Ο Αριστοφάνης σατίριζε το που πάει ο πλούτος, ενσαρκώνοντας τον ως έναν θεό, τιμωρημένο, που μικρός τυφλώθηκε για να αποφεύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους, αλλά ίσως αυτή να είναι η αιώνια παρηγοριά, ημών των πτωχών!
Ο ίδιος, πάντως, ο Αριστοφάνης, πρότρεπε να προσέχεις πως φέρονται οι εχθροί σου για να μαθαίνεις, αν και θες να γίνεις κάτι να ξεκινήσεις από χαμηλά, όπως «προτού να κρατήσει κανένας το τιμόνι, πρέπει να έχει κάνει κωπηλάτης, να έχει φυλάξει την πρώρα και να έχει παρακολουθήσει τους ανέμους, προτού να κυβερνήσει αυτός ο ίδιος το καράβι». Οι 10 πλουσιότεροι Έλληνες του κόσμου, είναι λοιπόν, υλικό για μελέτη! Πως να παρακολουθήσαν λοιπόν και που τους ανέμους, πριν πιάσουν το τιμόνι των θωρηκτών του αμύθητου πλούτου τους;
Είναι κυρίως άνθρωποι μορφωμένοι, διδάκτορες και συγγραφείς, που δημιουργήσαν μόνοι τους τις οικονομικές τους, άνευ συνόρων αυτοκρατορίες και που, ζουν εκτός Ελλάδας!
Να λοιπόν ποιους ξεχωρίζει το Forbes για το 2024, ως φιναλίστ σε ακήρυχτο διαγωνισμό οικονομικής ισχύς.
Οι Αδελφοί Γκόρης – The Gores Brothers, Καλιφόρνια
Οι αδελφοί Γκόρης, The Gores Georgious Brothers, όπως τους αποκαλούν, με εξαμερικανισμένο το όνομα Γεωργίου, έχουν μια περιουσία καθαρής αξίας 11,7 δισεκατομμυρίων από την επιχειρηματικότητά τους σε Αθλητισμό, Τεχνολογία, Εξαγορές, Ψυχαγωγία. Η ιστορία τους έχει όλο εκείνο το μυθιστορηματικό σχεδόν της ζωής των μεταναστών, που ξεκινώντας απ το τίποτα, δούλεψαν, οραματίστηκαν, αφοσιωθήκαν στο να δημιουργήσουν και κατάφεραν όλα όσα ήθελαν. Ο Αλεκ, ο Σαμ και ο Τομ, ή ο Ηλίας, ο Σαμίρ και Τευφίκ, είναι τα τρία από τα πέντε αδέλφια, που γεννήθηκαν στη Ναζαρέτ, στη Παλαιστίνη από Έλληνα πατέρα και Λιβανέζα μητέρα. Η οικογένεια μετανάστευσε στην στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1968. Η πρώτη τους δουλειά αμείβοντας με 25 σεντς την ώρα και συνέβαινε στο μικρό οικογενειακό παντοπωλείο τους στο επαρχιακό Φλιντ του Μίσιγκαν. Από παιδάκια, έλεγχαν τα ληγμένα προϊόντα στα ράφια και τοποθετούσαν τα καινούργια, ενώ οι σπουδές τους για το μέλλον ήταν αδιαπραγμάτευτες απ τους δικούς τους. Και ναι, σπούδασαν. Ταυτόχρονα για να αντέξουν στο ιδιαίτερα δαπανηρό πλαίσιο των σπουδών στις ΗΠΑ, που συχνά είναι εξωπραγματικό, εργάζονταν ως θυρωροί, τηλεπωλητές, σερβιτόροι. Κάνανε πολλά και οι τρείς, μαζί και ξεχωριστά. Ξεκίνησαν με τηλεφώνα σε επιχειρήσεις για να βρουν προϊόντα και μετα ολόκληρα τμήματα δραστηριοτήτων που δεν ήθελαν και επιδίωκαν να ξεφορτώσουν. Η πρώτη τους κατεστραμμένη εταιρεία που ανάλαβαν ήταν Litigation Services, Inc. που αναδημιουργούσε σκηνές ατυχημάτων ηλεκτρονικά ως αποδεικτικά στοιχεία για τα δικαστήρια. Σε, μόλις, έξι μήνες η ασύμφορη επιχείρηση είχε γίνει κερδοφόρα. Μεταξύ 1996 και 2001, μόνο ο Τομ ηγήθηκε 32 εξαγορών, συμπεριλαμβανομένων των Pilot Software , Racal και Williams Communications, Motorola, Fujitsu και Alcatel! Ο Τομ είναι ο ιδιοκτήτης και των περιβόητων Ντιτρόιτ Πίστονς του ΝΒΑ. Τα αδέλφια είναι ουσιαστικά φιλάνθρωποι και η δράση τους είναι καταιγιστική, ενώ δεν επιδιώκουν καμία προβολή και συχνά αποσιωπούν το τι κάνουν. Στη μνήμη των αγαπημένων τους που έφυγαν απ τη ζωή, αλλά και για τα φτωχικά δικά τους κάποτε χρόνια φτιάχνουν ολόκληρες πτέρυγες υπερεξοπλισμένες για παιδιά με καρκίνο στο Λος Αντζελες, δίνουν εκατομμύρια στο Φλιντ, την πρώτη αμερικανική πατρίδα τους, για να αντιμετωπιστεί η μεγάλη κρίση νερού που σημειώνεται εκεί, κάνουν κοινοτικά κέντρα στο χτυπημένο από την οικονομική κρίση Ντιτρόιντ και πολλά άλλα.
