«Ήμουν ένα απ’ αυτά τα παιδιά με το δυσοίωνο μέλλον. Παραλίγο να παρατήσω το λύκειο. Παραλίγο να παραδοθώ κι εγώ σ’ εκείνη τη βαθιά οργή και πίκρα που έχει καταλάβει τους πάντες γύρω μου» γράφει στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Το τραγούδι του χιλμπίλη, ο αντιπρόεδρος της Αμερικής Τζέι Ντι Βανς.
Νεκρική, εχθρική σιωπή στο Μόναχο για τον χιλιμπίλη απ τ’ Απαλάχια
«Σήμερα οι άνθρωποι με βλέπουν, με την ωραία μου δουλειά και τα λαμπερά μου πτυχία» συνεχίζει ο 40χρονος πια, Βανς, ο πρώτος Millenial στην ιστορία των ΗΠΑ που αναλαμβάνει την αντιπροεδρία τονίζοντας πως «φαντάζονται πως είμαι κάποιου είδους ιδιοφυΐα – ότι μονάχα ένας εξαιρετικά προικισμένος άνθρωπος θα μπορούσε να φτάσει εδώ που έφτασα εγώ. Με κάθε σεβασμό προς τους ανθρώπους αυτούς, πιστεύω ότι η θεωρία αυτή είναι μια βλακεία και μισή. Όποια ταλέντα και να έχω, βρέθηκα ένα μόλις βήμα πριν απ’ το γκρεμό, έως ότου μερικοί άνθρωποι μ’ έσωσαν χάρη στην αγάπη τους». Με αγάπη ή χωρίς, ο Τζέι Ντι Βανς διαλέχθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ να σταθεί ως αντιπρόεδρος στο πλευρό για την διακυβέρνηση των ΗΠΑ, χάρη στο ολιγοσύλλαβο όνομα του, που δηλωμένα θεωρεί ο πλανητάρχης, πως όσο πιο σύντομα, τόσο πιο δυνατά ακούγονται. Για καλή τύχη του Τζέιμς Ντόναλντ, το έντονο διαζύγιο της μητέρας του, του άλλαξε το επίθετο με το οποίο γεννήθηκε, το Μπόουμαν, που δεν θα ήταν με τίποτα του γούστου Τραμπ! Χάρη σ αυτόν όμως και την επιλογή του για όποιον λόγο, ο Βανς είναι ο 50ος Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, που στη πρόσφατη Διάσκεψη του Μονάχου, ανέβηκε στην εξέδρα να μιλήσει εν τω μέσω θερμών χειροκροτημάτων και κατέβηκε να πάει στη θέση του μέσα σε νεκρική, εχθρική σιωπή. Ο χιλιμπίλης απ τ’ Απαλάχια και το Μίντλταουν του Οχάιο, λίγο πιο έξω από το Σινσινάτι, κούνησε το δάχτυλο σε όλη την Ευρώπη, μαλώνοντας την για την παραπληροφόρηση, το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και βάζοντας τα με όλους σχεδόν τους συμμάχους των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης και της αγαπημένης τους Βρετανίας. Νεκρική, εχθρική σιωπή, λοιπόν!
