Αυτό το συναρπαστικό γράφημα δείχνει πώς η ζωή στην Αμερική έχει αλλάξει από το 2003

Τα τελευταία 15 χρόνια, ο τρόπος με τον οποίο οι Αμερικανοί ξοδεύουν τον ελεύθερο χρόνο τους έχει αλλάξει σημαντικά.

Μπορείτε να δείτε πώς σε ένα νέο διαδραστικό χρονοδιάγραμμα από το FlowingData, το οποίο απεικονίζει τις απαντήσεις χιλιάδων ανθρώπων στην ετήσια κυβερνητική έρευνα  American Time Use Survey.

Καθώς μετακινείστε προς τα κάτω, το διάγραμμα συγκρίνει ομαλά τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί ξόδευαν το χρόνο τους το 2003 με το 2018, καταγράφοντας το ποσοστό σε κάθε δραστηριότητα, από τηλεφωνικές κλήσεις ως το πλύσιμο του αυτοκινήτου.

Η απεικόνιση δεν εξετάζει γιατί οι Αμερικανοί ξοδεύουν τον χρόνο τους διαφορετικά από ότι μια δεκαετία πριν, αλλά είναι πολύ διασκεδαστικό να κάνει κανείς υποθέσεις για το θέμα.

Για παράδειγμα, οι περισσότεροι αφιερώνουν χρόνο στην κατανάλωση φαγητού και ποτού από ό, τι για το μαγείρεμα και το καθάρισμα του σπιτιού, κάτι το οποίο βρίσκεται σε σημαντική πτώση.

Ίσως αυτό συμβαίνει λόγω της αυξανόμενης foodie κουλτούρας της εποχής.

Το No Reservations του Anthony Bourdain ξεκίνησε το 2005 και το φαγητό δεν είναι το ίδια από τότε. Οι υπηρεσίες προετοιμασίας γεύματος, επίσης, μπορεί να έχουν βοηθήσει περισσότερους Αμερικανούς να μαγειρέψουν από ό, τι στη δεκαετία του 2000.

Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί αναφέρουν ότι δαπανούν λιγότερο χρόνο για ψώνια αυτές τις μέρες (ευχαριστούμε, Amazon), αλλά φαίνεται επίσης ότι περνούν λιγότερο χρόνο στην “κοινωνικοποίηση και επικοινωνία” (ευχαριστούμε, Facebook).

Και αν διαβάσετε πίσω από τις γραμμές, μπορεί να δείτε μια κουλτούρα που ασχολείται με την καταπολέμηση του αυξανόμενου άγχους: περισσότεροι άνθρωποι αναφέρουν ότι ασκούνται και περνούν χρόνο με τα κατοικίδια ζώα τους.

Ακόμη και η κηπουρική, μια άλλη δραστηριότητα που μειώνει τον άγχος, έχει δει μια μικρή ώθηση.

Και τότε υπάρχουν οι αυτοκαταστροφικοί τρόποι που ξοδεύουν το χρόνο τους.

Ταξιδεύουν λιγότερο (πιθανότατα επειδή εργαζόμαστε περισσότερο από το σπίτι), αλλά περνούν και λιγότερο χρόνο με τα παιδιά τους, ίσως επειδή έχουν μικρότερο εισόδημα, παρόλο που και οι δύο γονείς εργάζονται ως αναγκαιότητα.

Τελικά, είναι δύσκολο να πούμε αν τα τελευταία 15 χρόνια οι άνθρωποι έχουμε σημειώσει πρόοδο ή αποτυχία.

Είναι άλλο πράγμα να παρακολουθούμε που αφιερώνουμε το χρόνο μας και άλλο να κατανοήσουμε γιατί ξοδεύουμε τον χρόνο μας με τον τρόπο που το κάνουμε. Ένα πράγμα που είναι σίγουρο: 15 χρόνια αργότερα, όλα θα έχουν πάλι αλλάξει.