Tη χρονιά που πέρασε, έγιναν πολλά σχέδια γύρω από τη βιωσιμότητα στη μόδα, αλλά λιγότερη δράση. Το θέμα που θα λάβει τη μεγαλύτερη προσοχή κατά το 2022, όπως φαίνεται, είναι η διασύνδεση μεταξύ των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, της ισότητας και της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Το 2021, η μόδα ανέλαβε δεσμεύσεις για τη βιωσιμότητα στην COP26, η καινοτομία των υλικών επιταχύνθηκε και το ενδιαφέρον για την κυκλικότητα αυξήθηκε. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αναδύθηκε μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι η κλιματική αλλαγή αφορά τόσο την ισότητα όσο και τις εκπομπές άνθρακα μέσα στο 2022.
Διαβάστε επίσης: Έρευνα | η μόδα το 2022 στρέφεται στην κυκλική οικονομία και το ψηφιακό οικοσύστημα
Πάντως, παρ’ όλες τις προσπάθειές της για βιωσιμότητα, η μόδα σημείωσε μικρή απτή πρόοδο το 2021. Οι εκπομπές εξακολουθούν να αυξάνονται, η κυκλικότητα παραμένει μακρινή, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα νέας γενιάς δεν μποροούν ακόμα να παραχθούν σε κλίμακα και αμέτρητοι εργάτες της βιομηχανίας παραμένουν μη επαρκώς αμειβόμενοι. Ωστόσο, είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ορισμένες από τις μεγαλύτερες μάρκες και τα υψηλόβαθμα στελέχη μιλούν για τις επιπτώσεις της κατάστασης και την καθιέρωση στρατηγικών βιοποικιλότητας. Αυτό αντανακλά μια αλλαγή νοοτροπίας, καθώς αναπτύσσονται νέες στρατηγικές για το 2022.
Η προστασία της θάλασσας, η εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων και η αύξηση των μισθών των εργαζομένων, που απαιτούν συστηματικό μετασχηματισμό τόσο των υποδομών του κλάδου όσο και των επιχειρηματικών μοντέλων, ανεβαίνουν στην κορυφή της λίστας των ειδικών ως οι πιο θεμελιώδεις προτεραιότητες που πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτήν τη χρονιά. Κατατάσσονται επίσης μεταξύ των κορυφαίων θεμάτων βιωσιμότητας που προέκυψαν από τη μόδα φέτος.
Βέβαια, πλέον το ζήτημα της διαφύλαξης του πλανήτη πρέπει να αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τον καθένα από εμάς, όσο και μία συλλογική δράση των εταιρειών και των κυβερνήσεων. Το προσωπικό στίγμα του κάθε ανθρώπου πρέπει να μετρήσει.
Ορυκτά καύσιμα
Η απαλλαγή της αλυσίδας εφοδιασμού της μόδας από τις εκπομπές άνθρακα είναι μια περίπλοκη πρόκληση, αλλά ο βαθμός δυσκολίας δεν καθιστά την ανάγκη λιγότερο επείγουσα. Αν ο κλάδος αφιερωθεί στην πραγματική επίτευξή της, η διαδικασία θα πρέπει να είναι τόσο σαρωτική που θα αντιμετωπίσει στην πορεία και ορισμένα από τα άλλα προβλήματα της μόδας, όπως τα απόβλητα, η υπερπαραγωγή και η υπερβολική χρήση επικίνδυνων χημικών ουσιών.
Η διάδοση των ορυκτών καυσίμων χαμηλού κόστους είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για το πώς η μόδα έφτασε να λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα. Η επανεξέταση της μόδας μακριά από ορυκτά καύσιμα θα συμβάλει καταλυτικά στην προσπάθεια αντιμετώπισης πλεοναζόντων προϊόντων.
Χαμηλοί μισθοί
Το χαμηλό εργατικό κόστος είναι ένας άλλος παράγοντας που αναδεικνύει τις σημερινές προκλήσεις. Η τιμή των ρούχων είναι χαμηλή, εν μέρει λόγω των κακών συνθηκών εργασίας και αυτό είναι που οδηγεί στα μεγαλύτερα, συστημικά ζητήματα, όπως η υπερπαραγωγή και τα καταναλωτικά απόβλητα.