Τζιμ Ντέιβις, Μασαχουσέτη
Ο Τζιμ Ντέιβις με περιουσία 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ο εμπνευστής και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας υποδημάτων New Balance. Οι γονείς του μετανάστευσαν από την Ελλάδα στη Βοστώνη και ο πατέρας του μάλιστα, έφτασε στην Νέα Αγγλία σε ηλικία 15 ετών. Ο ίδιος γεννήθηκε το 1943. Παρά το χαμηλό του προφίλ και την σεμνότητα που επιδεικνύει σε όλες τις εκδηλώσεις της δημοσίας ζωής, ο πλουσιότερος Έλληνας του κόσμου, δεν παραλείπει σε συνεντεύξεις και ομιλίες να αναφέρει πόσα χρωστάει στους γονείς του, που τον έκαναν τον άνθρωπο που είναι σήμερα! Όλα ξεκίνησαν όταν αφού σπούδασε Βιολογία και Χημεία στο Middlebury College, από όπου αποφοίτησε το 1966, αποφάσισε να δοκιμαστεί στις επιχειρήσεις. Έτσι, το 1972, αγόρασε την εταιρία New Balance, στην Βοστόνη και μάλιστα την ημέρα του πασίγνωστου μαραθωνίου της μεγάλης και ιστορικής πόλης της Νέας Αγγλίας. Στην αρχή, ο νεαρός Τζιμ Ντέιβις μαζί με 6 άτομα προσωπικό, έφτιαχναν περίπου 30 ζευγάρια παπούτσια τρεξίματος την ημέρα. Στόχος του ήταν τα παπούτσια να τα αγοράζει η εργατική τάξη, όσοι εργάζονται σκληρά και πολλές ώρες. Και το κατάφερε. Από στόμα σε στόμα κατάφερε να μεγεθύνει την εταιρεία σε χρόνο ρεκόρ. Βλέποντας το μέλλον το 1972, φτιάχνει το σήμα με το γράμμα Ν, και δημιουργεί σειρά για δρομείς. Το 1977 και ενώ η εταιρεία δυναμώνει, ανάμεσα στο προσωπικό, βρίσκεται και μια γλυκύτατη νεαρή, η Άννα, που εργάζεται στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού. Σαράντα ένα χρόνια αργότερα είναι πάντα στο πλευρό του Τζιμ, μητέρα των δυο παιδιών του και αντιπρόεδρος του κολοσσού που έφτιαξε ο σύζυγος της. Ενός κολοσσού που έχει στο δυναμικό του πάνω από 4000 άτομα, ενώ είναι από τις πιο επιτυχημένες εταιρείες παγκοσμίως. Οι πωλήσεις της New Balance εκτοξεύθηκαν από τα 100.000 δολάρια το 1972 στα 1,3 εκατομμύρια δολάρια το 1976, ξεπέρασαν τα 80 εκατομμύρια στη δεκαετία του 1980 και το 2002 τα 1,3 δισ. Τον Φεβρουάριο του 2015 η εταιρεία ανακοίνωσε την απόφασή της να δραστηριοποιηθεί και στον χώρο του ποδοσφαίρου, ανακοινώνοντας, παράλληλα, και τη συμφωνία της με τις Λίβερπουλ, Στόουκ, Σεβίλλη και Πόρτο. Τα συγκεκριμένα αθλητικά παπούτσια προμηθεύονται και οι αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι τα παπούτσια της New Balance από τα πιο ακριβά της αγοράς, γεγονός που αποδίδεται στην επιλογή της να μην θυσιάσει την ποιότητα για την οικονομικά προσιτή τιμή αλλά και στο ότι διατηρεί τα εργοστάσια σε αμερικανικό έδαφος, καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο (για την διανομή στην Ευρώπη) και όχι σε χώρες με φθηνά εργατικά χέρια. Η οικογένεια Ντέιβις -ο Τζιμ και η σύζυγός του Άννα- έχουν έντονο φιλανθρωπικό έργο. Έχουν ιδρύσει το Ίδρυμα «New Balance», σκοπός του οποίου είναι να στηρίζει φιλανθρωπικές οργανώσεις που δουλεύουν για την βελτίωση του τρόπου ζωής των παιδιών και προωθούν υγιή πρότυπα ζωής και βοηθούν στη μείωση της παιδικής παχυσαρκίας. Επίσης, έχει δωρίσει 5 εκατομμύρια δολάρια στο Πανεπιστήμιο του Maine, ενώ έχει πάρει το όνομα του μία βιβλιοθήκη στο Middlebury College. Ο Τζιμ Ντέιβις αποφεύγει τα ΜΜΕ, αν και ο αμερικανικός Τύπος εστίασε πάνω του το ενδιαφέρον, επειδή ο ομογενής επιχειρηματίας ενισχύει παχυλά τον προεκλογικό αγώνα των Ρεπουμπλικάνων, στην Δημοκρατική άγρια Βοστώνη. Ζει στο αριστοκρατικό Νιούτον της Μασαχουσέτης, ένα προάστιο της Βοστώνης όπου έχει κατοικίες η αφρόκρεμα των παλαιών τζακιών των ΗΠΑ. Δουλεύει πολύ, αγαπά την υγιεινή ζωή, δεν επιτρέπει να διαρρέουν λεπτομέρειες για την ζωή του στον τύπο, δεν προκαλεί με πολυτέλειες και σπατάλες.
Τζον Α. Κατσιματίδης, Νέα Υόρκη
Ο Γιάννης Α. Κατσιματίδης με καθαρής αξίας περιουσία $4,3 δισεκατομμυρίων από τη δραστηριότητα του σε Πετρέλαιο, Αγορά Ακινήτων, Σούπερ Μάρκετ είναι απ τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Αμερική. Ο όμιλος επιχειρήσεων που κατέχει περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, την μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ-μάρκετ τροφίμων της Νέας Υόρκης και της Φλόριντα, 400 Βενζινάδικα αλλά και εταιρείες Real Estate. Είναι ο γιος του φαροφύλακα από τη Νίσυρο, που έγινε μυθικά πλούσιος, με τεράστια πολιτική επιρροή, που κοιμάται στο Λευκό Οίκο, είναι κολλητός των Κλίντον αν και Ρεπουμπλικάνος και πάντα βουρκώνει όταν λέει στα ελληνικά «πατρίδα». Ήταν 1948. Νίσυρος. Το νησί του Τιτάνα Πολυβότη, που ο Δίας έθαψε πετώντας του το νησί, σα βράχο! Παναγιές, εκκλησίες, ζεστά νερά και ατμοί απ τα βράχια, κίτρινο – λεμονί και ροζ εκτυφλωτικό στους κρατήρες των ηφαιστείων, αμπέλια, ντομάτες γλυκιές, πράσινες θάλασσες. Η άκρη των Δωδεκανήσων. Εμφύλιος. Φτώχεια. Ένας φαροφύλακας, στον τελευταίο βράχο του νησιού, του ποτισμένου από αλμυρά και μαθημένου στους σεισμούς παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Με λιγοστά πράγματα και την οικογένεια του μαζί, φτάνει στον Πειραιά και από κει συνεχίζει για Νέα Υόρκη. Η γυναίκα του, λεχώνα, πρωτοαντικρίζει το χαώδες, τεράστιο Μεγάλο Μήλο, απ’ την ησυχία και την διαύγεια της Νισύρου, με το μωρό της να έχει γίνει πια έξι μηνών. Προσεύχεται; Κλαίει; Φοβάται; Ελπίζει; Πάντως ο Γιάννης της, ο σημερινός, μέγας και τρανός Τζον Κατσιματίδης είχε μάλλον της ευχή εκείνης, της νεαρούλας μάνας με τα μαύρα μάτια, για τεράστια προκοπή. