Χιλιάδες καταναλωτές σε Αμερική, Καναδά και Ηνωμένο Βασίλειο κατέκλυσαν τα καταστήματα για να αποκτήσουν μια προσφορά που ήταν πολυ καλή για να είναι αληθινή.
Ακόμη μια περίεργη εβδομάδα πέρασε για το retail. Η εξαιρετική ιδέα του Build-A-Bear, για να εκτινάξει την κίνηση στα καταστήματά της κατέληξε στο να δημιουργεί “συμμορίες”, το σχέδιο της MGM για μια σειρά κρασιών με τίτλο Handmaid’s Tale τελικά έφτασε να ξινίσει ενώ βγήκαν στην αγορά άφθαρτα jeans τα οποία συνοδεύονταν με την εγγύηση ότι θα κρατούσαν πολύ περισσότερο από ότι θα έπρεπε να κρατήσει μια στυλιστική πρόταση.
Εκεί όπου ακόμη και οι καλύτεροι φίλοι μάχονται για μια προσφορά
Η Build-A-Bear, όπως και πολλοί άλλοι specialty retailers που έχουν εγκαταστάσεις σε πολυκαταστήματα και έχουν υπάρξει σε αναταραχή πάλεψε να παραμείνει στο προσκήνιο. Η Toys R Us γνωρίζει πολύ καλά πως έπεσε στα μάτια των πιο νεαρών καταναλωτών, και, βασικά, έχει συνεισφέρει στην τελευταία πτώση της κίνησης στα καταστήματα, όπως δήλωσαν προϊστάμενοι της εταιρίας κατασκευής λούτρινων στην τελευταία δήλωση της εταιρίας για τα κέρδη.
Αλλά κάπου αλλού, σε μια γωνία ενός γραφείου κάηκε μια “λάμπα”.Και έτσι γεννήθηκε η ιδέα του «Pay Your Age Day» -πληρώστε σύμφωνα με την ηλικία σας. Και πρόκειται για ένα σχέδιο που αφορά την αύξηση της κίνησης σε ένα κατάστημα όπου ένα λούτρινο κοστίζει από 35$ εώς 60$.
Δεν πρέπει να ξαφνιάστηκαν πολύ, όταν την Πέμπτη, χιλιάδες καταναλωτές εισέβαλαν στα καταστήματα σε όλες τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, για την ευκαιρία να αγοράσουν ένα λούτρινο αρκουδάκι ή ένα Hatchimal, με αξία μόνο ένα ελάχιστο τμήμα της τιμής. Μόνη προϋπόθεση ήταν οι καταναλωτές να εγγραφούν στο πρόγραμμα μελών της εταιρείας.
Θεωρητικά, επρόκειτο για μια καλή ιδέα, αφού είχε ως στόχο να αυξηθούν οι συνδρομές και να γίνει μια “ένεση” κατανάλωσης στα καταστήματα με νέους αγοραστές. Πρακτικά, όμως, αυτό το “πολύ καλό για να είναι αληθινό” σχέδιο δεν πήγε καθόλου καλά. Τοπικά μέσα ενημέρωσης από όλη την χώρα, κατέγραψαν εικόνες όπου οι υπάλληλοι security και η αστυνομία έπρεπε να βοηθήσουν στις μεγάλες σειρές που σχηματίστηκαν για να παραμείνει η τάξη και πρόσεχαν τον κόσμο που άρχισε να τσακώνεται ο ένας με τον άλλον.
Προφανώς, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των τεράστιων εκπτώσεων, και του ανοίγματος των καταστημάτων, αυτά έκλεισαν. Επίσης, είναι συνετό να πει ότι οι γονείς που κρατούσαν από το χέρι μικρά παιδιά που φώναζαν συνεχώς, δεν ήταν ακριβώς ευχαριστημένοι από αυτό που βίωναν. Πολλοί κατέφυγαν στο Twitter για να εκφάρουν όλα τα αρνητικά τους συναισθήματα. Και η εταιρία, εντελώς παθητικά, εξέδωσε ηλεκτρονικά κουπόνια στο Twitter για όσους έγιναν συνδρομητές του Bonus Club εκείνη τη μέρα. Θα ήταν επιτυχές αν η Build-A-Bear μπορούσε να δημιουργήσει μια όχι τόσο χαοτική στρατηγική.
Η καταστροφή των κρασιών με φρούτα
Τα στελέχη της ψυχαγωγίας και της διαφήμισης από καιρό έχουν την πεποίθηση ότι το σεξ “πουλάει”. Δεν πρόκειται μόνο για μια απαρχαιωμένη και σεξιστική στρατηγική, αλλά για αυτούς που δημιούργησαν το The Handmaid’s Tale, είναι και εντελώς ανούσια.
Η MGM και ο πωλητής κρασιού Lot18 χρησιμοποίησαν και έκαναν σχέδια για να αποκομίσουν κέρδος από μια συλλογή κρασιών που θα έδινε στοιχεία για τρεις από τους πιο γνωστούς χαρακτήρες μιας τηλεοπτικής σειράς τοποθετημένους σε μια αμφιλεγόμενη πλοκή που σχετιζόταν με την κακομεταχείριση των γυναικών.
