H ιδέα γεννήθηκε για τη σύσταση της εταιρείας τροφίμων Foodscross γεννήθηκε πριν από δώδεκα χρόνια. Οι ιδρυτές της Πάνος Κιρνίδης, Θωμάς Τσιλαλής και Αλίκη Βασιλοπούλου διερωτήθηκαν τότε πώς μπόρει κάποιος να καταλάβει ποιο τρόφιμο είναι ελεγμένο, τι μπορεί να ψωνίσει από το σούπερ μάρκετ και να είναι σίγουρος ότι καταναλώνει ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα. «Ήταν ένα ερώτημα που γεννήθηκε για εμένα και τον Πάνο, όταν γίναμε γονείς και είχαμε αυτή την ανησυχία», λέει στο THETOTALBUSINESS η Αλίκη Βασιλοπούλου.
Ο Πάνος ασχολείται με τον κλάδο της ναυτιλίας, κάτι που συνεχίζει έως και σήμερα. Είναι ο μέντορας και οραματιστής, ο οποίος σύμφωνα με την Αλίκη, φέρνει στην επιφάνειες όλες τις νέες ιδέες για την εταιρεία. Ο Θωμάς είναι κατασκευαστής και η Αλίκη εργαζόταν παλαιότερα στην εστίαση, ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκε με το μάρκετινγκ, έχοντας σπουδές στον αρχιτεκτονικό σχέδιο και το design, ενώ πλέον ασχολείται αποκλειστικά με τη Foodscross.
«Σχεδόν τυχαία ασχοληθήκαμε αρχικά με το μέλι. Αρχίσαμε να ερευνούμε τον ορισμό του μελιού, διαχωρίζοντας τις κατηγορίες όπως το θυμαρίσιο, το πευκόμελο κλπ. Θελήσαμε να παρουσιάσουμε ένα διαφοροποιημένο προϊόν και όχι απλά ένα ακόμα μέλι στο ράφι. Βασικό κριτήριο ήταν η περιεκτικότητα του γυρεόκοκου που θα είχε το προϊόν μας. Ο νόμος λέει ότι για να ονομαστεί ένα μέλι ως θυμαρίσιο, ο γυρεόκοκος πρέπει υπερβαίνει το 18% σε περιεκτικότητα γύρης θυμαριού. Όταν το θυμάρι υπερτερεί των υπολοίπων γυρεόκοκων, τότε ονομάζεται θυμαρίσιο. Ψάξαμε να βρούμε με ποιον τρόπο θα αυξήσουμε την περιεκτικότητα σε θυμάρι. Με πολλή έρευνα, μελέτη και συζητήσεις με μελισσοκόμους και ειδικούς», αφηγείται η Αλίκη Βασιλοπούλου.
Μέσα από τη διαδικασία έρευνας, οι άνθρωποι της Foodscross κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μέλι με περιεκτικότητα γυρεόκοκου θυμαριού, η οποία υπερβαίνει το 80%. «Για να το πετύχουμε αυτό, τον Ιούνιο που ευδοκιμεί το θυμάρι, αδειάζουμε τις κυψέλες από το υπάρχον μέλι, ώστε να αναζητήσουν φαγητό οι μέλισσες, ενώ γίνεται μία δεύτερη μελισσοκομική παραγωγή και το δεύτερο μέλι που παράγουν οι μέλισσες είναι ένα πολύ ισχυρό και αρωματικό θυμαρίσιο μέλι. Την πρώτη παραγωγή, το ανθόμελο που αφαιρούμε από τις κυψέλες, το κρατάμε και γίνεται τροφή των μελισσών για το χειμώνα και αποφεύγουμε να ταΐσουμε με ζάχαρη, κάτι που είναι αρκετά σύνηθες. Έτσι παραλαμβάνουμε τη δεύτερη παραγωγή μελιού της χρονιάς που είναι αρκετά περιορισμένη σε ποσότητες, καθώς κυμαίνεται σε ανάμεσα στον 1 έως και 2 τόνους. Δεν το θερμαίνουμε, καθότι πρόκειται για πρακτική που εφαρμόζεται όταν πρόκειται το μέλι αναμειχθεί με κάποιο άλλο είδος μελιού πλήν του θυμαρίσιου, ενώ εμείς δεν προβαίνουμε σε προσμίξεις διαφορετικών ειδών μελιού. Εκτός των άλλων, σε υψηλές θερμοκρασίες αλλοιώνονται τα θρεπτικά του χαρακτηριστικά», εξηγεί η Αλίκη.