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε σε μια φτωχή συνοικία στο Χάρλεμ. Ο πατέρας βρήκε δουλειά ως βοηθός σερβιτόρου. Ο Τζον, σε μικρή ηλικία αποφάσισε να βοηθήσει τον πατέρα του να τα βγάλουν πέρα δουλεύοντας τα βράδια σε ένα μπακάλικο. «Οι γονείς μου μετανάστευσαν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή» θυμάται, «όπως τόσοι πολλοί μετανάστες, έφθασαν στην πόλη μας, τη Νέα Υόρκη, με ελάχιστα χρήματα στην τσέπη και γνωρίζοντας μόνο λίγες λέξεις αγγλικά. Ήρθαν όμως με πολλές ελπίδες και την επιθυμία να δουλέψουν σκληρά για να μου προσφέρουν τις ευκαιρίες που δεν είχαν οι ίδιοι. Εγκατασταθήκαμε στο Χάρλεμ και ο πατέρας μου βρήκε δουλειά ως βοηθός σερβιτόρου ενώ η μητέρα μου έμεινε σπίτι να με φροντίζει. Ήμασταν φτωχοί και οι καιροί ήταν δύσκολοι…». Το 2013 έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Δεν κατάφερε να πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων χάνοντας από τον Τζο Λότα, πρώην επικεφαλής της Υπηρεσίας Μεταφορών της Νέα Υόρκης. Αν μιλούσαμε για ήρωες μυθιστορημάτων, θα διαλέγαμε εκείνον το νεαρό φαροφύλακα, που απ’ τη γαλανότητα και την άπλα όσο πιάνει το μάτι, του Αιγαίου, βρέθηκε σε ένα κλειστοφοβικό μαγαζί, στο Χάρλεμ, για να αναθρέψει ένα παιδί σπουδαίο. Άραγε πόσο δικαιωμένος να ένιωσε με τη δική του θυσία, το ρίσκο, τον χαμένο βράχο του στη ελευθέρια ενός φάρου, χτισμένου καταμεσής στη θάλασσα, για να χει ο γιος του, τη σημαντικότερη πόλη του πλανήτη, σήμερα μπροστά στα πόδια του; «Όλοι έχουν τις ίσες ευκαιρίες στην Αμερική για να γίνουν επιτυχημένοι άμα δουλεύεις σκληρά και είσαι έξυπνος. Όμως είναι περισσότερες οι ευκαιρίες στην Αμερική από ό,τι στα ευρωπαϊκά κράτη» λέει εκείνος. Ο Γιάννης Κατσιματίδης ξεκίνησε σπουδές ηλεκτρολόγου μηχανικού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης αλλά τις παράτησε για να πιάσει δουλειά στο παντοπωλείο ενός γνωστού του το οποίο τελικά αγόρασε. Το ένα παντοπωλείο έγινε αλυσίδα 50 παντοπωλείων, με την επωνυμία Red Apple Group, ενώ προστέθηκαν εταιρείες ενοικίασης επιχειρηματικών αεροσκαφών, διυλιστήρια, βενζινάδικα και περισσότερα από 300 ακίνητα-«φιλέτα» σε Νέα Υόρκη και Φιλαδέλφεια και γενικά ότι πιάνει γίνεται χρυσός! Και αν και δεν πήρε ποτέ το πτυχίο του το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, το οποίο είναι ένα από τα δέκα καλύτερα των ΗΠΑ, τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα αλλά και επιχειρηματία της χρονιάς το 1997. Σήμερα, είναι μέλος της επιτροπής διοίκησης του δημοτικού πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Είναι ενεργός στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και βοηθάει σε όλα τα ιδρύματα της. Προσπάθησε, στο παρελθόν να επενδύσει στην Ελλάδα, όταν κατέθεσε πρόταση για την εξαγορά του Χίλτον. Άλλωστε, ανέκαθεν βρισκόταν στο πλευρό της Ελλάδας, της ομογένειας και της Αρχιεπισκοπής στην Αμερική. «Δεν ξέρω αν είμαι Οδυσσέας» είπε κάποτε σε μεγάλο περιοδικό της ομογένειάς, «αλλά όταν ήμουν μικρό παιδί, ήθελα να γίνω Ωνάσης! Δεν με ενδιαφέρουν οι χαρακτηρισμοί. Εγώ απλά νιώθω ότι αγαπώ την Ελλάδα! Θυμάμαι σε μια επίσκεψη μου στην Ιερουσαλήμ με τον Πάπα και τον Πατριάρχη, αμέσως μετά έπρεπε να δώσω μια ομιλία στο Χίλτον στην Αθήνα για αυτήν την συνάντηση. Θα έμενα στην Ελλάδα για μερικές ώρες μόνο και θυμάμαι στο ταξί φεύγοντας για το αεροδρόμιο, άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου, επειδή άκουγα ελληνική μουσική και έβλεπα από το παράθυρο την Ακρόπολη. Δεν ήταν όμως απλά δάκρυα, ήταν αληθινά δάκρυα, τα δάκρυα που έχεις όταν νιώθεις ότι γύρισες στο σπίτι σου». Η Ελλάδα τον τίμησε φιλοτεχνώντας ένα γραμματόσημο με την μορφή του. Για αυτή τη τιμή είπε πως «πρώτα απ’ όλα, όταν έγινα γραμματόσημο έκανα τους παππούδες και τους προπαππούδες μου περήφανους και αυτός ήταν ο μόνος λόγος που δέχτηκα αυτήν την τιμή. Για την ψυχή των προγόνων μου. Τώρα, η Ελλάδα με πληγώνει γιατί δεν προοδεύει. Όλα τα παιδιά που φεύγουν για να σπουδάσουν στην Αμερική, στην Αγγλία, δεν γυρίζουν πίσω, αυτό είναι καταστροφικό για τη χώρα, αυτά τα παιδιά είναι που πρέπει να χτίσουν τη νέα Ελλάδα, σε συνδυασμό βέβαια με επενδύσεις που πρέπει να γίνουν από το εξωτερικό. Εκεί υστερούμε και γι’ αυτό τα πράγματα οδεύουν προς την καταστροφή». Ήταν πολύ φίλος με τον Τελη Σαβάλα και έπαιζαν μαζί μπλακτζακ, ενώ εκτιμά πολύ την κόρη του Αριάννα Σαβάλας. Έχει δικό του σάιτ, αλλά και ραδιοφωνικό σόου. Είναι φίλος του Ντόναλντ Τραμπ και βρίσκει τον γιο του, Ερικ, «πολύ καλό, σπάνιο, παιδί». Έχει κάνει δυο γάμους και απ’ τον δεύτερο με την πρώην γραμματέα του, Μάργκο Βοντερσάαρ, απέκτησε δυο παιδιά, την Άντρια, που παντρεύτηκε και χώρισε τον Ρίτσαρντ Κοξ, εγγονό του Ρίτσαρντ Νίξον και τον γιο του Τζον Τζούνιορ. Και τι του φέρνει πάντα δάκρυα στα μάτια; «Η μουσική. Η παλιά ελληνική μουσική, τα ελληνικά τραγούδια, μου φέρνει πάντα δάκρυα στα μάτια. Και το ούζο και οι ντολμάδες! Είχα θυμώσει μια φορά, θυμάμαι στα μπουζούκια, όταν τους ζήτησα να μου φέρουν ούζο και μου απάντησαν ότι είχαν μόνο ουίσκι. “Τι είστε μωρέ, Αμερικανοί; Εγώ ήρθα στην Ελλάδα για να νιώσω Έλληνας και σεις μου λέτε ότι έχετε μόνο ουίσκι;” τους φώναξα εξαγριωμένος. Εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού έχουμε συνδυάσει τις μνήμες των γονιών μας και των παππούδων μας με την παλιά Ελλάδα. Μέσα από το φαγητό και τη μουσική ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους. Όταν είμαστε στην Ελλάδα λοιπόν, έχουμε την ανάγκη η Ελλάδα να θυμίζει Ελλάδα. Αυτό λατρεύω περισσότερο, το πως με κάνει η παλιά Ελλάδα να αισθάνομαι».
