Στην Αμερική παρατηρείται τον τελευταίο καιρό το εξής φαινόμενο: οι εργαζόμενοι κυρίως τεχνολογικών εταιρειών εγκαταλείπουν μεγάλες πόλεις και αρκετοί γραφειακοί χώροι βρίσκονται τώρα κενοί. Μάλιστα, μεταξύ του Μαρτίου και του Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους, πολλές χιλιάδες κάτοικοι μετακόμισαν από αστικές περιοχές σε προάστια.
Ταυτόχρονα, αντίστοιχες κινήσεις έχουν παρατηρηθεί και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης όπου έχει συμβεί μια ανάλογη έξοδος των κατοίκων. Επί παραδείγματι, στην Γερμανία ένας όλο και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων αναζητά κατοικίες στις αγροτικές περιοχές της χώρας.
Επιπλέον, το ίδιο μοτίβο έχει προκύψει και στο Λονδίνο. Τα ενοίκια στο εσωτερικό της πόλης μειώθηκαν κατά 7%, καθώς οι ενοικιαστές αναζητούν πια κατοικίες στα προάστια— ενώ, συγχρόνως, τα ενοίκια αυξήθηκαν κατά 3% σε όλο το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ωστόσο, το ερώτημα εάν η διαβίωση στις αγροτικές περιοχές και τα προάστια είναι πραγματικά συμβατή με την εργασία εξ αποστάσεως -ειδικά για τους εργαζόμενους στον τομέα της τεχνολογίας- παραμένει ανοιχτό.
Η τηλεργασία από την σκοπιά των εταιρειών
Η τηλεργασία, καθιερώθηκε ως αναγκαίο κακό από την σκοπιά των επιχειρήσεων, αφού για χρόνια, οι εταιρείες απέφευγαν την εφαρμογή της. Έτσι, στην Γερμανία, μόλις το 11% του εργατικού δυναμικού (42 εκατομμύρια) εργαζόταν από το σπίτι είτε σε μόνιμη βάση είτε περιστασιακά πριν από την εξάπλωση του ιού της πανδημίας, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σήμερα, η συγκεκριμένη χώρα συντάσσει ένα νόμο με σκοπό να κάνει την εργασία από το σπίτι νόμιμο δικαίωμα των πολιτών.Ακόμη, η Ιταλία δεν είχε εφαρμόσει μέχρι πρότινος ευρέως το μοντέλο της τηλεργασίας.
Το 2015, μόλις το 8% του εργατικού δυναμικού της χώρας εργάζονταν εξ αποστάσεως, σύμφωνα με στοιχεία της Eurofound και οι εταιρείες φαίνονταν απρόθυμες ως προς το να αφήσουν τους υπαλλήλους να εργαστούν από το σπίτι λόγω ζητημάτων που ανέκυπταν γύρω από την εμπιστοσύνη και την παραγωγικότητα των εργαζομένων.
Μάλιστα, αρκετοί εργοδότες αισθάνονταν ανήσυχοι όσο δεν ήταν σε θέση να παρακολουθούν στενά τι κάνουν οι υπάλληλοί τους και αναζητούσαν νέους τρόπους για να παρακολουθήσουν την παραγωγικότητα των υπαλλήλων από απόσταση.
Ωστόσο, αρκετά συχνά οι προσπάθειες αυτές αποτύγχαναν, δεδομένου ότι η προσπάθεια αναπαραγωγής της εμπειρίας γραφείου μέσω ατελείωτων τηλεδιασκέψεων μπορεί τελικά να αποπροσανατολίσει τους εργαζομένους και να δημιουργήσει ένα κλίμα καχυποψίας.
Ρυθμιστικό πλαίσιο
Η στάση των εταιρειών απέναντι στην εργασία εξ αποστάσεως έχει αρχίσει να αλλάζει. Βέβαια, σε μεγάλο βαθμό αυτό έγινε καθώς πλέον θεωρήθηκε αναγκαία για την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων.