Τι επιτέλους είναι αυτοί οι hillbillies και τι τραγούδι λένε;
Ο Τζέι Ντι Βανς, λοιπόν, πριν τη πολιτική και την αναρρίχηση του, περιγράφει ο ίδιος τη ζωή του με το μπεστ σέλερ του Hillbilly Elegy, που στα ελληνικά έχει μεταφραστεί ως «Το τραγούδι του χιλμπίλη» και κυκλοφορεί απ τις εκδόσεις Δώμα και που έγινε ταινία διαθέσιμη στο Netflix. Το βιβλίο έρχεται να αποθεώσει το αμερικάνικο όνειρο ότι στις ΗΠΑ, δεν υπάρχουν ταξικοί αποκλεισμοί και προδιαγιαγρεμμένες αγέλαστες ζωές, αλλά ο κάθε γεννημένος Αμερικανός, λευκός, άντρας και Προτεστάντης, μπορεί να αναρριχηθεί στα υψηλά αξιώματα. Ορίζει τις ταπεινές και περιθωριακές καταβολές του απ την ομάδα των hillbillies. Τι είναι αυτοί; Οι λευκοί της αμερικανικής αγροτιάς και της εργατικής τάξης, με σκωτσέζικες ή ιρλανδικές καταβολές, εκείνοι που ζουν στα φτωχικά και οπισθοδρομικά Απαλάχια, ή στη Ζώνη της Σκουριάς, σε περιοχές αποβιομηχάνισης και εγκατάλειψης, σε πολιτείες όπως το Οχάιο, το Κεντάκι και η Αλαμπάμα. Οι χιλιμπίλιδες είναι τα λεγόμενα λευκά σκουπίδια συχνά της Αμερικής, ή τα βλαχαδερά σε μια ελεύθερη ελληνική απόδοση. Κλειστά εργοστάσια, που μεταφέρονται σε άλλες πολιτείες ή χώρες με φτηνά εργατικά χέρια. Φτώχεια. Σίτιση απ τα κουπούνια της Πρόνοιας. Αναλφαβητισμός. Τοξική αρρενωπότητα άνεργων μεθυσμένων ανδρών που δέρνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους. Φτηνά ναρκωτικά, νοθευμένα ποτά και πολύ μουνσάιν.
Ο Τζέι Ντι παιδί
Μεγαλώνει, όπως ο ίδιος, ο Βανς γράφει στο βιβλίο του σε τόπους δυστυχίας, με φτώχεια, άγρια διαζύγια, μπόλικα και φτηνά ναρκωτικά, αλκοόλ. Ο πατέρας του βγαίνει νωρίς απ το κάδρο. Η μητέρα του, η Μπεβ Βανς εθίστηκε στο Vicodin, το ισχυρό αναλγητικό οπιοειδές που συνταγογραφούνταν αβέρτα στην Αμερική και που προκαλεί εθισμό, ευθύνομενο για τη μάστιγα των εξαρτήσεων στις κοινότητες φτωχών Αμερικανών. Πέρασε σ άλλες ουσίες, νωρίς. Ο μικρός Τζέι Ντι τη βλέπει να κάνει ατέλειωτα γλέντια μεθυσιού με διαδεχόμενους συντρόφους και μπορεί να θυμηθεί, σήμερα, δεκαπέντε απ αυτούς, ως πατριούς να ζουν μαζί τους. Είχε ασταθή χαρακτήρα, με εναλλαγές διαθέσεων και εκρήξεις θυμού που οφείλονταν βέβαια στα ναρκωτικά και ξεσπάσματα βίας πάνω στο φοβισμένο γιο της. Η Μπεβ έκανε πολλές απόπειρες αυτοκτονίες, νοσηλευόταν σε κλινικές αποτοξίνωσης, έκλεβε φάρμακα από ασθενείς στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν, μέχρι που την έπιασαν και απολύθηκε. Το 2015 βρέθηκε στο σημείο μηδέν. Δεν ήξερε που ήταν τα παιδιά της, ήταν άστεγη και κοιμόταν στο αυτοκίνητό της.
