Πριν από την πανδημία, είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ο κλάδος της ενοικίασης ρούχων, προκαλώντας εντύπωση σε εκείνους που δεν ήταν εξοικειωμένοι με το concept, καθώς και συζητήσεις για τη χρησιμότητα αυτής της νέας υπηρεσίας και το τι σημαίνει η τάση αυτή για την ίδια τη μόδα και τα μεγάλα της brands.
Δύο σχεδόν χρόνια και μία πανδημία μετά, θεωρείται πλέον δεδομένο ότι η καταναλωτική συμπεριφορά και ψυχολογία έχουν αλλάξει οριστικά και αυτό είναι πλέον εμφανές σε όλους σχεδόν τους κλάδους τους λιανεμπορίου, τους οποίους ο κορονοϊός αλλά και η κλιματική κρίση ανάγκασαν να αντιμετωπίσουν νωρίτερα από το αναμενόμενο συγκεκριμένα trends με ιδιαιτερότητες που αντικατοπτρίζουν μια νέα εποχή στον χώρο.
Οι υπηρεσίες ενοικίασης ρούχων λειτουργούν κατά βάση με συνδρομές, που επιτρέπουν στον πελάτη να νοικιάζει συγκεκριμένο αριθμό ρούχων ανά ορισμένα χρονικά διαστήματα. Μάλιστα, κάποιες από αυτές τις πλατφόρμες προσφέρουν και υπηρεσίες styling στα ανάλογα πακέτα τους. Έτσι, πριν από την πανδημία οι εμπνευστές τους έβλεπαν το concept αυτό να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, αφού πρόσφεραν τη δυνατότητα στον καταναλωτή να έχει μια μονίμως ανανεωμένη γκαρνταρόμπα, αλλά και να φορά κομμάτια από γνωστούς σχεδιαστές, που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει.
Η κρίση
Η πανδημία καταπόντισε τα έσοδα αυτών των εταιρειών, η πιο γνωστή από τις οποίες είναι ίσως η Rent The Runway. Οι λόγοι, προφανείς: Εκτός από το ότι με τα lockdowns ο κόσμος δεν είχε κάπου να πάει, με αποτέλεσμα οι φόρμες και οι πυτζάμες να φτάσουν να θεωρούνται το επίσημο ένδυμα του κορονοϊού, ήταν και η αίσθηση ότι, νοικιάζοντας, φορά κανείς ένα ρούχο που δεν είναι καινούριο, που έχει φορέσει και κάποιος άλλος – σε μια εποχή που η επαφή με οτιδήποτε μπορεί να έχει αγγίξει άλλος άνθρωπος φόβιζε ως ιδέα και μόνο. Ταυτόχρονα, η κρίση στην αγορά, οι απολύσεις από επιχειρήσεις που έκλεισαν, οι αναστολές και τα μειωμένα ωράρια, κατέστησαν σαφώς μια τέτοια υπηρεσία πολυτέλεια. Έτσι, και παρόλο που οι εταιρείες ενοικίασης προσφέρουν την ευελιξία για παύση των συνδρομών για ένα διάστημα, πολλοί πελάτες έφτασαν να τις ακυρώνουν τελείως, για οικονομικούς κατά βάση λόγους.
Η αναγέννηση της τάσης
Φέτος όμως, από την αρχή του 2021, οι ενεργοί συνδρομητές του Rent The Runway έχουν σχεδόν διαπλασιαστεί, ενώ με αυτόν τον ρυθμό αναμένεται να ξεπεράσουν τα επίπεδα του 2019. Η επιτυχία γενικότερα της τάσης και ειδικότερα της συγκεκριμένης πλατφόρμας, μάλιστα, έχει τραβήξει την προσοχή των επενδυτών, που αρχικά δυσκολεύονταν να αντιληφθούν το concept, τώρα όμως, που ακόμα η ανάπτυξή της βρίσκεται σε εξέλιξη, έχουν αρχίσει να ακούγονται προτροπές για επενδύσεις στον κλάδο.
Σίγουρα λοιπόν, η ενοικίαση ρούχων δεν αφορά ένα παροδικό trend. Αντίθετα, πρόκειται για ένα άκρως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του νέου τρόπου σκέψης των καταναλωτών μόδας αφενός, αλλά και της διάθεσης για ανανέωση μετά την πανδημία από την άλλη.