Πρέσβης Γεώργιος Λ. Αργυρός, Καλιφόρνια
Με περιουσία 3,1 δισεκατομμύρια, ο Γιώργος – Τζορτζ Αργυρός, στα 11 του μοίραζε εφημερίδες και σήμερα είναι ο «Έλληνας Τραμπ» ή ο «νέος Ωνάσης», σύμφωνα με χαρακτηρισμούς του αμερικανικού τύπου. Έχει δηλωτική καριέρα ενώ ασχολείται με το real estate και τις επενδύσεις και είχε διατελέσει πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ισπανία. Είναι ο άνθρωπος που κατόρθωσε να χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία από 900 δανεικά δολάρια, που αγωνίστηκε σκληρά και που κάποτε ήταν το παιδί για τα θελήματα. Απ τους διωγμένους προσφυγές με τον θρήνο του χαμού της Σμύρνη και απ τη φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, ο Τζορτζ ξέρει την ιστορία, του απελπισμένου αλλά αποφασισμένου για καλύτερη ζωή παππούς του, που είχε ταξιδέψει παράνομα με ένα ατμόπλοιο στη Νέα Υόρκη, πήδηξε στα θλιβερά σκοτεινά νερά της τεράστιας πόλης, βγήκε στη στεριά, χάθηκε στη χώρα και βρέθηκε ξανά στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια για να ξεκινήσει ζωή φτου και απ την αρχή. Παντρεύτηκε την πρώτη Ελληνίδα και Χριστιανή Ορθόδοξη που βρήκε και άνοιξαν παντοπωλείο στο Όακμοντ της Πενσιλβάνια. Ο παππούς του, απ την άλλη, απ τη μεριά της μητέρας του, βρέθηκε απ τη Βόρεια Ελλάδα, μέσω της καραντίνας στη νήσο Ελλις, στο Πόντιακ του Μίσιγκαν. Ο Τζορτζ Αργυρός, γεννημένος στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν, μαθαίνει από μικρός πως με δουλειά σκληρή γίνονται όλα. Από τα 11 του δούλευε ως διανομέας της εφημερίδας Pasadena Independent στην Καλιφόρνια. Ξυπνούσε καθημερινά στις 5.30 το πρωί, δίπλωνε και διένειμε την εφημερίδα σε περισσότερους από εκατό συνδρομητές. Στα 14 του αναγκάστηκε να κάνει και δεύτερη δουλειά. Με 25 σεντς την ώρα έγινε αποθηκάριος σε μπακάλικο. Μετά πήγαινε στο σχολείο του και ήταν άριστος μαθητής. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Τσάπμαν και αμέσως μετά την αποφοίτησή του προσελήφθη ως διευθυντής σε σούπερ μάρκετ στο Παλμ Σπρινγκς. Συνέχισε τις σπουδές του για να αποκτήσει άδεια μεσίτη, και σε ηλικία μόλις 26 ετών, με ένα μικρό δάνειο 900 δολαρίων ίδρυσε τη δική του εταιρία στην ανερχόμενη μεσιτική αγορά του Όραντζ Κάουντι. Το 1968 ίδρυσε τον όμιλο Arnel & Affiliates με έδρα την Κόστα Ρίκα. Μέσα της Καλιφόρνιας και το 1981 αγόρασε την ομάδα μπέιζμπολ Seattle Mariners, της οποίας υπήρξε ιδιοκτήτης μέχρι και το 1989. Με την αεροπορική εταιρία Air Cal, που ήρθε στα χέρια του έκανε την είσοδό του στο Χρηματιστήριο. Λίγο αργότερα πούλησε την Air Cal στην American Airlines, εισπράττοντας τεράστιο κέρδος. Ο Τζορτζ Αργυρός είναι συνέταιρος στην ιδιωτική αναπτυξιακή εταιρία West Capital, η οποία ελέγχει: μία από τις μεγαλύτερες βιοτεχνίες προϊόντων για κατοικίδια, μια εταιρία με ρεσό για χώρους εστίασης, την Candle LightCompany, και στη Lifecare Solutions, επιχείρηση προσφοράς οικιακών υπηρεσιών υγείας. Θεωρείται βασιλιάς του real estate και ο τρόπος ζωής του είναι απόλυτα πολυτελής. Διαθέτει μια έπαυλη στο Όραντζ Κάουντι, της οποία η αξία υπολογίζεται στα 4,4 εκατομμύρια δολάρια. Το 1980 αγόρασε στη συγκεκριμένη περιοχή ένα σπίτι και το 2007 κατάφερε να αγοράσει και το διπλανό οικόπεδο. Στη συνέχεια γκρέμισε και τα δύο σπίτια και έφτιαξε το παλάτι του, έκτασης 16.000 τετραγωνικών ποδών. Η βίλα του διαθέτει τέσσερα υπνοδωμάτια, δωμάτιο υπηρεσίας με δικό του σαλόνι και έντεκα υπερπολυτελή μπάνια! Ο Τζορτζ Αργυρός και η σύζυγός του, Τζούλια, η αγαπημένη του απ την εφηβεία, έχουν ενεργό δράση και σημαντική παρουσία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιούν δωρεές σε κοινωφελείς οργανισμούς. Το 2012 το Ίδρυμα Αργυρού δώρισε 5 εκατομμύρια δολάρια στο νέο Τμήμα Παιδιατρικής του νοσοκομείου παίδων του Όραντζ Κάουντι και το 2013 πρόσφερε 2,5 εκατομμύρια δολάρια στο παράρτημα του τοπικού συλλόγου, το οποίο προωθεί την έρευνα σχετικά με την καταπολέμηση του Αλτσχάιμερ. Τον συνδέει μια στενή φιλία με τον Τζορτζ Μπους, εξαιτίας της οποίας είναι και ο βασικός χρηματοδότης του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων. Μιλώντας καλά ελληνικά, μιας και η γιαγιά του, που έμεινε στο σπίτι, δεν έμαθε ποτέ αγγλικά και δεν τα μίλησε, έδωσε σύντηξη σε ελληνικό έντυπο και δήλωσε πως: «είμαι Ρεπουμπλικάνος κατ’ επιλογή. Πιστεύω στην ελεύθερη αγορά. Έγινα αρχικά πολύ ενεργός στην πολιτική ενώ εργαζόμουνα για την καμπάνια του Προέδρου Νίξον. Ήταν χαρά μου να συναναστρέφομαι μαζί του και γίναμε πολύ καλοί φίλοι». Τι τον ευχαριστεί κατά τα άλλα; «Απολαμβάνω το βουνίσιο σκι, το κυνήγι, το ψάρεμα, την ιστιοπλοοία, το γκολφ, το υποβρύχιο ψάρεμα με φιάλες, και τα εγγόνια μου. Αγαπώ τη θάλασσα πάνω από όλα. Χαλαρώνω καλύτερα πάνω στο σε ένα σκάφος παρά σε οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι καθαρά ελληνικό στοιχείο νομίζω»! Ε, ναι μάλλον και όσο υπάρχουν θάλασσες…
