Η αντίστροφη μέτρηση για την εφαρμογή του μέτρου της εξαήμερης εργασίας έχει ήδη ξεκινήσει, καθώς, από τις συζητήσεις και τα πρώτα σενάρια, φτάσαμε στην εφαρμογή της, η οποία έρχεται από την 1η Ιουλίου. Με βάση αυτή, οι επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας με εναλλασσόμενες βάρδιες θα μπορούν – νόμιμα – να ζητούν από τους εργαζομένους τους να δουλεύουν και έκτη μέρα, με προσαύξηση ημερομισθίου κατά 40% και 115% αν είναι αργία, ενώ θα δικαιούνται ένα ρεπό μέσα στην εβδομάδα. H εξαήμερη απασχόληση προβλέπεται για Δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες και ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά μέσα σε μία εποχή όπου πολλοί εργαζόμενοι, σε ένα ασταθές εργασιακό περιβάλλον και, υπό τη σκιά του αυξημένου κόστους ζωής που δεν τους αφήνει πολλά περιθώρια, βιώνουν μία διαρκή κατάσταση πνευματικής, σωματικής και, κυρίως, ψυχολογικής εξάντλησης, νιώθοντας ανήμποροι να συνεχίσουν. Η συγκεκριμένη μάλιστα δεν αποτελεί μία μεμονωμένη ψυχολογική κατάσταση, αλλά ένα γενικότερο φαινόμενο που πλήττει μεγάλο μέρος του εργασιακού πληθυσμού.
Η εργασιακή εξουθένωση, τη στιγμή που έρχεται ο «τυφώνας» των 6 εργάσιμων
Επιπλέον, αποτελεί ένα φαινόμενο που εντοπίζεται στους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να απασχολεί εδώ και καιρό τη διεθνή συζήτηση. Όλα αυτά, έφεραν στο προσκήνιο το ενδεχόμενο της λύσης, που αποτελεί η τετραήμερη εργασία, από πενθήμερη που είναι αυτή τη στιγμή, με τις ίδιες απολαβές, και παρότι ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί κάπου, βρίσκεται ακόμη στο «τραπέζι».
Ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός όμως βαδίζει ολοταχώς προς την αντίθετη κατεύθυνση, εντείνοντας το κλίμα ανασφάλειας και εξουθένωσης που χαρακτηρίζει τους περισσότερους εργαζόμενους. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν μάλιστα τα στοιχεία της έρευνας που διεξήγαγε η πλατφόρμα εύρεσης εργασίας kariera.gr, μέσω του LinkedIn, σύμφωνα με την οποία σε ερώτηση που αφορά το κατά πόσο οι εργαζόμενοι έχουν βιώσει το λεγόμενο burnout, το 42% των ερωτηθέντων απάντησε θετικά και έθιξε ως αιτία το «καθόλου work-life balance», το 36% τόνισε την έλλειψη υποστήριξης, το 14% την ανάθεση μεγάλων ευθυνών και μόλις το 8% δήλωσε πως δεν έχει νιώσει αυτό το συναίσθημα εργασιακής εξάντλησης.
Για την καταπολέμηση της κατάστασης, οι περισσότεροι από τους μισούς θεώρησαν πως η λύση είναι η τετραήμερα εργασία, η οποία συζητείται έντονα στην υπόλοιπη Ευρώπη, εν αντιθέσει με την Ελλάδα.
Το μοντέλο της εξαήμερης εργασίας φαίνεται πως πάει τη χώρα χρόνια πίσω, καθώς η «ρίζα» του έρχεται από την εποχή των μνημονίων
Η πρόταση που ήρθε από την εποχή των μνημονίων
Το μοντέλο της εξαήμερης εργασίας φαίνεται πως πάει τη χώρα χρόνια πίσω, καθώς η «ρίζα» του έρχεται από την εποχή των μνημονίων, παρότι η χώρα έχει εδώ και μερικά έτη βγει από αυτή. Ουσιαστικά το ενδεχόμενο αυτό είχε πέσει στο τραπέζι από την Τρόικα, αν και δεν κατάφερε να εφαρμοστεί. Πλέον, ήρθε ξανά στο προσκήνιο και μάλιστα τίθεται σε ισχύ, χωρίς πολλά περιθώρια…αντιδράσεων.