Κοινωνική πρόοδος
Πολλές από τις περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες του κλάδου, ωστόσο, αφήνουν τους ανθρώπους έξω από την εξίσωση. Η οικοδόμηση μιας βιομηχανίας μόδας χωρίς εκπομπές άνθρακα δεν πρόκειται να λύσει όλες τις περιβαλλοντικές μας προκλήσεις, ο τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι επίσης ευάλωτος σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εξετάζοντας τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, το νούμερο ένα είναι η μείωση της φτώχειας, κι όχι περισσότερο ανακυκλωμένο πλαστικό στις συλλογές. Ενώ οι εργασιακές προσπάθειες έχουν σημειώσει κάποια πρόοδο, δεν φτάνουν στην αλλαγή των συστημάτων που οι ειδικοί λένε ότι είναι απαραίτητη.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου 62 της Γερουσίας στην Καλιφόρνια είναι ωστόσο μια αισιόδοξη εξέλιξη. Οι συνεργατικές προσπάθειες που οδήγησαν στην επιτυχή ψήφιση της εν λόγω νομοθεσίας αντικατοπτρίζουν μια αλλαγή στις απόψεις σχετικά με το από πού πρέπει να προέλθουν οι λύσεις και ποιος πρέπει να είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξή τους. Eίναι απαραίτητες τόσο οι πρωτοβουλίες υπό την ηγεσία της βιομηχανίας, όσο και η δράση των καταναλωτών, στους οποίους βασίστηκαν πολλές προηγούμενες εκστρατείες, αλλά και των προμηθευτών και των μικρών brands, που ήδη λειτουργούν με πρακτικές που το νομοσχέδιο σχεδιάστηκε για να επιβάλει. Ουσιαστικά το νομοσχέδιο δημιουργεί ένα σημαντικό νομικό προηγούμενο, ότι δηλαδή οι μάρκες είναι συνυπεύθυνες για τους μισθούς των εργαζομένων.
Οι μερικές λύσεις δεν αρκούν
Οι οικολόγοι ανησυχούν για τις λύσεις που χάνουνς σε ισχύ όσο εφαρμόζονται σε μεγαλύτερη κλίμακα. Καθώς η αναγεννητική γεωργία εξαπλώνεται, για παράδειγμα, οι πρακτικές της εφαρμόζονται όλο και περισσότερο με επιλεκτικό τρόπο, χωρίς να μετασχηματίζονται τα ευρύτερα συστήματα που απαιτούν αναγέννηση.
Άλλες υπάρχουσες τακτικές της βιομηχανίας έχουν αποτύχει, μερικές φορές σε σημείο να εμποδίζουν την πρόοδο. Βασικά παραδείγματα αποτελούν τα υλικά με μικρότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον, που βελτιώνουν αλλά δεν μεταμορφώνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού, όπως το καλύτερο βαμβάκι και ο ανακυκλωμένος πολυεστέρας. Μάλιστα, υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση στον τρόπο με τον οποίο οι μάρκες χρησιμοποιούν και μιλούν για τον ανακυκλωμένο πολυεστέρα ειδικότερα, ο οποίος είναι το πιο δημοφιλές “βιώσιμο” υλικό της μόδας, αλλά κατασκευάζεται από πλαστικό, απελευθερώνει μικροΐνες στο περιβάλλον και διαιωνίζει την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.
Διαβάστε ακόμα: Η Γενιά Ζ αναδύεται ως η “Sustainability Γενιά”
Προς το τέλος του έτους, όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στην COP26 και οι μερικές λύσεις συνέχισαν να εμφανίζονται, αλλά υπήρχε και ελπίδα: οι ηγέτες καταδίκασαν για πρώτη φορά απερίφραστα τα ορυκτά καύσιμα και έκαναν περισσότερες συνδέσεις μεταξύ του κλίματος και της βιοποικιλότητας.
Η μόδα είχε μεγαλύτερη και πιο ευρεία παρουσία από ποτέ και η εκδήλωση είχε τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση των ιθαγενών στην ιστορία της COP. Ωστόσο, πολλοί έμειναν απογοητευμένοι, καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες έθεσαν αδύναμους στόχους για τις εκπομπές και αποδυνάμωσαν την τελική τους συμφωνία, ενώ η μόδα απέτυχε να χρηματοδοτήσει το έργο που απαιτείται για την επίτευξη των δικών της κλιματικών στόχων. Ούτε ο κλάδος προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα μεγαλύτερα, υποκείμενα ζητήματα, όπως ο υπερκαταναλωτισμός και η υπερπαραγωγή.
Οι δραστικές αλλαγές, όπως ο μετασχηματισμός των επιχειρηματικών μοντέλων για την αντιμετώπιση της υπερπαραγωγής, μπορεί να φαντάζουν βουνό, ωστόσο, όχι μόνο θα ήταν η πιο ελπιδοφόρα πορεία για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων αλλά θα οδηγούσε επίσης στην πρόοδο σε άλλα περιφερειακά προβλήματα. Η αναγνώριση ότι όλες οι προκλήσεις είναι αλληλένδετες απλοποιεί, κατά κάποιον τρόπο, την αναζήτηση τρόπων επίλυσής τους, διατηρώντας την εστίαση στα βασικά προβλήματα.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