Τζον Πολ Ντε Τζόρια, Καλιφόρνια
Με περιουσία $3,0 δισεκατομμύρια έχει μια ζωή σαν κινηματογραφική ταινία, που ετοιμάζεται άλλωστε, στο Χόλυγουντ, με όλες τις αντιφάσεις του αμερικανικού ονείρου, το περιθώριο και την σκοτεινιά της απόλυτης φτώχειας, μέχρι την απελπισμένη επιμονή που οδηγεί σε προσωπικό θρίαμβο. Λένε πως δεν πνίγεσαι αν πέσεις στο νερό, αλλά πνίγεσαι αν δεν κολυμπήσεις και μείνεις εκεί. Λένε ακόμη πως σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις, αλλά όλες εκείνες που θα σηκωθείς και θα σταθείς ξανά. Λένε πως το να ηττηθείς είναι συχνά μια προσωρινή κατάσταση, ενώ το να τα παρατάς είναι αυτό που την κάνει μόνιμη! Λένε πολλά για την επιτυχία οι άνθρωποι, για τον αγώνα της επιβίωσης, για την καλή τύχη κάποιες φορές. Στην περίπτωση του Τζον Πολ Ντετζόρια, τον γιο μιας μετανάστριας απ την Καβάλα στις ΗΠΑ και ενός ωραίου Ιταλού, που εξαφανίστηκε απ τη ζωή του παιδιού του, αμέσως, οι μοίρες δε στάθηκαν καλές στην αρχή του. Εκείνος όμως, συμφιλιώθηκε με τη Λάχεση, το παρελθόν του, έπιασε απ το λαιμό -ή καλύτερα απ τα μαλλιά, μιας και πλούτισε από προϊόντα για αυτά, την Κλωθώ, που γνέθει το νήμα της ζωής της τώρα και απλά έχει πια καλοπιάσει την παντοδύναμη Άτροπο, να κοπιάσει όποτε θέλει! Αυτός ο πάμπλουτος, σήμερα επιχειρηματίας, με τα καταγάλανα – ηλεκτρικά επίμονα μάτια, κατέχει την εταιρία «John Paul Mitchell Systems», η οποία παρασκευάζει προϊόντα για τον καλλωπισμό των μαλλιών και βρίσκεται στη θέση 595 με περιουσία 2,9 δις. Κι όμως η ζωή του, ήταν μια σειρά από πίκρες και αποκλεισμούς. Και την άλλαξε! Ο Τζον Πολ Ντετζόρια γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1944 στο Λος Άντζελες. Οι νέοι και ωραίοι γονείς του, θα χωρίσουν όταν εκείνος ήταν μόλις 2 ετών και δεν θα ξαναδεί τον πατέρα του ποτέ. Στα 9 του, άρχισε να πουλά χριστουγεννιάτικες κάρτες και εφημερίδες μαζί με τον αδερφό του για να στηρίξουν οικονομικά τη μάνα τους, που δεν τα έβγαζε πέρα, όσο κι αν δούλευε και προσπαθούσε. Τελικά, κάποια στιγμή, νικημένη απ’ το να βρίσκεται έρμαιο στο έλεος της μέρας της, έδωσε τα δύο αγόρια της σε ανάδοχη οικογένεια. Ο Ιωάννης – Παύλος, θα ζήσει άγρια εφηβεία! Το Λος Αντζελες, χωρισμένο σε κόσμους, στους πλούσιους, στους πολύ πλούσιους, στους αμύθητα πλούσιους και στο περιθώριο του χρήματος. Σ’ αυτό κινείται το νεαρό αγόρι. Δίπλα στα πολυτελή αυτοκίνητα, στις πρεμιέρες, στου δρόμους με του φοίνικες και στις επαύλεις, τις φρουρούμενες σαν πρεσβείες, εκείνος, είναι μέλος μια συμμορίας, στα Ανατολικά. Η λουσάτη πόλη έχει ιστορία στη κυριαρχία των αιματηρών συμμοριών, που προσεγγίζουν φτωχούς εφήβους και τους «εκπαιδεύουν» στην βία. Τα νέα μέλη θα πρέπει να υποστούν ξυλοδαρμό από την υπόλοιπη συμμορία, ενώ, για να αποδείξουν την πίστη τους, θα πρέπει να ληστέψουν ή ακόμα και να δολοφονήσουν κάποιον μέχρι κάποιο χρονικό όριο. Όσοι εκφράσουν την επιθυμία τους να αποχωρήσουν από την συμμορία συχνά εκτελούνται από τα υπόλοιπα μέλη. Κώδικες τιμής, συμβολικοί χαιρετισμοί, ιεραρχία, τατουάζ που μαρτυρούν τη πίστη και την θέση και τα εγκλήματά. Ο έφηβος μια μέρα, θα ακούσει σοβαρά έναν καθηγητή μαθηματικό να τον απαξιώνει με μια εικόνα για το μέλλον του, που ζωγραφίζεται παράνομο και αιματοβαμμένο. «Δεν θα πετύχεις σε τίποτα στη ζωή σου, σε τίποτα». Η φράση τον στοιχειώνει. Τελικά τελειώνει το σχολείο και το 1962 κατατάχθηκε στο Αμερικανικό Ναυτικό. Δυο χρόνια υπακούει, γυμνάζεται, πειθαρχεί. Και μετά; Κάνει κάθε δουλειά που μπορεί για να επιβιώσει στο περιθώριο της μεγάλης ευημερίας στην μητρόπολη του πλανήτη. Μένει άστεγος. Οι δρόμοι! Η νύχτα! Η επιβίωση! Συλλέγει μπουκάλια, τα πουλάει, ζει! Και επιμένει. Δεκαετίες αργότερα και μυθικά πλούσιος θυμάται εκείνα τα χρόνια. «Η πιο δύσκολη από τις δουλειές που έκανα στο παρελθόν ήταν η πώληση εγκυκλοπαιδειών», θυμάται σε μια επίσκεψη του στην Ελλάδα, «εμφανιζόμουν στα σπίτια χωρίς ραντεβού, χτυπούσα πόρτες και περίμενα κάποιος να δεχθεί να δει την παρουσίασή μου. Δεν υπήρχε μισθός σε αυτή τη δουλειά. Τα μόνα έσοδα ήταν η προμήθεια από τις πωλήσεις. Άλλοι πωλητές άντεχαν λίγο, εγώ το έκανα για τρία χρόνια». Κάποτε, πιάνει δουλειά σε νέα μεγάλο εργαστήριο για προϊόντα φροντίδας μαλλιών, στη Redken. Είναι 1980 και έχει δουλέψει, ήδη, ως βενζίνας, υπάλληλος σε στεγνοκαθαριστήριο, πωλητής κάθε είδους. Είχε πια, συλλέξει πολύτιμη εμπειρία από το εργασιακό πέρασμά του στο μάρκετινγκ προϊόντων για τον καλλωπισμό μαλλιών. Έχει σχεδιάσει μια φόρμουλα που θεωρούσε ότι μπορούσε να καλύψει κενά στην αγορά. Έχει βρει και επενδυτή, που θα του έδινε 500.000 δολάρια! Σίγουρος για το καινοτόμο προϊόν και για τη καλή –επιτέλους!