Για να θεωρείται κάποιος μέρος της μεσαίας τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο, το εισόδημα που απαιτείται εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η χώρα, η περιοχή, το κόστος ζωής και η οικονομική κατάσταση. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες γενικές εκτιμήσεις που χρησιμοποιούνται διεθνώς για να προσδιοριστεί η μεσαία τάξη, κυρίως από οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η μεσαία τάξη συνήθως περιλαμβάνει τα νοικοκυριά που έχουν εισόδημα από 3.500 έως 35.000 δολάρια ανά άτομο, με βάση την προσαρμογή για την αγοραστική τους δύναμη. Στην πράξη, η μεσαία τάξη περιλαμβάνει εκείνους που έχουν αρκετά υψηλό εισόδημα για να καλύπτουν βασικές ανάγκες και να εξοικονομούν για κάποια πρόσθετα αγαθά και υπηρεσίες (π.χ. διακοπές, εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη).
Στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, το όριο της μεσαίας τάξης είναι υψηλότερο. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, ο ορισμός της μεσαίας τάξης διαφέρει ανάλογα με την περιοχή, αλλά συνήθως κυμαίνεται από 50.000 έως 150.000 δολάρια ετησίως για ένα νοικοκυριό.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες και τις περιοχές με χαμηλότερο κόστος ζωής, το εισόδημα για τη μεσαία τάξη μπορεί να είναι σημαντικά χαμηλότερο. Σε χώρες όπως η Ινδία ή η Κίνα, τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης κυμαίνονται από 5.000 έως 20.000 δολάρια ετησίως για άτομα, με την αγορά να παραμένει πιο προσβάσιμη λόγω των χαμηλότερων εξόδων διαβίωσης.
Η μεσαία τάξη στην Ευρώπη είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για τη σταθερότητα των οικονομιών και την κοινωνική ευημερία. Αν και οι χαρακτηρισμοί για το ποιος ανήκει στη μεσαία τάξη διαφέρουν από χώρα σε χώρα, γενικά μπορεί να οριστεί με βάση το εισόδημα, την εκπαίδευση, τη σταθερή εργασία και τη δυνατότητα να διατηρεί κανείς έναν ευχάριστο τρόπο ζωής.
Η μεσαία τάξη συνήθως απολαμβάνει καλύτερη πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες από άλλες κοινωνικές τάξεις, αλλά ταυτόχρονα δεν ανήκει στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Παρουσιάζοντας κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα, μπορούμε να δούμε ότι η Ελβετία είναι μια από τις ακριβότερες χώρες για να ζήσει κανείς, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει εξαιρετική ποιότητα ζωής και υψηλές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης. Το μέσο ετήσιο εισόδημα για έναν απλό εργαζόμενο στην Ελβετία είναι περίπου 75.000 CHF – 90.000 CHF (περίπου 70.000€ – 94.000€).
Η Πολωνία παρουσίασε ραγδαία οικονομική ανάπτυξη. Τα ετήσια εισοδήματα αυτής της κατηγορίας κυμαίνονται από 21.000 έως 60.000 ευρώ. Στις αγροτικές περιοχές, το χαμηλότερο κόστος ζωής επιτρέπει στους πολίτες να ζουν άνετα ακόμη και με χαμηλότερα εισοδήματα.
Στη Γερμανία, το εισόδημα που χαρακτηρίζει τη μεσαία τάξη κυμαίνεται από 30.000 έως 54.000 ευρώ ετησίως για ένα άτομο, ενώ για μια τετραμελή οικογένεια το εύρος είναι από 48.000 έως 90.000 ευρώ. Η Γερμανία διαθέτει ένα ισχυρό κοινωνικό σύστημα πρόνοιας, το οποίο εξασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους πολίτες της.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το εισόδημα της μεσαίας τάξης κυμαίνεται μεταξύ 24.000 και 42.000 λιρών για ένα άτομο, ενώ για μια οικογένεια τεσσάρων ατόμων το εύρος είναι από 42.000 έως 72.000 λίρες. Το Λονδίνο και η νοτιοανατολική Αγγλία έχουν αισθητά υψηλότερο κόστος ζωής σε σύγκριση με άλλες περιοχές της χώρας.
Στην Πορτογαλία, τα ετήσια εισοδήματα της μεσαίας τάξης κυμαίνονται από 15.000 έως 40.000 ευρώ. Στις μεγάλες πόλεις, όπως η Λισαβόνα και το Πόρτο, το κόστος ζωής είναι πιο υψηλό, απαιτώντας τουλάχιστον 25.000 ευρώ για να εξασφαλιστεί μια σταθερή οικονομική κατάσταση. Παρά τους χαμηλούς μισθούς, η Πορτογαλία παραμένει ελκυστική λόγω του χαμηλού κόστους ζωή.
