Μετά από πολλές δεκαετίες όπου οι CEOs των εταιριών κρατούσαν χαμηλό προφίλ τόσο στο εσωτερικό τους κοινό, όσο και στα εξωτερικά τους κοινά, προστατεύοντας με αυτό τον τρόπο την προσωπική τους φήμη, οι ανάγκες του σήμερα επιτάσσουν πλέον εξωστρέφεια και ανάληψη ξεκάθαρων θέσεων που αφορούν τους πελάτες, τους εργαζόμενους τους, την αγορά τους και την κοινωνία στην οποία δραστηριοποιούνται. Άλλωστε είναι διεθνώς εμφανές ότι όταν τα προβλήματα της εποχής δεν μπορούν να τα λύσουν επιτυχώς οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί ηγέτες έρχονται οι love branded επιχειρηματικοί ηγέτες να πάρουν πρωτοβουλίες και να παρακινήσουν το σήμερα προς ένα καλύτερο αύριο.
Η εποχή που το εταιρικό brand συμπεριελάμβανε όλες εκείνες τις αξίες που θα απηχούσαν στο καταναλωτικό κοινό, όντας μια πολυεπίπεδη άσκηση που αφορούσε το απρόσωπο όμως brand, ανήκει πια στο παρελθόν εάν δεν συμπεριλάβει και τις προσωπικές αξίες της φήμης του CEO τους.
Οι πελάτες, οι εργαζόμενοι, οι μέτοχοι, οι αρχές, οι φορείς, η κοινωνία, όλοι στέκονται πια στο όνομα και το επίθετο των επικεφαλής. Αναζητούν τη φήμη του ανθρώπου που θα ηγηθεί της εταιρίας και των συμφερόντων τους. Μελετούν το παρελθόν του, την πορεία του, τις επιτυχίες και αποτυχίες του, τις αξίες του, για να εκτιμήσουν ή και να προβλέψουν το μέλλον της εταιρίας για την οποία ενδιαφέρονται, από διαφορετική οπτική γωνία ο κάθε ένας.
Η φήμη του CEO είναι αυτό που λέγεται όταν αυτός/αυτή δεν είναι παρών/παρούσα. Άραγε πόσοι έχουν αναρωτηθεί και μελετήσει για το ποια είναι η πραγματική τους φήμη; Διότι αυτή η φήμη θα καθορίζει κατά πολύ και την εμπιστοσύνη των ενδιαφερόμενων μερών και κατά συνέπεια την όποια μελλοντική προσδοκώμενη επιτυχία. Θα αγοράσουμε από αυτή την εταιρία που ο τάδε είναι CEO; Θα συνεργαστούμε; Θα δανείσουμε; τον γνωρίζουμε; την γνωρίζουμε; τι λέει το google γι’ αυτόν; το ChatGPT; οι άλλοι opinion makers; οι εργαζόμενοί του, τα άλλα μέλη της διοίκησης; τα ΜΜΕ; τα κοινωνικά δίκτυα κ.τ.λ.
Σήμερα και όσο θα περνάει ο καιρός και οι γενιές Ζ και Α θα είναι αυτές που θα ορίζουν και την κατανάλωση, η φήμη των CEOs θα αποτελεί μια αξία με υψηλή ή χαμηλή απόδοση για την εταιρία που αυτός/αυτή διοικεί. Ακόμα πιο σημαντική είναι η θέση του CEO, όταν είναι ο ίδιος επιχειρηματίας της επιχείρησής του. Διότι σε αυτή την περίπτωση, η εναλλακτική της άριστης φήμης, στη περίπτωση που εκείνη που δεν υπάρχει, είναι η πρόσληψη ενός επαγγελματία CEO με άριστη φήμη. Και τελικά πόσοι είναι αυτοί που υπάρχουν με άριστη φήμη για να ηγηθούν επιτυχώς το σήμερα και το μέλλον; επαρκούν; εδώ όμως βρίσκεται και η τεράστια ευκαιρία των νέων στελεχών.
Τα νέα στελέχη που φιλοδοξούν να γίνουν CEOs, οφείλουν να επενδύσουν δομημένα στο personal leadership brand τους (προφανώς και οι σημερινοί CEOs οφείλουν να το πράξουν). Έτσι θα τους δοθεί νωρίτερα από ότι περιμένουν η ευκαιρία μιας ηγετικής θέσης λόγω έλλειψης πληθώρας υψηλόβαθμων στελεχών με άρτια φήμη διεθνώς. Η κρίση των σημερινών CEOs και οι αδυναμίες τους να προτάξουν τις θέσεις που απαιτεί η εποχή, λόγω του παρελθόντος τους ή των προσωπικών αναστολών τους, είναι η ευκαιρία των εκκολαπτόμενων νέων που έχουν γνώση, εμπειρία, ικανότητα, ταλέντο και διάθεση να πάρουν θέση και να πράξουν έργα για το καλό του μέλλοντος τους το οποίο οι ίδιοι διαμορφώνουν με απώτερο στόχο να ευημερήσουν τόσο αυτοί όσο και η κοινωνία στην οποία ζουν.
Ο Δημήτρης Μιχόπουλος είναι αναγνωρισμένος σε επίπεδο thought leadership, διακρίνεται για την ικανότητά του να ηγείται κορυφαίων οργανισμών, καθώς και για τη διεθνή του εμπειρία στη διαχείριση σημαντικών κρίσεων. Περισσότερες πληροφορίες www.dimitrismichopoulos.com
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
