Οι Χολυγουντιανοί αστέρες και οι super star της ποπ και ροκ σκηνής εξεγείρονται σε μια ανένδοτη επανάσταση για τα πνευματικά τους δικαιώματα, δίνοντας μάχη εναντίον του Σχεδίου Δράσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη του Ντόναλντ Τραμπ.
Περισσότερες από 400 προσωπικότητες του Χόλυγουντ και της βιομηχανίας του θεάματος, συμπεριλαμβανομένων θρύλων όπως οι Πολ Μακ Κάρτνεϊ, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, Κέιτ Μπλάνσετ, Ταΐκα Γουάτιτι, Μπεν Στίλερ, Μαρκ Ρούφαλο, Σίνθια Ερίβο, Κορντ Τζέφερσον, Ρον Χάουαρντ, έχουν ενωθεί σε έναν κοινό σκοπό: την προστασία της τέχνης και της δημιουργικότητας από την απροκάλυπτη εκμετάλλευση των γιγάντων της τεχνολογίας. Σε μια ανοιχτή επιστολή προς το Γραφείο Πολιτικής Επιστημών και Τεχνολογίας του Λευκού Οίκου, οι καλλιτέχνες καταγγέλλουν τις προσπάθειες της OpenAI και της Google να υπονομεύσουν τα πνευματικά τους δικαιώματα, ζητώντας από την κυβέρνηση Τραμπ να μην υποχωρήσει στην πίεση των εταιρειών AI. Αμφίβολα έως και άσφαιρα αναμένονται τα αποτελέσματα αυτής της κίνησης τους, αφού ο πρόεδρος της Αμερικής, Ντόναλντ Τραμπ έχει εκφράσει επανειλημμένα την αντιπάθεια προς το Χόλυγουντ, θεωρώντας τους καλλιτέχνες ως μέρος μιας «φιλελεύθερης ελίτ» που αντιτίθεται στην πολιτική του και τις αξίες του. Η σχέση τους χειροτέρευσε μετά τις δημόσιες αποκηρύξεις πολλών σταρ στην υποψηφιότητα του και την στήριξη της αντιπάλου, Κάμαλα Χάρις, καθώς και της γενικευμένης κριτικής που δέχτηκε από διασημότητες για τις ρατσιστικές και σεξιστικές δηλώσεις του, ή την υποστήριξή του σε θεσμούς που απειλούν την καλλιτεχνική έκφραση. Οι καλλιτέχνες, με τη σειρά τους, τον αντιμετωπίζουν ως απειλή για τη δημοκρατία και την ελευθερία της τέχνης και το εκφράζουν με κάθε ευκαιρία, εντείνοντας την αμοιβαία τους ρήξη.
Η απειλή της Τεχνητής Νοημοσύνης και η αδικία που αξίζει δισεκατομμυρίων
Οι υποστηρικτές της τεχνητής νοημοσύνης ισχυρίζονται πως η δίκαιη χρήση, ή fair use κατά την επίσημη ορολογία, πρέπει να επεκταθεί, ώστε να επιτρέπει στα μοντέλα AI να εκπαιδεύονται σε προστατευμένα έργα χωρίς άδεια ή αποζημίωση. Οι 400 σταρς, όμως στην επιστολή τους, τονίζουν, πως αυτή η θέση αγνοεί τη βασική οικονομική πραγματικότητα του ότι οι εταιρείες AI έχουν συγκεντρώσει δισεκατομμύρια δολάρια σε κεφάλαια και έσοδα, ενώ οι δημιουργοί παραμένουν απλήρωτοι για τη χρήση του έργου τους. Η Google, με έσοδα 307,4 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023, και η OpenAI, της οποίας η αξία ξεπέρασε τα 80 δισεκατομμύρια δολάρια, ζητούν μια «ειδική κυβερνητική εξαίρεση» από τον Τραμπ, που θα τους επιτρέψει να εξαρθρώσουν την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων. Αυτό, σύμφωνα με τους καλλιτέχνες, δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια να μετατρέψουν τη δημιουργικότητα σε δωρεάν πρώτη ύλη για τις αλγοριθμικές μηχανές τους.
Η Μεγάλη Απεργία του 2023
Η επιστολή έρχεται ως συνέχεια της ιστορικής και πρωτοφανούς απεργίας των ηθοποιών και σεναριογράφων, που κράτησε 148 ημέρες, κόστισε στην οικονομία του Χόλυγουντ περισσότερα από 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια και ανέδειξε τις βαθύτερες ανησυχίες για την επίδραση της Τεχνητής Νοημοσύνης στη δημιουργική, καλλιτεχνική εργασία της υποκριτικής, της σκηνοθεσίας, της συγγραφής σεναρίων, της μουσικής επένδυσης, της εργασίας των σκηνογράφων και ενδυματολόγων και γενικώς των καλλιτεχνών που δουλεύουν για να φτιαχτεί μια ταινία. Οι καλλιτέχνες φοβούνται ότι, αν η κυβέρνηση Τραμπ, με την δηλωμένη αντιπάθεια εναντίον τους, δεχτεί τα επιχειρήματα των εταιρειών AI, οι φωνές, οι εικόνες, τα σενάρια και οι μουσικές συνθέσεις τους θα γίνουν απλώς δεδομένα για εκπαίδευση αλγορίθμων, χωρίς καμία εγγύηση για δίκαιη αμοιβή ή έλεγχο. Όπως δήλωσε ο Μπεν Στίλερ, «δεν πρόκειται να παραχωρήσουμε τη δουλειά μας σε μηχανές που θα μας αντικαταστήσουν, χωρίς καν να μας ρωτήσουν».
