Αν υπάρχει ένα κοινό σημείο στις έρευνες που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα, σχετικά με το πώς εξελίσσεται η εργασία και πώς την αντιμετωπίζουν πλέον οι εργαζόμενοι, αυτό είναι η σαφής αλλαγή στις προτεραιότητές τους και η ανάδειξη της βούλησής τους να έχουν περισσότερο τον έλεγχο στον επαγγελματικό τους βίο.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι αυτή η μεταβολή νοοτροπίας καταγράφεται περισσότερο στις νεότερες γενιές υπαλλήλων, γεγονός που καθιστά τα ευρήματα αυτών των ερευνών ιδιαίτερα σημαντικά για τους εργοδότες και την εταιρική κουλτούρα που καλλιεργούν. Υπό το φως της «Μεγάλης Παραίτησης» – που όπως αποδεικνύεται δεν ήταν ένα παροδικό φαινόμενο που αφορούσε κατά βάση τις ΗΠΑ, αλλά εντοπίζεται σε αρκετές χώρες του κόσμου – οι ανάγκες για ικανό εργατικό δυναμικό παραμένουν σημαντικές, ιδιαίτερα σε ορισμένους κλάδους, όπως ο τεχνολογικός, αλλά και η εξυπηρέτηση πελατών, στην τουριστική κυρίως βιομηχανία· συνεπώς έχει πρακτική αξία για τους εργοδότες να λάβουν υπόψη τους τις διαθέσεις των υπαλλήλων τους, αν θέλουν να διατηρήσουν τα ταλέντα που θα ενισχύσουν την επιχείρησή τους.
Ειδικότερα, σε μεγάλη παγκόσμια έρευνα που διεξήγαγε η εταιρεία υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού Randstad, βρέθηκε ότι σχεδόν το ένα τρίτο των εργαζομένων Millennials και Gen Z-ers αναζητούν ενεργά την ευκαιρία να αλλάξουν θέση εργασίας.
Από την έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 35.000 υπάλληλοι από 34 συνολικά αγορές, αναδείχθηκε μάλιστα μια αισθητή διαφορά μεταξύ των νεότερων εργαζομένων και εκείνων που εκπροσωπούν παλαιότερες γενιές, κυρίως όσον αφορά τις προτεραιότητες που θέτουν πλέον στις συνεργασίες τους. Για την ακρίβεια, το 48% των Millennials και το 49% των Gen Z-ers δήλωσαν ότι είναι έτοιμοι να απορρίψουν μια θέση που δεν εναρμονίζεται με τις απόψεις και τις αρχές τους, όσον αφορά τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα· για τους Baby Boomers, δηλαδή όσους έχουν γεννηθεί μεταξύ 1946 και 1964, το ποσοστό αυτό πέφτει στο 35%.
Διαβάστε ακόμα: Έρευνα | 80% των υπαλλήλων των τεχνολογικών εταιρειών θέλουν να παραιτηθούν
Η σημασία που έχει για τους Millennials και για τους Gen Z-ers ο ρόλος των αξιών στην επιλογή του εργοδότη φαίνεται και από την απάντησή τους ότι δε θα τους πείραζε να πληρώνονται λιγότερο, αν ένιωθαν ότι η δουλειά τους συνεισφέρει θετικά στο κοινωνικό σύνολο – σε ποσοστό 40% οι πρώτοι και 42% οι δεύτεροι. Οι Baby Boomers δηλώνουν ότι θα δέχονταν κάτι τέτοιο σε ποσοστό 25%.