«Με αυτόν τον τρόπο παράγεται ένα μέλι που είναι ατόφιο χωρίς θερμική επεξεργασία, από μέλισσες που έχουν τραφεί με το δικό τους μέλι τον προηγούμενο χειμώνα. Με αυτή την τεχνική αποφεύγουμε να χρησιμοποιήσουμε φάρμακα, διότι εάν η μέλισσα τραφεί με ζάχαρη(ζαχαρόπαστα) θα πρέπει να λάβει αντιβίωση για να περάσει το χειμώνα και να αποφευχθούν πιθανές ασθένειες. Όλη αυτή η διαδικασία που σας περιέγραψα δικαιολογεί την υψηλότερη τιμή που έχει το προϊόν στο ράφι, καθότι η ζαχαρόπαστα κοστίζει 1,5 ευρώ το κιλό μόνο και δεν τη χρησιμοποιούν, ενώ και η πρώτη παραγωγή ανθόμελου που εμείς δεν την εκμεταλλευόμαστε εμπορικά, διοχετεύεται ως τροφή για τις μέλισσες. Έτσι, η τιμή λιανικής για το μισό κιλό μελιού που παράγουμε ανέρχεται σε περίπου στα 30 ευρώ».
Το μέλι κάθε χρονιά είναι διαφορετικό με βάση τα όσα εξηγεί η Αλίκη Βασιλοπούλου, καθότι πρόκειται για φυσικό προϊόν χωρίς παρεμβάσεις, κάτι που εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες που κάθε χρονιά είναι επίσης διαφορετικές. «Βαδίζουμε σύμφωνα με τη φιλοσοφία του κρασιού, όπου κάθε εσοδεία είναι διαφορετική. Επίσης, κάθε βάζο είναι αριθμημένο».
Εκτός από το περιεχόμενο στη Foodscross, επένδυσαν και στη συσκευασία. Δημιούργησαν μία ιδιαίτερη ετικέτα, η οποία τοποθετείται στο χέρι και ανοίγοντας το περφορέ, ακούγεται ένας χαρακτηριστικός ήχος. Στη συνέχεια ανοίγοντας κανείς το βαζάκι, μυρίζει το θυμάρι, ικανοποιώντας με αυτό τον τρόπο τις ανθρώπινες αισθήσεις, όπως λέει η Αλίκη.
Ετησίως οι παραγόμενες ποσότητες μελιού που παράγονται, δεν υπερβαίνουν τους δύο τόνους. Από αυτή την ποσότητα εξάγεται περίπου το μισό σε Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία και Γερμανία-Ολλανδία.
Για την παραγωγή του μελιού στη Foodscross διατηρούν σταθερή συνεργασία με τρεις συγκεκριμένους μελισσοκόμους σε Αστυπάλαια, Κάλυμνο και Τζια, από τους οποίους συλλέγονται δείγματα κάθε χρόνο και πραγματοποιούνται χημικές αναλύσεις σε εργαστήρια της Ελλάδας και της Γερμανίας. Κατόπιν επιλέγεται το μέλι με την καλύτερη ποιότητα και την υψηλότερη περιεκτικότητα σε γυρεόκοκο.
