Από τις πεδιάδες της Τοσκάνης μέχρι τα κρύα κλίματα της Μοζέλ, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν μια μακραίωνη παράδοση, δικές τους ποικιλίες και τρόπους, γη και τόπους που φτιάχνουν φίνο αλκοόλ. Η Γαλλία με τη σαμπάνια, τα μπορντό και μπουργουντί κρασιά της και το κονιάκ ή η Ιταλία με τα μπαρόλο και μπαρμπέρα, το κιάντι, το προσέκκο της, η Ιρλανδία με τα ουίσκι της, η Ισπανία με το ριόχα κρασί της και το σέρι, η Πορτογαλία με τα πορτ και βίνιο βέρδε, ακόμη και η Γερμανία με το βαρύ της ρίσλινγκ ή το υπέργλυκο λευκό της κρασί αϊσβάιν, με τα σταφύλια να συλλέγονται μόνο στην παγωνιά, κάτω -7°C! Πόσοι αιώνες γνώσεις, εμπειρίας, επαφής με το κάθε σταφύλι, το χώμα, το καιρό! Και πόση εθνική υπερηφάνεια για το κάθε ένα κρασί ή ποτό της κάθε περιοχής. Μα, οι Ευρωπαίοι οινοπαραγωγοί βρίσκονται αντιμέτωποι με μια απειλή που μπορεί να ανατρέψει ολόκληρη

Για να έχετε πρόσβαση στο περιεχόμενο αυτής της σελίδας πρέπει να είστε μέλος.
Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.