Έτσι, τα περιοριστικά μέτρα που τέθηκαν σε εφαρμογή σε παγκόσμια βάση μετέτρεψαν την εργασία από το σπίτι στην νέα κανονικότητα. Μάλιστα, μια πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνει ότι το 40% του εργατικού δυναμικού της ΕΕ εργάζεται τώρα με πλήρη απασχόληση από την άνεση του σπιτιού του, σε σύγκριση με το 5,4% που εργάζονταν υπό αντίστοιχες συνθήκες το 2019.
Επιπρόσθετα, αρκετοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μία τάση που μπορεί να συνεχιστεί και μετά την πανδημία, ενώ ορισμένες από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο έχουν ήδη κοινοποιήσει τα σχέδια τους για την μονιμοποίηση της εργασίας εξ αποστάσεως.
Πιο συγκεκριμένα, το Twitter, το Facebook και το Square έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα συνεχίζουν να εφαρμόζουν το μοντέλο της τηλεργασίας για τους υπαλλήλους τους. Εν τω μεταξύ, η Siemens έχει ενημερώσει την πολιτική της σχετικά με αυτό το ζήτημα, ώστε να επιτρέπει στο προσωπικό της να εργάζεται από το σπίτι τουλάχιστον τρεις ημέρες την εβδομάδα.
Παρόλα αυτά, δεν αρκεί για τις εταιρείες να επιτρέπουν απλώς στους υπαλλήλους να εργάζονται από το σπίτι. Οι εταιρείες οφείλουν δημιουργήσουν το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο, να εισάγουν νέες πολιτικές και να επενδύσουν στα απαραίτητα εργαλεία για να βοηθήσουν τους εργαζομένους τους να προσαρμοστούν στο νέο τους περιβάλλον.
Εν κατακλείδι, φαίνεται ότι η ζωή στα προάστια έχει τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές προεκτάσεις της. Σαφώς, η διαβίωση στις αγροτικές περιοχές είναι πολύ πιο οικονομική από αυτήν στα αστικά κέντρα, αλλά υπάρχει ο φόβος ότι αυτή η παράμετρος θα ληφθεί υπόψιν και θα οδηγήσει σε περικοπές μισθών εκείνους που τηλεργάζονται.
Επιπλέον, μπορεί να μην διατίθενται υπηρεσίες, παροχές και καταστήματα στις περιοχές εκτός των αστικών κέντρων, αλλά η ποιότητα ζωής αποζημιώνει όσους επιλέξουν να αλλάξουν τόπο κατοικίας εξαιτίας της τηλεργασίας.
Τέλος, η ποιότητα της σύνδεσης και των δικτύων των τηλεπικοινωνιών παρουσιάζεται συχνά ως εμπόδιο στην τηλεργασία και την μετακόμιση σε κάποια αγροτική περιοχή, ωστόσο πολλές προαστιακές περιοχές κάνουν ήδη σημαντικά βήματα προς την επίλυση αυτών των ζητημάτων.
Διαφορετική είναι η στάση των Ελλήνων, σε σχέση με το εξωτερικό,όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της τηλεργασίας, που εξαπλώθηκε κατά πολύ την περίοδο της πανδημίας.
Στην έρευνα της Adecco “Απασχολησιμότητα στην Ελλάδα 2020” αποτυπώθηκε η γνώμη εργοδοτών και εργαζομένων για την τηλεργασία.Στην Ελλάδα, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι εργοδότες δείχνουν δυσπιστία ως προς τον βαθμό αποδοτικότητας της τηλεργασίας και προκρίνουν ως αποδοτικότερο τρόπο εργασίας τον συνδυασμό τηλεργασίας και φυσικής παρουσίας στο γραφείο ενώ οι ελληνικές εταιρείες φαίνονται πιο επιφυλακτικές ως προς τον βαθμό αποτελεσματικότητας της τηλεργασίας από ό,τι οι πολυεθνικές.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