- μοίρα του, αφήνει στην πρώην σύζυγό του το καλό του αυτοκίνητο, το σπίτι και τις οικονομίες του. Τα χρήματα του επενδυτή δεν δίνονται! Δεν έχει τίποτα! Τα όνειρα συντρίβονται! Κι όμως! Δεν υπάρχουν περιθώρια για ήττα. Ζητάει δανικά 350 δολάρια από τη μητέρα του, που του εμπιστεύεται ότι είχε και δεν είχε. Ντρέπεται να γυρίσει στο σπίτι της και να κοιμηθεί στο παιδικό του δωμάτιο. Προτιμά να ζήσει, άστεγος ξανά, στο πίσω κάθισμα του παλιού του αυτοκινήτου. Τρώει όλα τη μέρα, ένα πρωινό αξίας 99 σεντς, σε εστιατόρια για φορτηγατζήδες. Και φτιάχνει την εταιρεία του. Για 16 δολάρια νοίκιασε για ένα χρόνο ταχυδρομική θυρίδα στην επωνυμία της εταιρείας. Για 49 δολάρια αγόρασε τηλεφωνητή και τοποθέτησε το μηχάνημα στο σπίτι φίλου του. Ηχογράφησε, κιόλας, μια Αγγλίδα γνωστή του για να ακούγεται το μήνυμα με βρετανική προφορά και να προσδίδει ευρωπαϊκό, εξωτικό αέρα στην εταιρεία! Πλήρωσε 700 δολάρια τους γραφίστες για να φτιάξουν το λογότυπο και εξασφάλισε ως δείγμα 10.000 μπουκάλια των νέων προϊόντων τα οποία θα ξεχρέωνε αργότερα. Κάνοντας τα αδύνατα δυνατά, μιλώντας ατέλειωτα, πείθει αγοραστές και κλείνει τις πρώτες συμφωνίες του. Δουλεύει νύχτα και μέρα. «Κάθε ημέρα για τα επόμενα δύο χρόνια θα μπορούσα να είχα κλείσει την επιχείρηση. Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να πληρώσω τους λογαριασμούς στην ώρα τους» θυμάται. Αλλά η εταιρεία John Paul Mitchell Systems μαζί με τον κομμωτή Paul Mitchell είναι γεγονός και το επαναστατικό σύστημα μαλλιών με τρία προϊόντα , πρώτο σαμπουάν, δεύτερο σαμπουάν και κοντίσιονερ είναι γεγονός. «Φυσικά και υπήρχαν στιγμές που φοβήθηκα ή είχα αμφιβολίες. Αλλά κατάφερα να τις ξεπεράσω», λέει και θυμάται μία από τις δύσκολες μέρες του. Η εταιρεία John Paul Mitchell Systems μετρούσε μόλις μερικούς μήνες λειτουργίας και ο Ντετζόρια προσπαθούσε να προωθήσει μαζί με έναν πωλητή τα προϊόντα καλλωπισμού σε κομμωτήρια της Ατλάντα. «Μέχρι το μεσημέρι είχαμε μαζέψει μόλις 47 δολάρια από τις πωλήσεις. Η συγκομιδή μας ήταν φτωχή. Ήταν μια ζεστή μέρα, καθίσαμε να φάμε και να πιούμε μια μπίρα. Τότε καταλάβαμε όμως ότι δεν έπρεπε να σταματήσουμε. Αφήσαμε το ποτό στη μέση και συνεχίσαμε. Μέχρι το βράδυ είχαμε συγκεντρώσει 500 δολάρια», λέει «είναι εύκολο να κατηγορείς τους άλλους και να τα παρατάς, αλλά πρέπει να συνεχίσεις, να επιμείνεις». Έτσι κάπως, με σκληρή δουλειά και αγώνα, το όνειρό έγινε πραγματικότητα και η εταιρία παράγει πάνω από 100 προϊόντα και είδη κομμωτικής σε πάνω από 80 χώρες παγκοσμίως. Το 1989 ο συνέταιρος του Paul Mitchell πέθανε και την θέση του ως συνιδιοκτήτης έλαβε ο γιος του Άνγκους. Ο ίδιος, απλώνεται και σε άλλα προϊόντα, όπως η τεκίλα Patron. Λέει, πως σε κάθε παρουσίαση του προϊόντος σε επίδοξους αγοραστές κρατούσε το μπουκάλι με προσοχή, σαν να μεταχειρίζεται ένα πολύτιμο αντικείμενο. Ακόμη έβγαζε από την τσέπη του ένα κομμάτι βελούδινου υφάσματος, το άπλωνε στο τραπέζι και πάνω σε αυτό τοποθετούσε το μπουκάλι. Η εταιρία Patrón Spirits πουλά, πια, περισσότερα από 2 εκατομμύρια κιβώτια τεκίλα τον χρόνο. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της αλυσίδας νυχτερινών μαγαζιών House of Blues, τα οποία πωλήθηκαν προς 350 εκατομμύρια δολάρια το 2006. Έχει μερίσματα στις εταιρίες Pyrat Rum, Ultimat Vodka, Solar Utility, Sun King Solar, Touchstone Natural Gas, Three Star Energy, Diamond Audio, μια αντιπροσωπία Harley Davidson dealership, μια εταιρία διαμαντιών (DeJoria), και την εταιρία κινητής τεχνολογίας ROK AMERICAS, την John Paul Pet, η οποία περιποιείται ζώα και άλλες. Σαν παιδί Ελληνίδας, όχι μόνο ξεπλήρωσε το δάνειο του, αλλά πρόλαβε να της προσφέρει όσα η ζωή της είχε στερήσει. Σπίτι, ρούχα, αυτοκίνητα, ξεκούραση και πάντα γεμάτο ψυγείο. Για τον ίδιο, η μεγαλύτερη πολυτέλεια που δεν στερεί από τον εαυτό του είναι το προσωπικό του τζετ, αλλά δεν ξεχνά το πόσο ο κόσμος περιθωριοποιεί αυτόν που δεν έχει καλή μοίρα. Έτσι, μαζί με τον Μπραντ Πιτ, τον Ρίτσαρντ Μπράνσον και τον Νέλσον Μαντέλα, είναι ιδρυτής του «Mineseeker», ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που αναζητεί λύσεις για το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκών. Το 2009 δώρισε 150 χιλιάδες δολάρια για να ξεκινήσει το “Grow Appalachia”, έναν οργανισμό που μαθαίνει στους ανθρώπους σε φτωχές περιοχές, κυρίως στο Κεντάκι, να καλλιεργούν, να μαγειρεύουν και να συντηρούν τα λαχανικά τους. Έχει λάβει πολλούς επαίνους για το φιλανθρωπικό του έργο, ανάμεσα στα οποία και ο ορισμός του ως μέλος εφ’ όρου ζωής στον Σύλλογο Horatio Alger Διακεκριμένων Αμερικανών για να τιμήσουν το ταξίδι του προς την επιτυχία. Η πραγματική του επιτυχία, λέει, είναι τα έξι του παιδιά.
