Τον Νοέμβριο του 2019, ο Ιταλός ποδοσφαιριστής Mario Balotelli έπαιζε σε ένα παιχνίδι της Serie A για την Brescia κόντρα στη Verona όταν άκουσε θορύβους πιθήκων που προέρχονταν από το πλήθος. Ο Balotelli, που έχει καταγωγή από τη Γκάνα, κλώτσησε τη μπάλα στις εξέδρες και απείλησε να φύγει από το γήπεδο σε μία από τις πιο γνωστές περιπτώσεις παικτών που έλαβαν άμεση δράση κατά της ρατσιστικής κακοποίησης στο γήπεδο.
Τελικά, πείστηκε να συνεχίσει και πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ στο 85ο λεπτό, αλλά το γεγονός ήταν το τελευταίο σε μια σειρά απαράδεκτων επεισοδίων σε γήπεδα ποδοσφαίρου σε όλη την Ευρώπη όλο το 2019. Τον Μάρτιο, η Chelsea παραπονέθηκε στην UEFA μετά την ρατσιστική επίθεση που δέχθηκε ο επιθετικός Callum Hudson-Odoi κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Europa League στο Κίεβο. Τον Οκτώβριο, η πρόκριση της Αγγλίας για το Euro 2020 στη Βουλγαρία έπρεπε να διακοπεί δύο φορές λόγω ρατσισμού από τους οπαδούς της γηπεδούχου ομάδας. Τον Απρίλιο, ένας αγώνας της Γαλλικής Ligue 1 διακόπηκε για αρκετά λεπτά λόγω της ρητορικής μίσους που δέχτηκε ο αμυντικός της Amiens, Prince Gouano. Στη συνέχεια, τον Μάρτιο του 2020, η ρατσιστική κακοποίηση σταμάτησε ξαφνικά.
Η πανδημία άδειασε τα γήπεδα. Όταν επέστρεψε το ποδόσφαιρο, οι θεατές έπρεπε να προσαρμοστούν στον ψεύτικο θόρυβο του πλήθους και στις κραυγές των προπονητών. Παρακολουθώντας αυτά τα παιχνίδια στην τηλεόραση, ο Paolo Falco, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, άρχισε να αναρωτιέται τι αντίκτυπο είχε η απουσία πλήθους στους παίκτες και συγκεκριμένα πώς θα μπορούσε να επηρεάσει εκείνους που υποβάλλονται περισσότερο σε κακοποίηση από τις εξέδρες.
Σε συνεργασία με τους συναδέλφους Mauro Caselli και Gianpiero Mattera, συνέκρινε τις εμφανίσεις παικτών αφρικανικής καταγωγής που έπαιζαν στην κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας πριν και μετά την απαγόρευση των οπαδών από τα στάδια. Τα δεδομένα προέρχονται από έναν δημόσια διαθέσιμο αλγόριθμο που χρησιμοποιείται συνήθως για fantasy football, ο οποίος συνδυάζει δεδομένα για γκολ, πάσες, ασίστ, απόσταση τρεξίματος και άλλες μετρήσεις.
Όταν συγκέντρωσαν τους αριθμούς, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μαύροι παρουσίασαν βελτίωση 3% στην απόδοση μεταξύ του πρώτου μισού της σεζόν 2019-20 που παίχτηκε με πλήρη προσέλευση και τους τελευταίους μήνες, που ολοκληρώθηκαν χωρίς πλήθος κόσμου. Δεν υπήρχε διαφορά για παίκτες από άλλες εθνοτικές ομάδες.
Ο Falco και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν, επίσης, ότι οι επιδόσεις βελτιώθηκαν περισσότερο μεταξύ των παικτών των οποίων οι ομάδες είχαν υποβληθεί σε τεκμηριωμένες περιπτώσεις ρατσιστικής κακοποίησης πριν από το lockdown. Το μέγεθος του δείγματος είναι μικρό, αλλά τα αποτελέσματα είναι σημαντικά. Αυτό μπορεί να είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα στην Ιταλία – υπήρξαν περισσότερα από 600 περιστατικά σε μια περίοδο έξι ετών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ιταλών Ποδοσφαιριστών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι περιπτώσεις ρατσιστικής κακοποίησης που συμβαίνουν μέσα σε ένα γήπεδο είναι σχετικά σπάνιες, οπότε είναι πιθανό το αποτέλεσμα να είναι λιγότερο εμφανές σε άλλα πρωταθλήματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ρατσισμός επηρεάζει τους παίκτες εκείνη τη στιγμή. Αυτό γίνεται αντιληπτό και από την αντίδραση του Balotelli σε εκείνο το παιχνίδι με τη Verona. Ο πρώην προπονητής της Crystal Palace, Roy Hodgson, είχε μιλήσει στο παρελθόν για το πώς η κατάχρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν από ένα παιχνίδι είχε επηρεάσει τον παίκτη Wilfried Zaha. Ο πρώην παίκτης της Brighton, Liam Rosenior, μίλησε επίσης για φυλετική κακοποίηση από άλλο παίκτη κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού και μάλιστα, αποβλήθηκε όταν ανταπέδωσε. Ωστόσο, δεν ήταν η κατάχρηση που τον στενοχώρησε περισσότερο, ήταν η έλλειψη δράσης από τον διαιτητή.
Η ρατσιστική επίθεση έχει και μια διαρκή, ύπουλη επίδραση πέρα από την αρχική στιγμή. Όπως συνέβη στον τελικό του Euro 2020, οι μαύροι παίκτες μπορούν δυστυχώς να περιμένουν ότι θα δεχτούν επίθεση από το πλήθος ή στα κοινωνικά μέσα αν κάνουν λάθος ή χάσουν πέναλτι. «Ήξερα αμέσως το είδος του μίσους που επρόκειτο να δεχτώ», έγραψε ο παίκτης της Αγγλίας Bukayo Saka μετά το παιχνίδι. Ο Falco προτείνει ότι αυτή η προσμονή μπορεί να είναι μια εξήγηση για τα αποτελέσματα, ακόμη και αν δεν υπάρχουν ρατσιστικά επεισόδια σε κάθε παιχνίδι.
Προφανώς, ο ρατσισμός είναι απεχθής και πρέπει να διωχθεί από το ποδόσφαιρο. Τέτοιες συμπεριφορές είναι απαράδεκτες και δεν χωρούν ούτε στο χώρο του ποδοσφαίρου, ούτε πουθενά αλλού. Οι ποδοσφαιρικές αρχές θα πρέπει να λάβουν αυστηρότερα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι ο ρατσισμός δεν θα υπάρχει ούτε στα γήπεδα ούτε έξω από αυτά.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