Η κυνική απάντηση των τεχνολογικών κολοσσών
Η OpenAI ισχυρίζεται ότι η τροποποίηση των κανόνων πνευματικών δικαιωμάτων είναι «απαραίτητη αν θέλουμε να ηγούνται οι ΗΠΑ της AI», ενώ η Google μιλάει για «επιστημονική και κοινωνική πρόοδο». Οι καλλιτέχνες, όμως, που συντάσσονται με το κείμενο, έχουν προλάβει να πουν, ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να καταργηθούν οι νομοθετικές προστασίες εις το όνομα της της ηγετικής παρουσίας των ΗΠΑ, μιας και είναι οι ίδιοι, που έχουν κάνει τις αμερικανικές ταινίες, τη μουσική και τη λογοτεχνία ακριβώς παγκόσμιο φαινόμενο και όχι η ΑΙ. «Αν η Google και η OpenAI έχουν τα μέσα να πληρώσουν για δεδομένα, τότε έχουν και τα μέσα να πληρώσουν τους δημιουργούς», τονίζει η επιστολή και συνεχίζει εμφατικά δηλώνοντας πως «η ιδέα ότι η τεχνολογική καινοτομία εξαρτάται από την εκμετάλλευση της δημιουργικής εργασίας είναι απλώς μια δικαιολογία για τη μείωση του κόστους σε βάρος των καλλιτεχνών».
Το μέλλον της Τέχνης σε ψηφιακές εποχές
Η σύγκρουση μεταξύ τεχνολογικών εταιρειών και καλλιτεχνών, δεν αφορά μόνο νόμους και κέρδη. Αφορά το δικαίωμα των ανθρώπινων δημιουργών να ελέγχουν το έργο τους σε έναν ανασφαλές και κυρίαρχο περιβάλλον κόσμο, που οι αλγόριθμοι μπορούν να αναπαράγουν, να μιμούνται και να κλέβουν τη μορφή, τη φωνή, το ύφος και την ταυτότητά τους, με μεγάλη ευκολία. Ο Μαρκ Ρούφαλο το θέτει απλά λέγοντας πως «αν η AI θέλει να χρησιμοποιήσει τη δουλειά μας, ας μας πληρώσει. Αλλιώς, αυτό δεν λέγεται καινοτομία, αλλά κλοπή». Από τον Νίτσε και τον Μπόρχες μέχρι τον Κιούμπρικ και την Ατγουντ είναι καθολική η αρχή πια, πως ότι ο άνθρωπος όχι μόνο φαντάζεται, αλλά φτιάχνει αυτό που φαντάζεται. Στο θέμα μας, με την ΑΙ, η ανθρωπότητα είναι ήδη, που μπορεί να αντικαταστήσει τους δημιουργούς με τα ψηφιακά ομοιώματα και αντιγραφείς τους. Και ναι μεν η πλήρης αντικατάσταση των καλλιτεχνών από την AI στις ταινίες φαίνεται να μην πραγματοποιείται στο άμεσο μέλλον, ωστόσο είναι δυνατή να συμβεί και εύκολη. Η τεχνολογία είναι ήδη στο σινεμά, μέσω εφαρμογών όπως ψηφιακό de-aging, deepfake φωνές και αυτοματοποιημένα VFX, δηλαδή τα εφέ ταινιών, που δημιουργούνται από ΑΙ χωρίς extensive χειρωνακτική εργασία, όπως τα AI-generated φόντα, αυτόματη removal αντικειμένων, ή real-time motion tracking. Προς το παρόν, βέβαια, δεν θίγονται καθαυτό οι σταρς, αλλά οι χαμηλόμισθες θέσεις στη βιομηχανία του σινεμά και οι βοηθητικές εργασίες. Ξέρουν όμως πως θα φτάσει η ώρα τους.
Η τελική επίδραση της AI θα καθοριστεί από την νομοθετική προστασία των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών, την ανάπτυξη συνδικαλιστικών προσταγών όπως αυτές της SAG-AFTRA, και την απόρριψη ή αποδοχή του κοινού στο μη αυθεντικό περιεχόμενο, με τα στούντιο να ισορροπούν μεταξύ τεχνολογικών εξοικονομήσεων και της ανάγκης για πραγματική καλλιτεχνική έκφραση. Πολύ φοβόμαστε για το αποτέλεσμα, αλλά όλα είναι πια στο χέρι της ΑΙ και κυρίως το μέλλον.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