Ο φύλακας – άγγελος του
Το παιδί ανέλαβε η γιαγιά του, «ο φύλακας άγγελος μου» θυμάται ο 50ος αντιπρόεδρος «ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα που δυσκολευόταν να περπατήσει, αλλά ήταν σκληρή σαν πέτρα». Κάνοντας τεράστιο αγώνα για να τελειώσει ο μικρός της το σχολείο και να μην μπλέξει με παρέες και ναρκωτικά, η γιαγιά, που ζούσε με φαγητό από φιλανθρωπίες και τη πρόνοια, πέθανε τελικά το 2005, βυθίζοντας τον Τζέι Ντι στη θλίψη. Με τον θάνατο και μαζεύοντας τα πράγματα της, οι δικοί της βρήκανε 19 πιστόλια γεμάτα, που ήταν κρυμμένα παντού μέσα στο σπίτι της, κάτω από το κρεβάτι της, στην ντουλάπα της, στο συρτάρι με τα μαχαιροπίρουνα. Για τον Βανς «αυτή η εύθραυστη ηλικιωμένη γυναίκα είχε σιγουρέψει ότι οπουδήποτε κι αν βρισκόταν θα είχε πολύ κοντά της όλα όσα χρειαζόταν για να προστατεύσει την οικογένειά της. Και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε. Αυτό είναι το αμερικανικό πνεύμα» κατέληξε ενθουσιασμένος και συγκινημένος ταυτόχρονα!
Γιατί είναι υπέρ της ελεύθερης οπλοχρησίας και γιατί πιστεύει πως οι Λατίνο φταίνε που παίρνουν οι Αμερικανοί ναρκωτικά
Η γιαγιά ζούσε απ την πρόνοια μεν, αλλά λεφτά για όπλα και σφαίρες, προφανώς διέθετε και με το παραπάνω, στα πλαίσια της οικογένεια πάντα. Εννοείται πως απ αυτές τις στοργικές αναμνήσεις ο Τζέι Ντι Βανς είναι υπέρμαχος της ελεύθερης οπλοκατοχής στις ΗΠΑ. Όπως για τα ναρκωτικά της μαμάς δεν κατηγορεί τις μεγάλες αμερικανικές φαρμακοβιομηχανίες που βύθισαν στο Vicodin τις αμερικανικές οικογένειες, αλλά τους μετανάστες Λατίνο, τους Καναδούς και τους… Κινέζους! Πάντως η φράση απ το βιβλίο του «ήμουν ο εγκαταλελειμμένος γιος ενός άνδρα που γνώρισα ελάχιστα και μιας μητέρας που ευχόμουν να μην είχα γνωρίσει» έκανε την Μπεβ Βανς να συνέλθει, να πάρει την απόφαση να νοσηλευτεί σε κλινική αποτοξίνωσης στο Κεντάκι, να γυρίσει στο σχολείο και να πάρει δίπλωμα νοσηλευτικής και να εργάζεται τώρα ως νοσοκόμα. Μένοντας περισσότερο από μια δεκαετία «καθαρή» από ουσίες, η πρώην χρήστρια , φορώντας ένα απλό κόκκινο ζιβάγκο και ένα χρυσό σταυρουδάκι, βρέθηκε στη Ροτόντα του Καπιτωλίου, όπου έλαβε χώρα η τελετή ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ ως 47ου προέδρου, και του γιου της Τζέι Ντι Βανς, ως 50ου αντιπροέδρου, ανάμεσα στους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου, με την περίσσια έπαρση και αυτοπεποίθηση. Ήταν η πιο συμπαθητική!