Κατ’αρχάς, το μοντέλο της ενοικίασης ρούχων συμφωνεί και με την τάση του resale και της επανάχρησης, που οδηγεί σε μεγάλη ανάπτυξη και τις αντίστοιχες πλατφόρμες και καταστήματα second hand τόσο ρούχων, όσο και επίπλων. Η ιδέα είναι απλή: λιγότερα αλλά ποιοτικότερα ρούχα, που φοριούνται περισσότερες φορές, είναι καλύτερα για το περιβάλλον από την ασυγκράτητη παραγωγή των φτηνών ρούχων τού fast fashion.
Εκτός από λόγους βιωσιμότητας, είναι και η στροφή προς την οικονομία διαμοιρασμού που ενισχύει την επιτυχία του μοντέλου ενοικίασης ρούχων. Πρόκειται για μια προσέγγιση της οικονομικής δραστηριότητας, που δίνει προτεραιότητα στην πρόσβαση στα αγαθά και όχι στην ιδιοκτησία τους, και που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια, με τη δημιουργία πλατφορμών όπου μπορεί κανείς να ανταλλάξει ή να μοιραστεί οτιδήποτε – η επιτυχία του Airbnb βασίζεται σε αυτό ακριβώς το concept.
Επιπλέον, η πανδημία ανάγκασε το κοινό να εξοικειωθεί γρήγορα και αποτελεσματικά με το ηλεκτρονικό εμπόριο, γεγονός που λειτουργεί επίσης θετικά για την επιτυχία παρόχων όπως το Rent The Runway και οι όμοιοί του. Οι καταναλωτές ευκολότερα πλέον αναζητούν, επιλέγουν, ψωνίζουν ή, εν προκειμένω, νοικιάζουν αυτό που θέλουν· γιατί λοιπόν όχι και τα designer σύνολά τους της επόμενης εβδομάδας, αφού ακόμα και η διαδικασία επιστροφής τους όταν τελειώσει η περίοδος που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν δεν τους φαίνεται ιδιαίτερος κόπος.
Δείτε ακόμα: Η μόδα στην κυκλική οικονομία
Οι πλατφόρμες αυτές δίνουν ακόμα την ευκαιρία στους καταναλωτές να δοκιμάσουν πολλά διαφορετικά στυλ ή ρούχα που διαφορετικά δε θα τολμούσαν. Η πανδημία φαίνεται να έπαιξε επίσης έναν σημαντικό ρόλο σε αυτό, καθώς οι διαχειριστές αυτών των υπηρεσιών δηλώνουν και οι ίδιοι εντυπωσιασμένοι από τη μεγάλη άνοδο της ζήτησης τολμηρών σχεδίων και σε ζωηρά χρώματα, ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες, ανεξαρτήτως φύλου ή μεγέθους. Οι καταναλωτές, δηλαδή, έχουν τη διάθεση να διασκεδάσουν με τη μόδα, μετά από μια υποχρεωτικά εσωστρεφή περίοδο, και οι ενοικίαση ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνουν.
Τα μεγάλα brands δε μένουν αδρανή ούτε παραβλέπουν αυτήν την ισχυρή τάση, αντίθετα κινητοποιούνται για να αξιοποιήσουν προς όφελός τους τις νέες καταναλωτικές διαθέσεις, δεδομένου μαλιστα και του κέρδους που θα μπορούσαν να αποκομίσουν από τις πολλαπλές ενοικιάσεις. Το ίδιο κάνουν εξάλλου και με το resale. Μεγάλοι retailers όπως το Selfridges αρχίζουν να προσφέρουν αντίστοιχες υπηρεσίες, ενώ στο παιχνίδι αναμένεται να μπουν και οι ίδιες οι μεγάλες μάρκες: ο οίκος Ralph Lauren έγινε πριν λίγους μήνες ο πρώτος οίκος πολυτελείας που προσφέρει απευθείας υπηρεσία ενοικίασης στους πελάτες του.
Όλα δείχνουν ότι, μαζί με τα second hand καταστήματα και τις ανάλογες πλατφόρμες resale, η ενοικίαση ρούχων και αξεσουάρ αποτελεί μία από τις ταχύτερα ανερχόμενες τάσεις στη μόδα.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