Ενδιαφέρον εύρημα αποτελεί επίσης το ότι περισσότεροι από τους μισούς εργαζομένους της γενιάς Ζ δήλωσαν ότι είναι έτοιμοι να παραιτηθούν, αν αισθανθούν ότι η δουλειά τους δεν τους επιτρέπει να απολαύσουν τη ζωή τους. Η προτεραιότητα στην προσωπική ευημερία έχει αναγνωριστεί πλέον σχεδόν σε κάθε έκφανση της ανθρώπινης δραστηριότητας στην αγορά, μετά από δύο χρόνια πανδημίας: από την άνοδο των υπηρεσιών ευεξίας, τις οποίες αρχίζουν να εντάσσουν ακόμα και retailers στην γκάμα των υπηρεσιών που προσφέρουν, στην τάση της υιοθέτησης ενός υγιεινού τρόπου ζωής, με περισσότερη άσκηση και plant-based τρόφιμα, μέχρι τον συνδυασμό δουλειάς και ψυχαγωγίας, τον οποία επιτυγχάνουν οι ψηφιακοί νομάδες που δουλεύουν κάνοντας τουρισμό και μετακομίζοντας από σπίτι σε σπίτι χάρη στο Airbnb.
Πρόσφατη μεγάλη έρευνα της Microsoft, με τη συμμετοχή 30.000 εργαζομένων από 31 χώρες, ανέδειξε επίσης την τάση: το 53% των εργαζομένων έχει ως προτεραιότητα, έναντι της εργασίας, την υγεία και την ευημερία.
Ο CEO της Randstad, Sander van ‘t Noordende , σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, σημειώνει ότι θα πρέπει να αποτελέσουν ένα ισχυρό κίνητρο για να επανεξετάσουν οι εργοδότες τις αρχές σύμφωνα με τις οποίες λειτουργούν τις εταιρείες τους. Όπως οι καταναλωτές δηλώνουν ότι προτιμούν brands που παίρνουν θέση σε σοβαρά κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα, έτσι και οι εργαζόμενοι έχουν την προσδοκία από τις επιχειρήσεις να κάνουν το ίδιο, και το αποδεικνύουν μάλιστα έμπρακτα.
Διαβάστε ακόμα: Έρευνα | τι ακριβώς θέλουν οι εργαζόμενοι από έναν εργοδότη
Αρκεί να σκεφτεί κανείς το πρόσφατο παράδειγμα της Disney, υπάλληλοι της οποίας στη Φλόριντα απέργησαν, διαμαρτυρόμενοι για τη στάση της εταιρείας απέναντι στο νέο νομοσχέδιο της πολιτείας, το επονομαζόμενο «Don’t Say Gay», που απαγορεύει την αναφορά σε ζητήματα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού στο δημοτικό σχολείο. Ακούγεται λογική λοιπόν η παρατήρηση του van ‘t Noordende, ότι οι εταιρείες που δεν καταφέρνουν να σταθούν στο ύψος αυτών των προσδοκιών θα δυσκολευτούν να προσελκύσουν και να διατηρήσουν ένα ταλαντούχο εργατικό δυναμικό.
Εξάλλου, αυτήν την άποψη υποστηρίζουν και άλλες έρευνες, όπως μία της Ernst & Young, που βρήκε το 2021 ότι το 63% των εργαζομένων της Γενιάς Ζ θεωρούν πολύ ή εξαιρετικά σημαντικό το να δουλεύουν για έναν εργοδότη που έχει ίδιες αξίες με αυτούς, ενώ το 69% δίνουν προτεραιότητα στο να απολαμβάνουν τη δουλειά τους.
Από την πλευρά τους, φαίνεται ότι και οι εργοδότες έχουν αρχίσει να παίρνουν το μήνυμα, όπως δείχνει μια έρευνα της Mercer, το 2021, στην οποία συμμετείχαν επικεφαλής τμημάτων ανθρωπίνου δυναμικού αμερικανικών εταιρειών. Από τους ερωτηθέντες, το 60% απάντησαν ότι οι εταιρείες τους συνεχίζουν να κινούνται ή στρέφονται περισσότερο προς έναν προσανατολισμό που διαμορφώνεται από κοινωνικές και περιβαλλοντικές ευαισθησίες.
Το κλειδί βέβαια εδώ είναι αυτός ο προσανατολισμός των εταιρειών να είναι αυθεντικός, να μεταφράζεται σε πράξεις, να είναι διαφανής και ανοιχτός σε κριτική, ώστε η επαφή με τους υπαλλήλους να είναι γνήσια και αποδοτική.
Με πληροφορίες από το HRDIVE
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