Η μεσαία τάξη παγκοσμίως βιώνει σημαντικές αλλαγές, οι οποίες επηρεάζονται από μια σειρά κοινωνικών, οικονομικών και τεχνολογικών παραμέτρων. Σε πολλές χώρες, η μεσαία τάξη δυσκολεύεται να διατηρήσει τα επίπεδα ζωής που είχε στο παρελθόν, καθώς οι οικονομικές ανισότητες μεγαλώνουν. Βλέπουμε να αυξάνονται τα εισοδήματα των πλουσίων και η συγκέντρωση του πλούτου να εμφανίζεται σε ένα μικρό ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού.
Η τεχνολογία, η παγκοσμιοποίηση και οι αλλαγές στον τομέα της εργασίας την έχουν μεταμορφώσει. Πολλές παραδοσιακές θέσεις εργασίας έχουν εκλείψει, ενώ αναδύονται νέες θέσεις σε τομείς όπως η τεχνολογία, η πράσινη ενέργεια και οι υπηρεσίες. Επίσης, παρατηρείται μια μετακίνηση επιχειρήσεων σε χώρες με χαμηλότερο εργατικό κόστος, κάτι που σηματοδοτεί απώλειες θέσεων στις χώρες που δεν συγκρατούν τις επιχειρήσεις.
Σε πολλές περιοχές, το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης και της στέγασης έχει αυξηθεί, κάτι που επηρεάζει αρνητικά. Η αδυναμία να εξασφαλιστεί μια άνετη ζωή ή να γίνει αποταμίευση πιέζει την μεσαία τάξη και την οδηγεί σε σταδιακή συρρίκνωση.
Σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, η μεσαία τάξη έχει αυξηθεί σημαντικά. Χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και άλλες περιοχές της Ασίας λόγω της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, της βελτίωσης των υποδομών και της εκπαίδευσης, καθώς και της ανάπτυξης του τομέα των υπηρεσιών και της τεχνολογίας, οδηγούν σε αύξηση των εισοδημάτων μέσω νέων θέσεων εργασίας.
Η μεσαία τάξη αντιμετωπίζει προκλήσεις που σχετίζονται με την πολιτική αβεβαιότητα, τις αλλαγές στις φορολογικές πολιτικές και τις αυξανόμενες πιέσεις για κοινωνική δικαιοσύνη και ευημερία. Το βέβαιο είναι ότι στις αναπτυγμένες χώρες η τάξη πιέζεται όλο και πιο έντονα, ενώ σε χώρες τις Ασίας είναι μια τάξη που τώρα αυξάνεται και διογκώνεται δημιουργώντας νέες οικονομικές δυναμικές στις χώρες.
Το μέγεθος της παγκόσμιας μεσαίας τάξης αυξήθηκε από 1,8 δισεκατομμύρια το 2009 σε περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους το 2017 — περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού και αναμένεται να φτάσει τα 5,3 δισεκατομμύρια έως το 2030. Η Κίνα και η Ινδία θα αντιπροσωπεύουν πάνω από το 43,3% της παγκόσμιας μεσαίας τάξης έως το 2030.
Από τη σημερινή παγκόσμια μεσαία τάξη, το 25% ζει σε χώρες με προηγμένη οικονομία, περίπου το 40% ζει στη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα, ενώ το υπόλοιπο ζει σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. Μέχρι το 2030, η Ασία μπορεί να αντιπροσωπεύει το 66% του παγκόσμιου πληθυσμού της μεσαίας τάξης. Η Κίνα είναι ήδη η δεύτερη μεγαλύτερη μεσαία τάξη σε απόλυτες τιμές, με 157 εκατομμύρια καταναλωτές (η κορυφαία είναι οι ΗΠΑ) και αναμένεται να αναπτυχθεί περαιτέρω. Μέχρι το 2030, πάνω από το 70% του πληθυσμού της Κίνας θα μπορούσε να είναι μεσαία τάξη.
Οι δαπάνες της μεσαίας τάξης αναμένεται να αυξηθούν από περίπου 37 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2017 σε 64 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030, αντιπροσωπεύοντας το ένα τρίτο της αύξησης του ΑΕΠ. Το μεγαλύτερο μέρος του θα προέλθει από τις αυξανόμενες καταναλωτικές τάξεις στις αναδυόμενες οικονομίες.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