Η εκλεπτυσμένη Ινδικής καταγωγής δικηγόρος Ούσα
Με την επιμονή της γιαγιάς, ο Τζέι Ντι τελειώνει το σχολείο και δεν έχει παρά μια επιλογή! Όπως όλα τα παιδιά των φτωχών στις ΗΠΑ που θέλουν να βρουν διέξοδο κατατάσσεται στο στρατό. Σώμα των Πεζοναυτών! Βρέθηκε ως πολεμικός ανταποκριτής, για έξι μήνες στο φλεγόμενο Ιράκ. Είναι τυχερός που δεν γύρισε σε φτηνό ξύλινο κουτί με την αμερικανική σημαία από φόδρα, πάνω του, όπως πολλά απ τα παιδιά των φτωχών Αμερικανών, που λέγαμε. Επωφελείται από τις βοήθειες που δίνονται στους απόστρατους και πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο Οχάιο Στέιτ όπου σπουδάζει πρώτα Πολιτικές Επιστήμες και μετα Φιλοσοφία. Θα ακολουθήσει το Νιού Χέιβεν του κλασάτου Κονέκτικατ, που βρίσκεται το Γιέιλ και ο Τζέι Ντι θα βρεθεί στη Νομική Σχολή. Η ελίτ του κόσμου! Διασυνδέσεις! Και ένας έρωτας. Η Ούσα Τσιλουκούρι, παιδί Ινδών μεταναστών, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα προάστια του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια -ευτυχώς γιατί τώρα θα επρεπε να απέλθει, σύμφωνα με τους νόμους της κυβέρνησης του Βανς. Είναι εκλεπτυσμένη, ταχύτατη βιβλιοφάγος, πολύγλωσση, κομψή, απόφοιτη τώρα πια δικηγόρος από το Γέιλ και το Κέμπριτζ, με υποτροφία Μπιλ Γκέιτς. Είναι επίσης και εγγεγραμμένη Δημοκρατική, αν και αυτό μετα τον γάμο της με τον Βανς, το 2014, θα πρεπει να άλλαξε. Η 39χρονη δικηγόρος χαίρει του απολύτου θαυμασμού του συζύγου της, που δηλώνει «ταπεινός» μπροστά στο υψηλή μορφωτική της ποιότητα. Οι δυο τους γνωρίστηκαν, όταν ως φοιτητές στη Νομική Σχολή του Γέιλ το 2013, συμμετείχαν στην ίδια ομάδα συζήτησης για την «κοινωνική παρακμή στη λευκή Αμερική». Σήμερα έχουν τρία παιδιά, τον Γιούαν, τον Βίβεκ, και τη Μιραμπέλ. Με την παρότρυνση της Ούσα έγραψε το βιβλίο του, που του άνοιξε διάπλατα όλες τις πόρτες. Άλλωστε μέσα απ αυτό καθρέφτιζε ένα περιβάλλον περιθωρίου και αποκλεισμών, στέλνοντας ένα μήνυμα προς το κατεστημένο και μια αίτηση για ένταξη σ’ αυτό, να τον αγγίξει και να παραδοθεί.
Οι επικρίσεις στον Τραμπ και οι σκληρές κουβέντες
Ο Βανς, ο πρώην χιλιμπίλης της δυσλειτουργικής οικογένειας, ο πρώην πεζοναύτης, ο απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Γέιλ, όπως γράφει είναι με «μια καλή δουλειά, έναν ευτυχισμένο γάμο, ένα άνετο σπίτι και δύο ζωηρά σκυλιά». Όχι άσχημα για το αγόρι απ το Μιντλτάουν, με καταγωγή απ τα Απαλάχια. Η θεωρία του αχνοφαινεται ήδη στο βιβλίο του, αν και ντύνεται με συναισθηματικά φορτισμένες λογοτεχνικές περιγράφει. Όσοι απ το περιθώριο της εργατικής τάξης μένουν πίσω, φταίνε οι ίδιοι. Αν εκείνος μπόρεσε να τα καταφέρει, υπό τις ίδιες και χειρότερες συνθήκες, τότε ο καθένας μπορεί, αρκεί να αγωνιστεί και να κοπιάσει. Αλλά αυτό το ενθαρρυντικό ηθικό δίδαγμα συνοδεύεται από τη ζοφερή αναγνώριση της μεγάλης εξαίρεσής και γινεται πολύκροτο βιβλίο και ταινία, γιατί ακριβώς οι περισσότεροι η σχεδόν όλοι της εποχής, της γειτονίας, των χιλιμπίληδων δεν τα καταφέρνουν και δεν θα τα καταφέρουν ποτέ.
