Το όνειρο της βιολόγου και καθηγήτριας μέσης εκπαίδευσης, Δήμητρας Σπηλιοπούλου, ήταν να αναβιώσει τον παλιό εγκαταλειμμένο ελαιώνα των προγόνων της. Να προκαλέσει τις συνθήκες που θα επέτρεπαν την επανέναρξη της παραγωγής, δημιουργώντας ένα υψηλής ποιότητας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, με ελκυστική συσκευασία, το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει μία ισχυρή παρακαταθήκη για την ίδια και την οικογένειά της.
«Ήθελα να δώσω υπόσταση στο ελαιόλαδο που προέρχεται από τα δέντρα της οικογένειάς μου, έτσι ώστε αυτό να αποτελέσει ένα δώρο με συμβολική αξία. Όπως προσφέρουμε ένα ακριβό μπουκάλι κρασί ή ένα καλό ουίσκι. Κάτι που για τα εγχώρια δεδομένα ήταν αρκετά ασυνήθιστο, δεδομένου ότι οι Έλληνες έχουν συνηθίσει να αγοράζουν και τα καταναλώνουν το ελαιόλαδο σε μεγάλες ποσότητες», αναφέρει στο Total Business η Δήμητρα Σπηλιοπούλου.
Διεθνή βραβεία σε διαγωνισμούς design για τη συσκευασία
Έδωσε μεγάλο μέρος προσοχής και φροντίδας όχι μόνο στο περιεχόμενο αλλά και στη συσκευασία, η οποία βραβεύτηκε με διεθνή βραβεία σχεδιασμού, όπως ο διαγωνισμός ADC, ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς παγκοσμίως. «Γνώριζα ότι η συσκευασία έπρεπε να αφηγείται μία ξεχωριστή ιστορία. Συνεργάστηκα με βιομηχανικό σχεδιαστή, ο οποίος δημιούργησε το συγκεκριμένο μπουκάλι σε σχήμα κίονα. Και όλο το branding βασίστηκε στην περιοχή της Αρχαίας Ήλιδας, η οποία βρίσκεται σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων Βορειοανατολικά της Αμαλιάδας. Η Αρχαία Ήλιδα ήταν η πόλη που διοργάνωνε τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαιότητα, ενώ στην περιοχή λάμβανε χώρα το σπάνιο γεγονός των γυναικείων Ολυμπιακών Αγώνων κάθε τέσσερα χρόνια, που ήταν αφιερωμένοι στη θεά Ήρα».
Το πατρογονικό κτήμα
Το οικόπεδο που ευδοκιμούν τα ελαιόδεντρα στην Αμαλιάδα Ηλείας, βρίσκεται στην ιδιοκτησία της οικογένειας από το 1860 με καλλιέργειες σταφυλιού και ελιάς έως και το 1950, παραμένοντας όμως σε αδράνεια από τότε και για όλα τα χρόνια που ακολούθησαν. «Έφτασε στα χέρια μου το πατρογονικό κτήμα που είχε εγκαταλειφθεί για περισσότερα από 60 χρόνια. Ως βιολόγος επένδυσα πολύ στο να το αναβιώσω. Το κτήμα είχε έκταση 40 στρεμμάτων. Ωστόσο πέρασε από το σημείο που βρίσκεται η νέα εθνική οδός Πάτρας-Πύργου, με αποτέλεσμα να απαλλοτριωθούν αρκετά στρέμματα. Παρόλ’ αυτά όσα στρέμματα μου αφαιρούσε η απαλλοτρίωση από τη μία πλευρά, μπορούσα να τα αναπληρώνω από την άλλη. Με αυτόν τον τρόπο διατήρησα ένα ενιαίο κομμάτι 40 στρεμμάτων, επενδύοντας στην αναγέννησή του».
