Η Κίνα δεν φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση ότι έχει χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Ο πολιτισμός του Κομφούκιου έθετε πολύ υψηλά το επίπεδο μάθησης. Κινέζοι φοιτητές υπερέχουν σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο και στο Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Φοιτητών κινέζικα 15χρονα από τέσσερις επαρχίες (Πεκίνο, Σαγκάη, Γιάνγκσου και Γκουανγκντόνγκ) ξεπέρασαν τους Αμερικανούς στα μαθηματικά και την επιστήμη.
Τα φαινόμενα, όμως, απατούν. Στην πραγματικότητα, ο αναλφαβητισμός είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στην Κίνα, το οποίο θέτει σε κίνδυνο τις προσπάθειες των ηγετών της να απελευθερώσουν το έθνος από τη φοβερή «παγίδα μέσου εισοδήματος».
Η παγίδα είναι η επιβράδυνση που συμβαίνει όταν παράγοντες όπως το φθηνό και χαμηλής ειδίκευσης εργατικό δυναμικό που ανύψωσε μια χώρα από τη βαθιά φτώχεια δεν λειτουργεί πια και η χώρα στερείται τους παράγοντες που απαιτούνται για την επίτευξη του επόμενου σταδίου ανάπτυξης.
Υπάρχει μια αυξανόμενη έλλειψη εργαζομένων με την απαραίτητη εκπαίδευση να χειριστούν προηγμένες τεχνολογίες, γεγονός που θα μπορούσε να σταματήσει την ραγδαία οικονομική πρόοδο της Κίνας για τα επόμενα χρόνια.
Η κρίση της Κίνας είναι αόρατη επειδή διαδραματίζεται στην ύπαιθρο, μακριά από την αντίληψη των περισσότερων ξένων ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων και μάλιστα απομακρυσμένων από τους περισσότερους αστούς Κινέζους.
Αλλά το αόρατο δεν σημαίνει ασήμαντο.Η Κίνα δεν έχει επενδύσει όσο θα έπρεπε στο μοναδικό σημαντικό στοιχείο: τον λαό της. Σήμερα, η Κίνα μπορεί να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, αλλά έχει ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης κάθε έθνους».
Σύμφωνα με μελέτες μόνο το 34% του εργατικού δυναμικού έχει ανώτερη σχολική εκπαίδευση ή υψηλότερη. Αυτό θέτει την Κίνα πίσω από όλες τις άλλες χώρες μεσαίου εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένου του Μεξικού, της Νότιας Αφρικής, της Ταϊλάνδης και της Τουρκίας.
Μέχρι στιγμής, αυτό δεν ήταν πολύ μεγάλο πρόβλημα, επειδή υπήρχε αρκετή δουλειά στα εργοστάσια και στην κατασκευή για άτομα με απολυτήριο Δημοτικού. Αλλά η Κίνα έχει κατασκευάσει τις περισσότερες από τις εθνικές οδούς και τα κτίρια που χρειάζονται για τώρα, και η εργοστασιακή εργασία χαμηλού μισθού πηγαίνει σε φθηνότερες τοποθεσίες, όπως το Μπαγκλαντές και το Βιετνάμ. Το μέλλον είναι στην υψηλή τεχνολογία, για την οποία πολλοί Κινέζοι δεν είναι εξοπλισμένοι.
Το πρόβλημα βρίσκεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στις παραμελημένες ενδοχώρες της Κίνας. Οι εργαζόμενοι στην ύπαιθρο είναι μόνο κατά το ένα τέταρτο πιθανό σε σχέση με αυτούς των μεγάλων αστικών κέντρων να λάβουν εκπαίδευση επιπέδου Γυμνασίου. Αυτό έχει σημασία, επειδή οι αγροτικές περιοχές αποτελούν το 64% του συνολικού πληθυσμού της Κίνας και περισσότερο από τα δύο τρίτα των παιδιών της.
Η ηγεσία της Κίνας έχει αφυπνιστεί για το πρόβλημα της υπο-εκπαιδεύσεώς της και έχει κάνει πολλά βήματα τα τελευταία χρόνια οικοδομώντας σχολεία και προσπαθώντας να αυξήσει τα ποσοστά συμμετοχής, αλλά υπάρχουν πολλά να κάνει ακόμα.
Και ακόμα και σήμερα, η ποιότητα της αγροτικής εκπαίδευσης παραμένει πολύ πιο πίσω από την ποιότητα της αστικής εκπαίδευσης. Από την άλλη, υπάρχει μεγάλη έμφαση στην επαγγελματική κατάρτιση, για ένα μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας που ίσως να μην υπάρχουν σε μια δεκαετία περίπου.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
