Οι καταναλωτές χρησιμοποιούν διαφορετικές πλατφόρμες, σε διαφορετικές στιγμές και για διαφορετικούς σκοπούς.
Η ζήτηση για περισσότερο περιεχόμενο έχει αντικατασταθεί από την επιθυμία για περιεχόμενο “σωστό για μένα”, με το μέσο νοικοκυριό στις Η.Π.Α. να είναι εγγεγραμμένο σε 3-5 υπηρεσίες συνεχούς ροής.
Οι ενήλικες στις αναπτυγμένες χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν τουλάχιστον 5 συνδρομές ανά άτομο και αυτό αναμένεται να φθάσει τις 10 έως το 2020.
Όμως, οι καταναλωτές σε όλα τα δημογραφικά κοινά είναι πιθανό να ακυρώσουν πάνω από το 30% των συνδρομητικών υπηρεσιών streaming μετά την εκπομπή ή τη σειρά που παρακολούθησαν και τελείωσε.
Οι έξυπνες συσκευές έδωσαν την υπόσχεση για συγκεντρωτικό περιεχόμενο. Αλλά η υπόσχεση δεν έχει ακόμη πλήρως υλοποιηθεί.
Το iTunes – η υπηρεσία που μεταμόρφωσε τις βιομηχανίες μουσικής, κινηματογράφου, ψηφιακής έκδοσης και podcast για 18 χρόνια έδωσε τέλος στην πληρωμή με το κομμάτι και έδωσε προβάδισμα στην οικονομία της συνδρομής.
Το Spotify έφτασε τα 100 εκατομμύρια συνδρομητές τον Απρίλιο σε σύγκριση με τα 50 εκατομμύρια της Apple.
Το Flipboard έχει κατεβεί πάνω από 500 εκατομμύρια φορές και έχει πάνω από 145 εκατομμύρια μηνιαίους χρήστες.
Κάθε μήνα τα Google News και Google Search “οδηγούν” πάνω από 10 δισεκατομμύρια κλικ σε ιστότοπους.
Το Google News έχει 150 εκατομμύρια μηνιαίους επισκέπτες στις ΗΠΑ, διπλάσιο απο τον αριθμό των CNN και των NYT συνολικά.
Εκτιμάται ότι η Google πραγματοποίησε 4,7 δισ. δολάρια έσοδα από δικτυακούς τόπους ειδήσεων το 2018 και μόλις 400 εκατομμύρια δολάρια λιγότερο από ό, τι η βιομηχανία ειδήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών συνολικά έφερε μέσω ψηφιακής διαφήμισης πέρυσι.
Και σε αυτό το πλαίσιο η πιο παραδοσιακή μορφή μέσων, τα περιοδικά, έχουν εξελιχθεί από μια γρήγορη ανάγνωση σε μια αργή ανάγνωση.
Η ανάγνωση των φυσικών μέσων εκτύπωσης έχει γίνει μια “χαλαρωτική” δραστηριότητα. Διαβάζουμε καλά περιοδικά για βάθος, ποιότητα και γνώση. Έτσι, για τους καταναλωτές δεν υπάρχει η επιλογή “ένα μέγεθος για όλους”.
Οι δημιουργοί περιεχομένου, από τους καλλιτέχνες της Pixar έως τους σχεδιαστές των Epic Games, αγωνίζονται για την προσοχή μας, οι καταναλωτές αρχίζουν να βρίσκουν την αφθονία αγχωτική.
Το εμπορικό σήμα που κατέχει τη διασυνδεδεμένη διεπαφή θα έχει το πλεονέκτημα ότι κατέχει τη σχέση με τον “θεατή-καταναλωτή-πελάτη”.
Δεν γνωρίζουμε εάν θα είναι ο καλωδιακός ή ο δορυφορικός πάροχος, η έξυπνη τηλεόραση, η συσκευή που ελέγχεται φωνητικά όπως η Alexa, ο πάροχος ασύρματου δικτύου αυτό που θα επικρατήσει έναντι των άλλων.
Η φωνή είναι σίγουρα η νεότερη και ταχύτερα αναπτυσσόμενη διεπαφή πίσω από την παραδοσιακή μέθοδο αφής για την πρόσβαση σε περιεχόμενο.
Δεν υπάρχει πλέον περιήγηση στη λίστα καναλιών να ψάχνουμε κάτι για να παρακολουθήσουμε αλλά είναι αυτό ήδη έχουμε επιλέξει να δούμε και την στιγμή που επιθυμούμε.
Με πιο προβλέψιμες αναλύσεις στον ορίζοντα, ακόμη και οι θεατές που απολαμβάνουν την περιήγηση θα έχουν πιο εξατομικευμένες προτάσεις χωρίς την ατελείωτη κύλιση.
Η ανάγκη για πολύ περιεχόμενο δημιούργησε μια νέα οικονομία και αγορά στην οποία οι μάρκες επένδυσαν πολλά και κέρδισαν πολλά.
Αλλά σιγά-σιγά η ανάγκη για περιεχόμενο μετατρέπεται σε ανάγκη για “προσοχή και συγκέντρωση’ σε αυτά που θέλω και δεν μου διασπούν την προσοχή.
Μάλλον στο επόμενο διάστημα η αξιολόγηση τους περιεχομένου που παρακολουθούμε θα είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα και ίσως δημιουργήσει και αυτό μια νέα αγορά.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