Η προσπάθειά της ξεκίνησε πριν από περίπου δέκα χρόνια, όπου ό,τι χρήματα της κληρονόμησε ο πατέρας της αποφάσισε να τα επενδύσει στο κτήμα. Το ελαιόλαδο ως προϊόν της αναβίωσης των δέντρων που είχε προηγηθεί, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά προς το τέλος του 2022. «Όλα έγιναν προκειμένου να μην χαθεί η γη και με σκοπό να δημιουργήσω κάτι ολοκληρωμένο ως προς το αποτέλεσμα. Η έκταση χρειαζόταν ρευματοδότηση, γεώτρηση, περιποίηση. Έπρεπε να γίνουν σχεδόν τα πάντα από την αρχή».
Το όραμά της μετουσιώθηκε στο ελαιόλαδο με την ονομασία «Dia Elis» ως φόρο τιμής στον αρχαίο πολιτισμό της γης όπου φυτρώνουν τα δέντρα. Στην Ιλιάδα, στη Ραψωδία Β γίνεται αναφορά στην περιοχή «Δία Ήλις» που σημαίνει «Θεά Ήλιδα». Το ελαιόλαδο «Dia Elis» πήρε το όνομά του από τη γη της Αρχαίας Ήλιδας, στην οποία βρέθηκε η Αμαλιάδα.
Η Δήμητρα Σπηλιοπούλου συνεργάστηκε με τον καθηγητή της Φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών, για να εξετάσει τα φυσικοχημικά συστατικά του παραγόμενου ελαιολάδου. «Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι πρόκειται για ένα προϊόν με υψηλή περιεκτικότητα σε φαινόλες. Επιθυμία μου ήταν να δω τι θα μπορούσε να προσφέρει προστιθέμενη αξία. Είναι γνωστό ότι οι φαινόλες προστατεύουν θωρακίζουν τον οργανισμό από παθήσεις της καρδιάς, Alzheimer, καρκίνο. Αυτή την περίοδο προχωράμε σε μελέτη μαζί με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, με σκοπό να διαπιστώσουμε τις ιδιότητες που έχει το ελαιόλαδο ως προς την προστασία του ανθρώπινου εντέρου».
Ποικιλίες Κορωνέικη και Τσουνάτη – Πιστοποίηση για την αναγεννητική γεωργία
Στην έκταση των 40 στρεμμάτων ευδοκιμούν κυρίως δέντρα της κορωνέικης ποικιλίας και περίπου 100 ρίζες, της ποικιλίας Τσουνάτη ή Αθηνολιά. Η καλλιέργεια είναι στο σύνολό της πιστοποιημένη ως βιολογική, ενώ σύντομα θα πιστοποιηθεί και ως καλλιέργεια αναγεννητικής γεωργίας. «Η πιστοποίηση για την αναγεννητική γεωργία σχετίζεται με τις πρακτικές ήπιας διαχείρισης της γης, όπου φυτεύονται στον ελαιώνα και φυτά που αποτελούν φυσικούς εχθρούς των ασθενειών της ελιάς, όπως ο δάκος. Επίσης ενισχύουμε την οργανική ύλη στο έδαφος και η χρήση του νερού είναι πλήρως ελεγχόμενη. Επιθυμία μου ήταν να δημιουργήσω έναν ξερικό ελαιώνα, που δεν χρειάζεται πότισμα, με εξαίρεση τα τρία πρώτα χρόνια ζωής των δέντρων όπου το νερό είναι απαραίτητο για την ανάπτυξή τους. Στη συνέχεια προσαρμόζονται σε ξηροθερμικές συνθήκες και συνεχίζουν να αναπτύσσονται αυτόνομα».
Στο πλαίσιο της αναγεννητικής γεωργίας, έχουν φυτευτεί αμπέλια μέσα στον ελαιώνα καθώς και θυμάρι σε μικρές ποσότητες, ενώ σύντομα θα τοποθετηθούν λίγα μελίσσια. Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών είναι να δημιουργούνται συνέργειες που βοηθούν στην προστασία της ελιάς.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
