλη – και, εάν ναι, εάν τα πλεονεκτήματα υπερισχύουν των μειονεκτημάτων, όπως η απομόνωση και η μοναξιά.
Είναι, επίσης, πιθανό ότι αυτό που θέλουν οι εργαζόμενοι από τον χώρο εργασίας τους είναι να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Ένας εργαζόμενος που ανήκει στη γενιά Ζ, στα πρώτα στάδια της καριέρας του, μπορεί να εκτιμά ως σημαντική την αλληλεπίδραση με συναδέλφους του στο γραφείο, ενώ μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές οι ανάγκες μιας εργαζόμενης μητέρας ή ενός ατόμου που φροντίζει έναν ηλικιωμένο γονέα. Αυτό που λειτουργεί καλύτερα σε έναν, δεν είναι απαραίτητα μια λύση που ταιριάζει σε όλους – και πιθανότατα θα είναι επίσης ένας μεταβαλλόμενος στόχος ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες των ατόμων κατά την πάροδο του χρόνου.
Στην Ελλάδα, έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών έδειξε ότι το 85% αυτών που τηλεργάζονται σήμερα, επιθυμούν να συνεχίσουν την τηλεργασία και το 84% προτιμά είτε μία τακτικότητα στην τηλεργασία, είτε εφαρμογή της τηλεργασίας σπάνια, όποτε αυτό χρειάζεται (34%). Πιο αρνητικοί στην τηλεργασία είναι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και οι εργαζόμενοι που στη δουλειά τους «βοηθούν άλλους ανθρώπους (π.χ. εκπαίδευση, ιατρική, νοσηλευτική, παροχή πληροφοριών, κλπ)», ενώ πιο θετικοί είναι όσοι κυρίως εργάζονται «με νούμερα, αρχεία ή μηχανές, με δεδομένο και τακτικό τρόπο». Παράλληλα, τρεις στους πέντε ερωτηθέντες «αντιμετωπίζουν λιγότερο εργασιακό άγχος όταν εργάζονται από απόσταση, έχουν καλύτερη αποδοτικότητα, ενώ εξοικονομούν χρόνο και δαπάνες μετακίνησης», αναφέρεται στην έρευνα.
Με πληροφορίες από BBC
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