Κ. Ντιν Μητρόπουλος, Φλόριδα
Με περιουσία $2,9 δισεκατομμύρια ο Ντιν Μητρόπουλος είναι ο θαυματοποιός επιχειρηματίας που ανασταίνει τελειωμένες επιχειρηματικές υποθέσεις. Ιδιοκτήτης της εταιρίας Pabst Brewing, παράγει πάνω από 24 μάρκες μπύρας και ποτών και που ανασταίνει, όπως γράφεται στον αμερικανικό τύπο, ξεχασμένα προϊόντα και εταιρείες. Η ιστορία του; Από εκείνες της μετανάστευσης, της πίκρας του αποχωρισμού και της ελπίδας στο άγνωστο. Είναι 1957, η Ελλάδα αναπτύσσεται, γεμίζει μπετόν την Αθήνα, στριμώχνεται σε δυάρια σε πολυκατοικίες, εγκαταλείπει ύπαιθρο και αγροτικές δουλειές και θεωρεί τον εαυτό της κερδισμένο για το μέλλον της. Οι γονείς, όμως, του Ντιν Μητρόπουλου, δεν έχουν πολλά να περιμένουν απ τον τόπο. Ξεκινάν από την Τρίπολη για τον Πειραιά, βγάζουν τέσσερα εισιτήρια για τα υπερωκεάνεια που διασχίζαν ωκεανούς και ταξιδεύουν για την χώρα που κάποτε φτιάχτηκε από απελπισμένους, απόκληρους, κατάδικους και πάμφτωχους: την Αμερική. Το εννιάχρονο αγόρι όμως, στην αγκαλιά της μάνας του, είναι πεισμωμένο και ούτε με τον αδελφό του παίζει, ούτε χαίρεται τον απόπλου του μεγάλου καραβιού απ τον Πειραιά. Με το ζόρι κοιτά τα δάκρυα και τα λευκά μαντηλάκια να ανεμίζουν σε αποχαιρετισμό ώσπου να γίνουν κουκίδες σα κύμα ή λιωμένο σύννεφο. Δεν θέλει να πάει σε καμία Αμερική. Θέλει να παίζει μπάλα με τους φίλους του. Να τρέχει στους χωματόδρομους. Να ματώνει τα γόνατα του στο παιχνίδι. Τριάντα μέρες και τριάντα νύχτες ταξίδι, περίπου, έχει μούτρα. Και ξαφνικά ένας άλλος τόπος ανοίγεται μπροστά του. Φτάνει. Μεγάλη, νέα, αλλιώτικη ήπειρος. Άλλα δέντρα, άλλη θάλασσα σχεδόν, αλλιώς δέντρα, καρποί, σπίτια, δρόμοι. Watertown! Μια μικρή ήσυχη κωμόπολη, στη Νέα Αγγλία. Μασαχουσέτη λοιπόν! Οι γονείς του σκοτώνονται στην δουλειά, από νύχτα σε νύχτα. Στα παιδιά όμως τίποτα δε λείπει. Τροφή, ρούχα, στέγη, παιχνίδια, βιβλία πάνω απ όλα και εκείνη η διάθεση να μάθουν τα παιδιά γράμματα, να βουτήξουν στη μόρφωση. «Οι γονείς μου δούλεψαν πάρα πολύ σκληρά και έκαναν πολλές θυσίες. Τουλάχιστον μία φορά την ημέρα σκέφτομαι πως ό,τι έγινα το χρωστώ σε εκείνους», δηλώνει. Ο Κωσταντίνος, Ντιν πια, θα σπουδάσει στο Babson College στην Μασαχουσέτη, ένα από τα κορυφαία κολέγια στον κόσμο στον τομέα των επιχειρήσεων και θα κάνει διδακτορικό στο Columbia. Θα αναδείξει νωρίς το αξιοσημείωτο ταλέντο του, να αναβιώνει, να ανασταίνει, να επαναλανσάρει παραδοσιακά αμερικανικά προϊόντα όπως: Duncan Hines, Bumblebee Tuna, Chef Boyardee, Vlassic, Celeste, Aunt Jemima, Mrs. Pauls, Lender’s Bagels, Perrier Jouet & Mumms Champagnes, Gulden’s Mustard, Armour, Van De Kamp, Swanson, Hungry Man και Ghiradelli Chocolate. Όταν αυξήσει κατά πολύ την αξία τους, πουλά συνήθως της εταιρίες και συνεχίζει. Με την Τρίπολη πάντα στη μνήμη και την καρδιά του, δραστηριοποιείται σε όλα τα θέματα της ομογένειας, ενώ βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στο Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας, στο National Hellenic Society. Ο γιός του Ντάρεν, έγινε είδηση όταν αγόρασε την βίλα του θρυλικού Χιου Χέφνερ στο Λος Αντζελες. Ο Ντάρεν και ο αδελφός του Ιβαν, είναι ένας από τους διευθυντές του επενδυτικού ταμείου Metropoulos and Co, το οποίο ίδρυσε ο πατέρας τους και ειδικεύεται στην εξαγορά εταιρειών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η εταιρεία. Σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο, η οικογένεια των Ελληνοαμερικανών είχε ενδιαφερθεί στο παρελθόν να αγοράσει τις ομάδες Buffalo Bills αλλά και τους Jacksonville Jaguars, χωρίς ωστόσο να καρποφορήσουν οι διαπραγματεύσεις. Ο πατέρας είναι αχώριστος με τους δυο γιούς του στους οποίους καθημερινά τονίζει πως σημασία στη ζωή έχει να δείχνουν και να νιώθουν βαθιά μέσα τους την συμπόνοια. Είναι παντρεμένος για τέσσερις και χρόνια, με την Μαριάννα, μια φημισμένη καλλονή, με θαλασσί, σπάνια μάτια, που κανείς απ τους γιους του δε κληρονόμησε. Επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και έχει ενεργοποιηθεί στο να προκαλέσει επενδυτές στην χώρα. «Το ταλέντο και οι ηγετικές ικανότητες και δυνατότητες των διακεκριμένων Ελλήνων επιχειρηματιών αποτελούν τόσο για την Ελλάδα όσο και για όλο τον κόσμο μια μοναδική και ισχυρή ευκαιρία που μπορεί να μετατρέψει τη χώρα μας σε έναν επιτυχημένο συμμέτοχο σε αυτή τη συναρπαστική γενιά της τεχνολογίας, των διεθνών επενδύσεων και τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο» έχει δηλώσει, «όλοι έχουμε συμφέρον να βοηθήσουμε την αγαπημένη Ελλάδα των προγόνων μας, καθώς ενθαρρύνουμε τον μετασχηματισμό της σε αυτή τη συναρπαστική γενιά των ευκαιριών». Όλη αυτή ζωή και η δημιουργία, ο πλούτος και η κοινωνική κορυφή, δεν είναι καθόλου άσχημα για εκείνο το αγόρι που βούρκωνε πεισμωμένα γιατί άφηνε τις αλάνες και το ποδόσφαιρο στη Τρίπολη, για μια άγνωστη του χώρα…