Ενδεχομένως, το μέτρο εφαρμόζεται από την κυβέρνηση, με το πρόσημο της αύξησης του εισοδήματος, εφόσον υπάρχουν επιπλέον ώρες εργασίες και αυτός είναι ένας παράγοντας που υποστηρίχθηκε από τον κρατικό μηχανισμό, ωστόσο, τη στιγμή μάλιστα που η υπόλοιπη ΕΕ συζητά τη μείωση της πενθήμερης εργασίας, μάλλον αποτελεί τη χαριστική βολή για τους Έλληνες εργαζομένους που βιώνουν ήδη εδώ και καιρό την εξουθένωση και την ψυχική πίεση λόγω φόρτου εργασίας, με τους περισσότερους να μη θεωρούν ότι πρόκειται μία συμφέρουσα λύση, για να ενισχύσουν τον οικονομικό τους προϋπολογισμό.
Πώς θα επηρεαστούν οι εργαζόμενοι
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι Έλληνες εμφανίζονται οι πιο… εργατικοί, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς, σε μελέτη του 2022, οι περισσότερες ώρες εργασίας καταγράφηκαν στην Ελλάδα (41,0 ώρες), ενώ ακολούθησε η Πολωνία (40,4), η Ρουμανία με 40,2 ώρες και η Βουλγαρία, καταγράφοντας τις ίδιες ώρες.
Παράλληλα, το κεφάλαιο «εξαήμερη εργασία» έρχεται και πρόκειται να δημιουργήσει ριζικές αλλαγές στα εργασιακά. Η συσσώρευση εργατικών ωρών και ο ελάχιστος χρόνος ανάπαυλας αναμένεται να εντείνει τη σωματική και ψυχική εξάντληση των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει την αποδοτικότητά τους. Παράλληλα, λόγω της έντονης και εκτεταμένης κούρασης, εγείρονται ζητήματα για την πορεία της υγείας των εργαζομένων, ενώ λόγω του γενικότερου κλίματος, αναμένεται να κλονιστούν και οι σχέσεις μεταξύ εργαζομένων, αλλά και εργαζομένων – εργοδοτών, δημιουργώντας, σε αρκετές περιπτώσεις, τεταμένη ατμόσφαιρα.
Στην άλλη όχθη, το μοντέλο της εργασίας τεσσάρων ημερών
Στον αντίποδα, αρκετές χώρες έχουν προβεί ήδη στη δοκιμή του μειωμένου χρόνου εργασίας σε τέσσερις, αντί για πέντε μέρες, καταγράφοντας θετικά αποτελέσματα, τόσο για εργαζόμενους όσο και επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, Ισπανία, Ιρλανδία και Βρετανία έχουν εφαρμόσει το μέτρο, έστω και σε πρώιμο στάδιο, με τους εργαζομένους να δηλώνουν πως βρήκαν περισσότερο προσωπικό χρόνο αλλά και ποιοτικό χρόνο με τα κοντινά τους πρόσωπα, ένιωσαν πιο αισιόδοξοι και ευδιάθετοι, ενώ τα οφέλη για τις επιχειρήσεις είχαν να κάνουν με αύξηση της αποδοτικότητας, και τη βελτίωση του εργασιακού κλίματος μεταξύ των εργαζομένων.
Στη Νότια Αφρική, φαίνεται πως η πιλοτική τετραήμερη εργασία συνεχίζεται και οδεύει προς μονιμοποίηση. Περισσότεροι από 500 εργαζόμενοι σε 28 εταιρίες συμμετέχουν στη δοκιμαστική 4ήμερη εργασία, η οποία ξεκίνησε τον Μάρτιο και αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι τον Σεπτέμβριο. Από την άλλη το Βέλγιο, φαίνεται πως έχει ήδη υιοθετήσει ένα μοντέλο μειωμένου χρόνου εργασίας. Το 2022, η κυβέρνηση ανακοίνωσε μεταρρυθμίσεις που δίνουν στους εργαζόμενους το δικαίωμα να εργάζονται τέσσερις μέρες αντί για πέντε, διατηρώντας τον ίδιο μισθό. Μάλιστα, ο νόμος τέθηκε σε ισχύ και επίσημα τον Νοέμβριο του 2022.
Πρωτοπόρος έρχεται στην τάση αυτή και η Ιαπωνία – στην οποία μάλιστα για χρόνια καταγράφονται ατελείωτες ώρες εργασίας -, όπου, μετά από συστάσεις της κυβέρνησης για τέσσερις μέρες εργασίας αντί για πέντε, αρκετές εταιρίες εφαρμόζουν το μέτρο σε μόνιμη βάση πια, και άλλες πιλοτικά. Σε πειραματισμούς έχουν μπει μάλιστα κολοσσοί όπως η Panasonic και η Microsoft.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
