Δουλέψαμε για 179 ημέρες από τις 365, με δύο μέρες περισσότερες σε σχέση με τον περασμένο χρόνο, προκειμένου να καταφέρουμε να πληρώσουμε τις φορολογικές υποχρεώσεις μας στο κράτος, προσφέροντας -ας κάναμε κι αλλιώς!- περισσότερους φόρους στον προϋπολογισμό!
Η «φορολογική ελευθερία» μας για το 2024
Το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών κάνει ετήσια έκθεση, υπολογίζοντας συγκεκριμένα σε πόσες μέρες οι Έλληνες φορολογούμενοι απελευθερώνονται από την αποπληρωμή των φόρων τους, με τα χρήματα που κέρδισαν από την εργασία τους, πριν καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Με την μεθοδολογία του Tax Foundation, βρίσκεται η μέρα που αποκτούν οι πολίτες τη «φορολογική ελευθερία» τους. Ε, από την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου του 2025, λέμε φτου ξελεφτερία για το 2024, πάντα! Μας βγήκαν 179 μερούλες να δουλεύουμε για να πληρώνουμε μόνο φόρους και εισφορές και να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας στο κράτος. Το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών όμως, καταλήγει πως η φορολογική επιβάρυνση των πολιτών παραμένει σταθερή, πράγμα που σημαίνει πως οι δυο επιπλέον ημέρες εργασίας δεν αποτυπώνουν ουσιαστικά αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης. Σε κάθε ετήσια μελέτη επιχειρείται η εκτίμηση της Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας στην Ελλάδα βάσει των προβλέψεων του προϋπολογισμού. Μετά με τη δημοσίευση των απολογιστικών δεδομένων του έτους από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, γίνεται μία εκ των υστέρων, ακριβέστερη εκτίμηση βάσει της πραγματικής εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει στην Ελλάδα σταθερή και παίρνει για πολιτικές που θα ελαφρύνουν τους επιβαρυμένους δυσβάσταχτα πολίτες, αλλά και τις επιχειρήσεις. Η τελευταία εκτίμηση δείχνει ότι τα έσοδα από φόρους και εισφορές του 2024 είναι αυξημένα κατά 5,2% σε σχέση με την αρχική πρόβλεψη του προϋπολογισμού, με τα έσοδα από άμεσους φόρους να σημειώνουν την μεγαλύτερη μεταβολή, κατά +10,3% ή 2,5 δισ. ευρώ.
Η φορολογική επιβάρυνση στην εργασία για τους Ελληνες είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ
Η Ελλάδα παραμένει στην πρώτη τριάδα των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης με τους υψηλότερους έμμεσους φόρους. Τα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ, παραμένουν πάνω από τον μέσο όρο στη λίστα του Οργανισμού. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που οι Έλληνες είμαστε οι πιο σκληρά εργαζόμενοι οι Έλληνες στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, που ούτε αναρρωτικές παίρνουμε, ούτε και ιδιαίτερες άδειες. Δεν ευκαιρούμε! Δουλεύουμε για το κράτος τον μισό χρόνο και τον υπόλοιπο κανονικά και λίγο παραπάνω, μπας και επιβιώσουμε! Ποια αναρρωτική; Ποιος έχει ευκαιρεί να αρρωστήσει! Ο Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης στην πιο πρόσφατή έκθεση του επισημαίνει ότι στην Ελλάδα, η φορολογική επιβάρυνση στην εργασία είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, και ότι η μείωσή της, ιδίως στα χαμηλά εισοδήματα, θα στηρίξει τις επενδύσεις σε δεξιότητες και θα βελτιώσει την ισότητα. Οι λύσεις που προτείνει, είναι η μείωση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης για τους χαμηλόμισθους, με παράλληλη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και κατάργηση του αφορολόγητου για τα εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ. Ο Οργανισμός διαπιστώνει πως η αναλογία των έμμεσων φόρων αγαθών και υπηρεσιών, δηλαδή οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης και ΦΠΑ, στην Ελλάδα είναι σημαντικά πιο υψηλοί του μέσου όρου των ΟΟΣΑ. Προτείνει μεν την αλλαγή του «μείγματος φορολόγησης», αλλά για την εξισορρόπηση της μείωσης του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, βλέπει ως λύση την αύξηση φορολογικών συντελεστών σε συγκεκριμένα είδη που κρίνονται επιβλαβή, όπως γινεται σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη για τα τσιγάρα και το αλκοόλ, για παράδειγμα. Οκ! Μπορούμε να το αντέξουμε αυτό -μάλλον!