Τεντ Λεόνσις, Πίτερ Τζ. Μπάρης
Στους βαθύπλουτους Ελληνες της Αμερικής κατατάσσεται ο Τεντ Λεόνσις, από το Μέριλαντ, με περιουσία 2,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που απέκτησε με τις δραστηριότητες του σε Διαδίκτυο, Επιχειρηματικά κεφάλαια, Επαγγελματικό Αθλητισμός. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Georgetown, Αμερικανικές Ιστορία και είναι παντρεμένος, έχοντας αποκτήσει με 2 παιδιά. Είναι Τρίτη γενιά ομογενής, με τον παππού και τη για του να έχουν φτάσει απ την Ελλάδα στο Μπρούκλιν στη Νέα Υόρκη, σε συνθήκες μεγάλης ένδειας. Ο πατέρας του ήταν σερβιτόρος και η μάνα του, γραμματέας. Παιδάκι θα βρεθεί με τη μητέρα του, στη γενέτειρα της, το κάποτε κλωστοϋφαντουργικό κέντρο, μετα παρηκμασμένο, που είχε πολλούς Ελληνες, Λόουελ της Μασαχουσέτης. Εκεί για να βγάλει χρήματα κούρευε γκαζόν στα σπίτια της γειτονίας του. Ο σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού στο σχολείο του, του είπε πως το μέλλον θα ήταν να διευθύνει ελληνικό παντοπωλείου. Δεν του άρεσε η προοπτική! Έγινε ο πρώτος στην οικογένειά του που αποφοίτησε από το Κολέγιο. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Georgetown το 1977, ο Λεόνσις ξεκίνησε μια εξαιρετική καριέρα ως επιχειρηματίας. Ο Πίτερ Τζ. Μπάρης, απ τη Βιρτζίνια, έχει περιουσία 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι παντρεμένος, πατέρας και παππούς και στα 72 του χρόνια, θεωρεί πως όλα ότι έκανε και οφείλονται στην καθοδήγηση του πατέρα του και στις ελληνικές καταβολές του.
Τζορτζ Μ. Μάρκους, Πίτερ Γ. Άγγελος
Ο Γεώργιος Μάθιου Μάρκους, από την Καλιφόρνια, έχει καθαρή περιουσία 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, κυρίως, από τη ευφυέστατη ενασχόληση του με την αγορά Ακινήτων. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο είναι παντρεμένος και έχει 4 παιδιά. Ως Γεώργιος Μάθιου Μουτσανάς, γεννήθηκε, με τον στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο να μαίνεται στον κόσμο, το 1941 στην Εύβοια. Ήταν 4 ετών όταν οι γονείς του γύρεψαν μια καλύτερη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες και εξαμερικάνισαν το όνομα του σε Τζορτζ Μάρκους. Με αυτό το όνομα το 1971, ίδρυσε την Marcus & Millichap Company, οδηγώντας την στο επίκεντρο της βιομηχανίας ακινήτων. Υπό την ηγεσία του, η εταιρεία, μαζί με τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο νομικές της οντότητες, Essex Property Trust και Marcus & Millichap, Inc. μεγαλούργησαν. Πάντα η Ελλάδα είναι μέσα του και κουβαλά την Εύβοια στη σκέψη και την καρδιά του. Ο Πίτερ Άγγελος, από το Μέριλαντ, είναι νομικός και επιχειρηματίας και έχει περιουσία 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης, είναι παντρεμένος και έχει 2 παιδιά. Είναι γεννημένος την 4η Ιουλίου, Ημέρα της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, στο εργατικό Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. Είναι γνωστός ως πρώην ιδιοκτήτης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ομάδας MLB, Baltimore Orioles. Γεννημένος το 1929, είχε γονείς δυο Έλληνες μετανάστες από την όμορφη, μακρινή του, Κάρπαθο. Τον Ιανουάριο του 2024, ο Τζον Άγγελος, γιος του Πίτερ, προχώρησε σε πώληση των Orioles, που είχε αποκτήσει ο πατέρας του από το 1993. Τον Φεβρουάριο του 2024, πωλήθηκε και η νομική φίρμα με τα ιδιόκτητα γραφεία του Πίτερ Άγγελος, με έδρα τη Βαλτιμόρη. Τα έσοδα ήταν μυθικά και η ζωή του παιδιού που είχε στο DNA του την Κάρπαθο αποτιμήθηκε υψηλά κι ας ισχύει πάντα αυτή η μελαγχολική αλήθεια του Πίνδαρου πως σκιάς όναρ άνθρωπος.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