Η εταιρεία αποκάλυψε, αποκλειστικά, την έναρξη προσφοράς της συλλογής , σημειώνοντας, σύμφωνα με την περιγραφή του προϊόντος, ότι το κόκκινο κρασί Offred (Elisabeth Moss) είναι “πλούσιο σε γεύση και σύνθετο”.
“Τιμούμε την Offred, με ένα κρασί που θα μείνει μαζί σας πολύ καιρό αφού τελειώσετε το ποτήρι σας, και μια δυνατή εμπειρία που δεν θα ξεχάσετε ποτέ”.
Εν τω μεταξύ, το Serena Joy (Yvonne Strahovski) είναι ένα λευκό κρασί. «Ενώ το κρασί μπορεί αρχικά να αποκολληθεί ως συγκρατημένο, λίγες γουλιές αποκαλύπτουν ότι κρύβουν στρώματα γεύσεων λευκού γκρέιπφρουτ και λεμονιού, συνοδευόμενα από βάθος και συγκέντρωση στην αίσθηση» ,σύμφωνα με την περιγραφή.
Μετά από χιλιάδες παράπονα και κακά σχόλια στο Twitter, οι δυο εταιρίες αποφάσισαν να αποσύρουν τη σειρά προϊόντων.
Η Citroen και η ναυτία
Ω το καλοκαίρι, η εποχή του χρόνου που μπορούμε να αράξουμε στον ήλιο και να πάμε με το αυτοκίνητο στην κοντινότερη παραλία. Είναι όλο διασκέδαση και παιχνίδια, έως ότου το πρώτο άτομο νιώσει ναυτία στο αυτοκίνητο. Δεν είναι όμορφο, αλλά συμβαίνει. Οχι πια!
Η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroen έχει αναπτύξει ένα προϊόν που δεν θα θεραπεύσει μόνο τη ναυτία σας, αλλά θα χρησιμεύσει και ως υλικό για να λέτε συνεχώς αστεία στους υπόλοιπους συντρόφους σας. Τα γυαλιά, που ονομάζονται Seetroen, αποτελούνται από τέσσερις κύκλους – δύο για τα μάτια και δύο, προφανώς, για τις πλευρές του κεφαλιού. Κάθε κύκλος-δαχτυλίδι, από ότι φαίνεται, έχει ένα υγρό για να προσομοιώνεται ο ορίζοντας και να επαναφέρεται το σύστημά σας, αφού κοιτάξετε ένα βιβλίο ή μια συσκευή.
Ως κάποιος που πάντα ταλαιπωρείται στις μακριές βόλτες με το αυτοκίνητο, για να μην ζητήσει από όλους να σταματήσουν, ώστε να μπορέσει να κάνει εμετό, καταλαβαίνω το όφελος αυτών των τεχνολογικά ανεπτυγμένων γυαλιών, τύπου John Lennon. Αλλά, ακριβώς όπως τα Spectacles by Snapchat και όπως ένα ζευγάρι γυαλιά ασφαλείας από κάποιους retail Builters από τη Νότια Αφρική που γίνονται trend στο Twitter, μερικά πράγματα δεν πρέπει να φορεθούν.
Τα jeans που δεν πεθαίνουν ποτέ
Δεν θα μιλούσαμε για retail therapy αν δεν αναφέραμε μια δόση κακού denim – καλά στην περίπτωση αυτή, denim που ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό.
Τα νέα τζιν Half Century, φαίνεται να έχουν διάρκεια ζωής για πέντε δεκαετίες, ανέφερε το Forbes αυτήν την εβδομάδα. Τα παντοδύναμα τζιν, κατασκευασμένα από ειδικά υβριδικά υλικά όπως ίνες denim από την Ιαπωνίας και των ινών Spectra, υποτίθεται ότι είναι 15 φορές ισχυρότερα από το χάλυβα, σύμφωνα με το Forbes.
Ο στόχος της εταιρείας είναι διακατέχεται από μια εξαιρικά ισχυρή κοινωνική συνείδηση και έχει να κάνει με το να βοηθήσει τους καταναλωτές, στην εποχή της μη διαρκούς μόδας, να αγοράσουν καλύτερα, όχι περισσότερα.
Πρόκειται για πολύ σκληρά τζιν, αλλά 50 χρόνια μετά, οι καταναλωτές ίσως να μην ανησυχούν περισσότερο, για το εάν τα τζιν είναι ανθεκτικά στο σώμα τους ,και μπορούν να φορεθούν ανάλογα με το αν εξακολουθούν να ταιριάζουν, αλλά αν είναι σχετικά με τη μόδα της εποχής. Τώρα, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένα παιδικό επιχείρημα, αλλά συλλογιστείτε αν θυμάστε τα παντελόνια καμπάνα στη δεκαετία του ’70; Τι θα λέγατε για τα τζιν των μαμάδων της δεκαετίας του ’90, ή τα γεμάτα μπογιές και λερωμένα denim στις αρχές της δεκαετίας του 2000;
Μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κοινωνία μας αν 50 χρόνια από τώρα όλοι φορούσαμε τα λερωμένα τζιν της Nordstrom με $425, τα μαμαδίστικα τζιν της TopShop με 95$ ή τα αποσπώμενα μπροστινά τζιν Opening Ceremon;
Τραγικό. Θα ήταν τραγικό.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