Η ιστορία και το τι είναι ακριβώς το Tax Freedom Day
Για την ιστορία του πράγματος, συνοψίζουμε πως η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας ή Tax Freedom Day είναι εκείνη η ημέρα του χρόνου κατά την οποία, ο μέσος κάτοικος μιας χώρας έχει ήδη, θεωρητικά, δουλέψει αρκετές μέρες μέσα στο ημερολογιακό έτος, ώστε να είναι σε θέση να αποπληρώσει το σύνολο των ετήσιων φόρων και εισφορών που οφείλει στο κράτος. Με άλλα λόγια, είναι η πρώτη μέρα κατά την οποία το 100% του εισοδήματός του από κάθε πιθανή πηγή τού ανήκει εξ ολοκλήρου. Στον υπολογισμό συμπεριλαμβάνονται όλα τα επίσημα εισοδήματα καθώς και όλα τα ποσά που εισπράττει το κράτος και τα οποία θεωρούνται φόροι — προς την κεντρική ή την τοπική διοίκηση. Την ιδέα για την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας είχε, το 1948, ο Αμερικανός επιχειρηματίας Ντάλας Χοστέτλερ και του ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα του όρου. Όταν αποσύρθηκε, μεταβίβασε το έργο στο Tax Foundation ή Φορολογικό Παρατηρητήριο με έδρα στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, το οποίο και είναι έκτοτε υπεύθυνο για τον προσδιορισμό της Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας. Γνωρίζοντας τη σχετική ημερομηνία, το Tax Foundation την χρησιμοποιεί ως εργαλείο για την απεικόνιση του ποσοστού του εθνικού εισοδήματος το οποίο διοχετεύεται στην ετήσια χρηματοδότηση των κυβερνητικών προγραμμάτων. Από το 1990, το Tax Foundation υπολογίζει την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας ξεχωριστά για κάθε αμερικανική πολιτεία. Πολλές άλλες οργανώσεις σε χώρες σε όλο τον κόσμο κάνουν τη δική τους ανάλυση της «Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας». Σύμφωνα με το Tax Foundation ή Φορολογικό Παρατηρητήριο, οι εκθέσεις της «Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας» δημοσιεύονται αυτή τη στιγμή σε οκτώ χώρες. Ωστόσο, λόγω των διαφορετικών μεθόδων με τις οποίες τα κράτη συλλέγουν και κατηγοριοποιούν τα δημοσιονομικά στοιχεία, οι «Ημέρες Φορολογικής Ελευθερίας» δεν είναι συγκρίσιμες μεταξύ των χωρών. Πάντως από μια πρόχειρη ματιά που ρίξαμε, καλό για να δουλεύεις λίγες μέρες για το κράτος θα ήταν να έχεις γεννηθεί Ινδός ή Μαλτέζος και αμέσως μετα Αμερικάνος. Ο καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, Τζόζεφ Χιθ, πάντως, στο βιβλίο του Filthy Lucre , επικρίνει την ιδέα ότι η φορολογία είναι εγγενώς διαφορετική από την κατανάλωση και υποστηρίζει ότι η έννοια της Ημέρας Φορολογικής Ελευθερίας είναι εσφαλμένη, σημειώνοντας:
«Θα ήταν τόσο λογικό όσο το να κηρυχθεί μία ετήσια «ημέρα ελευθερίας στεγαστικών δανείων», ώστε οι δανειολήπτες να γνωρίζουν ποια μέρα «σταματούν να εργάζονται για την τράπεζα και αρχίζουν να εργάζονται για τον εαυτό τους»… Αλλά ποιος νοιάζεται; Οι ιδιοκτήτες κατοικιών στην ουσία «δεν εργάζονται για την τράπεζα», απλώς χρηματοδοτούν τη δική τους κατανάλωση. Εν τέλει αυτοί χρησιμοποιούν την κατοικία και όχι ο διευθυντής της τράπεζας»! Εμείς, δεν σχολιάζουμε, απλώς αναφέρουμε!
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