Πώς δημιουργήθηκε το λογότυπο «Foodscross»
Το λογότυπο «Foodscross» γεννήθηκε από τέσσερις λέξεις Pure (αγνό), Crude (μη επεξεργασμένο), Edible(εδώδιμο) και Excellent (άριστο). Σύμφωνα με την Αλίκη Βασιλοπούλου εάν τοποθετήσει κανείς αυτές τις λέξεις στη σειρά, δημιουργούν το σταυροδρόμι των τροφίμων και η γκάμα προϊόντων της εταιρείας βασίζεται ακριβώς στο νόημα των λέξεων αυτών.
Επίσης, έχουν δημιουργήσει και άλλα προϊόντα, με βάση την ίδια φιλοσοφία. Να εντοπίζουν ποιοτικά και μη επεξεργασμένα τρόφιμα. Το επόμενο προϊόν μετά το μέλι με το οποίο ασχολήθηκαν ήταν οι τρούφες, οι οποίες φύονται άγριες στη φύση και σε εδάφη που δεν υφίστανται περιβαλλοντική ρύπανση. Το 2016 ενέταξαν στη γκάμα τους τρούφες όλων των εποχών του έτους αλλά και προϊόντα όπως το ελαιόλαδο με λευκή αλλά και μαύρη πολύτιμη τρούφα, το βούτυρο με λευκή και με μαύρη πολύτιμη καλοκαιρινή τρούφα και το πατέ πορτσίνι με μαύρη καλοκαιρινή τρούφα.
Τα επόμενα χρόνια προστέθηκαν και άλλα προϊόντα. Με το μέλι της προηγούμενης χρονιάς, το οποίο ήταν επιλογή τους να μην εμπορεύονται, δημιούργησαν ένα παστέλι από θυμαρίσιο μέλι, χωρίς ζάχαρη και συντηρητικά με 50% μέλι, σουσάμι και κανέλα.
Η αστική φάρμα στον Άλιμο
Τους τελευταίους μήνες μετά από ταξίδια που έκαναν στο εξωτερικό και συναντήσεις που πραγματοποίησαν με σεφ, έστησαν την πιο μεγάλη κάθετη πιστοποιημένη βιολογική μονάδα παραγωγής για μικρολαχανικά, με σκοπό να εκπαιδεύσουν τον καταναλωτή στη χρήση τους. «Αυτό που θέλουμε είναι να μπορεί κανείς να τα καταναλώνει και στο σπίτι του. Δεν είναι απαραίτητο να πληρώνουμε ένα πιάτο 30 ευρώ στο εστιατόριο για να απολαμβάνουμε τα μικρολαχανικά, ενώ μπορούμε να τα έχουμε και στο σπίτι μας. Θα πρέπει να πούμε ότι έχουν 40% μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνες σε σχέση με τα ώριμα λαχανικά που έχουμε συνηθίσει να τρώμε. Με τις ποσότητες που παράγουμε, αφενός καλύπτουμε τις ανάγκες των εστιατορίων, αφετέρου τοποθετούμαστε και στα ράφια μαναβικής», αναφέρει η Αλίκη Βασιλοπούλου. Σημειώνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των ποσοτήτων μικρολαχανικών που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα, εισάγονται από την Ολλανδία με την ανάλογη καταπόνηση που είναι φυσιολογικό να δέχονται κατά τη μεταφορά τους. «Εμείς από τη στιγμή που συσκευάζουμε, τα στέλνουμε στην αγορά την ίδια ημέρα», συμπληρώνει.
Η μονάδα παραγωγής μικρολαχανικών βρίσκεται στον Άλιμο. «Ξεκινήσαμε αρχικά με εγκαταστάσεις στο Ελληνικό και μέσα σε λίγους μήνες μεταφερθήκαμε σε μεγαλύτερη μονάδα στον Άλιμο λόγω της αυξανόμενης ζήτησης. Η ανάπτυξή τους πραγματοποιείται σε κλειστό χώρο με ειδικές λάμπες, σε απολύτως ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και αέρα, χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων. Η καλλιέργεια πραγματοποιείται σε βιολογικό χώμα, με βιολογικό σπόρο και νερό χωρίς καμία άλλη προσθήκη».
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
