Πολλές συζητήσεις γίνονται σχετικά με το εάν υπάρχει ή όχι η “retail apocalypse”. Είναι δύσκολο να διαφωνήσετε με τον αριθμό των κλεισίματος των καταστημάτων, ακόμη και αν αντισταθμίζονται από διάφορα ανοίγματα καταστημάτων.
Έτσι, όταν οι άνθρωποι μιλούν για το θέμα, είναι περισσότερο για το αν αυτό είναι το “τέλος της λιανικής πώλησης” ή απλώς μια σημαντική αναδιάρθρωση που θα οδηγήσει σε ένα νέο, επαναπροσδιορισμένο λιανικό εμπόριο.
Μάλλον πρόκειται για μια αναδιάρθρωση. Εκτός αν αποφασίσουμε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην γεωργία και στην ανταλλαγή αγαθών με τους γείτονές μας, η κοινωνία μας δεν λειτουργεί χωρίς λιανική πώληση.
Online, offline, omnichannel – η αγορά κινείται γύρω από την βιομηχανία της τεχνολογίας και αναμένουμε να τραφούμε και να ντυθούμε, εκτός αν υπάρξουν καταστήματα λιανικής που θα τα παρέχουν όλα στο ελάχιστο της τιμής.
Δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι αριθμοί ακούγονται πολύ προκλητικοί στην επιφάνεια.
Τον Απρίλιο, η Thasos, μια εταιρεία αναλύσεων δεδομένων, δημοσίευσε μια ανάλυση που έδειξε ότι η επισκεψιμότητα των εμπορικών κέντρων, αφού επανήλθε σε θετικό έδαφος για σύντομο χρονικό διάστημα τον Ιούλιο-Δεκέμβριο του 2018, επανήλθε σε ετήσια πτώση.
Επίσης, διαπίστωσαν ότι οι “βιωματικοί” λιανοπωλητές όπως η Apple, η Eataly ή η Tesla δεν αρκούν για να αντιστρέψουν τις μειώσεις.
Και απλά επενδύοντας σε επιπλέον προορισμούς ψυχαγωγίας όπως κινηματογραφικές αίθουσες ή πιο μοναδικές εμπειρίες όπως το Legoland ή το Dave & Busters μπορεί να μην είναι αρκετές.
Κατά ειρωνικό τρόπο, τα εμπορικά κέντρα σε άλλα μέρη του κόσμου ακμάζουν, όπως στο Μεξικό και τις Φιλιππίνες.
Είναι εύκολο να πει κανείς ότι ο κόσμος πηγαίνει εκεί για τον κλιματισμό ή γιατί το ηλεκτρονικό εμπόριο δεν είναι τόσο εδραιωμένο σε αυτές τις χώρες.
Αλλά κάτι που φροντίζουν τα εμπορικά κέντρα σε εκείνες τις περιοχές , και τα αμερικανικά εμπορικά κέντρα δεν το κάνουν, είναι η κοινότητα.
Αυτό φαίνεται καθαρά στην τρίτη σεζόν του Stranger Things όπου αναπαριστάται ένα εμπορικό κέντρο την εποχή του ’80. Αυτό το εμπορικό κέντρο ήταν εξίσου γεμάτο κόσμο όπως τα άλλα mall σε άλλες χώρες. Και δεν ήταν για την ευκολία των αγορών. Ήταν για τη βόλτα με φίλους. Ήταν για την κοινότητα.
Ενώ τα εμπορικά κέντρα των ΗΠΑ προσπαθούν να προσθέσουν σύγχρονες κινηματογραφικές αίθουσες ή πτέρυγες υπαίθριων εστιατορίων, τα μεξικάνικα εμπορικά κέντρα έχουν παιδότοπους και βεράντες εφοδιασμένες με καθίσματα για τους ανθρώπους.
Τα εμπορικά κέντρα στις Φιλιππίνες διαθέτουν εκκλησίες που αφήνουν τα πλήθη της κοινότητας της Κυριακής να περιπλανιέται σε πλατύς διαδρόμους με φρέσκα τρόφιμα, μέσα στα παραδοσιακά καταστήματα με είδη ένδυσης, αξεσουάρ και καταστήματα ηλεκτρονικών ειδών.
Δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται στο εμπορικό κέντρο. Είναι ότι το εμπορικό κέντρο δεν τους έδωσε κανέναν λόγο να έρθουν.
Είναι σχεδόν σαν να φοβούνται να προσφέρουν πράγματα που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τους εμπόρους λιανικής.
Εν τω μεταξύ, οι αίθουσες φαγητού ακμάζουν. Στην περιοχή Dairy Block του Ντένβερ, το Stanley Marketplace και το Zeppelin Station είναι όλα γεμάτα κόσμο.
Τι είναι τόσο διαφορετικό για αυτές τις αίθουσες φαγητού εναντία στο παραδοσιακό εμπορικό κέντρο; Ο χώρος στάθμευσης σίγουρα δεν είναι το αξιοθέατο – με εξαίρεση το Stanley Marketplace, οι περισσότερες αίθουσες φαγητού είναι πολύ δύσκολες στο παρκάρισμα.
Είναι σίγουρα καλύτερα να πάει κανείς με Uber ή Lyft ή ακόμα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τα καταστήματα είναι μικρότερα – όλα είναι μικρότερα, εκτός από τους κοινόχρηστους χώρους.
Το καθιστικό είναι κοινόχρηστο και κεντρικό. Η ψυχαγωγία είναι σταθερή και συνεχώς μεταβαλλόμενη.
Οι αίθουσες φαγητών είναι ένα “μεγάλο πάρτι” όλη την ημέρα, ενώ τα εμπορικά κέντρα είναι απέραντοι διάδρομοι που ενδιαφέρονται περισσότερο να φέρουν “τους έφηβους” παρά να κάνουν οτιδήποτε μπορεί να συλλάβει το ενδιαφέρον τους και να τους κρατήσει.
Και αυτές οι αίθουσες φαγητού έχουν περισσότερα κοινά με την ενέργεια και την προσοχή στην κοινότητα που βρίσκεται στα εμπορικά κέντρα που βλέπουμεσε άλλες χώρες.
Οι τάσεις των καταναλωτών θα κάνουν τις διαφορές αυτές πιο έντονες. Καθώς περισσότεροι καταναλωτές συσσωρεύονται στις πόλεις, με υψηλό κόστος στέγασης και δύσκολες μετακινήσεις, πρόκειται να είναι τα “κοινοτικά κέντρα” που θα κερδίσουν την καρδιά και το μυαλό τους, και το μερίδιο στο πορτοφόλι τους.
Οι άνθρωποι μπορεί να θέλουν να ζουν σε μικροσκοπικά σπίτια, αλλά θέλουν να ξεφύγουν παρέα με τους φίλους τους σε ευάερα μέρη που έχουν πολλά να κάνουν.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