Όταν ο Τραμπ ήταν ο Χίτλερ της Αμερικής
Ο ίδιος ναι τα κατάφερε! Και με μεγάλη επιτυχία. Θα παρατήσει τη δικηγορία και θα δοκιμάσει την τύχη του σαν venture capitalist στον κλάδο υψηλής τεχνολογίας, μετακομίζοντας στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια και βγάζοντας εκατομμύρια από επενδύσεις σε κρυπτονομίσματα, τεχνολογίες blockchain κτλ. Με τα λεφτά και τη φήμη που απέκτησε, αλλά και τις νέες φίλιες του στη Silicon Valley και τον χώρο της Alt-Right, η πολιτική είναι μονόδρομος για αυτόν και ο χώρος των Ρεμπουπλικάνων το πεδίο άσκησης της. Όμως είναι κατά του Τραμπ! Τον Φεβρουάριο του 2016, σε μήνυμα του στον πρώην συγκάτοικό στο Γιέλ, Τζος ΜακΛόριν, το οποίο αυτός δημοσιοποίησε έγραφε πως «πιστεύω ότι ο Τραμπ είναι ένας κυνικός μαλα@ας, όπως ο Νίξον, που δεν θα ήταν τόσο κακός και που μπορεί ακόμη και να αποδειχτεί χρήσιμος». Αλλού έγραφε πως ο Τραμπ «είναι ο Χίτλερ της Αμερικής». Σε δημόσια ομιλία του δήλωσε πως «ο Τραμπ είναι πολιτική ηρωίνη. Κάνει κάποιους να αισθάνονται καλύτερα για λίγο. Αλλά δεν μπορεί να διορθώσει αυτό που τους ταλαιπωρεί και μια μέρα θα το καταλάβουν». Ζήταγε τη βοήθεια του Θεού για σωτηρία απ τον Τραμπ, ή τον έβρισκε τουλάχιστον «κατακριτέο». «Ο Τραμπ κάνει τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν να φοβούνται» σημείωνε «μετανάστες, μουσουλμάνοι κλπ. Εξαιτίας αυτού τον βρίσκω κατακριτέο. Ο Θεός θέλει καλύτερα πράγματα από εμάς». Δήλωσε ακόμη πως «είναι τύπος «Ποτέ Τραμπ»» και πως «δεν του άρεσε ποτέ». Προβλέποντας πως ο Τραμπ θα χάσει απ τον Μπάιντεν στις προηγούμενες εκλογές του 2020, ανέλυσε πως: «Το πρόβλημα είναι ότι αν πεις σε αυτούς τους ανθρώπους ότι θα χάσει ο Τραμπ, τότε παίζεις ακριβώς το παιχνίδι που τους οδήγησε στον Τραμπ εξαρχής, ότι οι ελίτ πιστεύουν ότι είναι πιο έξυπνοι από εκείνους και απλά σκέφτονται ότι είστε ένα σωρό ηλίθιοι». Λέει ότι άλλαξε γνώμη από τα επιτεύγματα του Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Ψεύδεται. Γιατί στο τέλος της πρώτης θητεία Τραμπ, από το τότε Twitter, ο Βανς επέκρινε σκληρά το ιστορικό διακυβέρνησης του Τραμπ, κρίνοντας πως δεν είχε εκπληρώσει την οικονομική του ατζέντα. «Ο Τραμπ έχει αποτύχει εντελώς να ανταποκριθεί στην οικονομική του πολιτική (εκτός από μια ασύνδετη πολιτική για την Κίνα)», έγραφε τον Φεβρουάριο του 2020. Μα, αρκούσε ένα νεύμα του Τραμπ και απ το «Ποτέ πια», πέρασε με ευκολία στο «make America great again», με κάθε κόστος!
Ακραίες θέσεις
Υπέρ των όπλων, της ποινικοποίησης της αλλαγής φύλου σε ανηλίκους, της επιστροφής των γυναικών στους παραδοσιακούς τους ρόλους στο σπίτι και των στρατιωτικών δαπανών. Κατά των αμβλώσεων, του γάμου των ομοφύλων, των μεταναστών, του κλιματικού ακτιβισμού, κάθε ακτιβισμού, της woke αντίληψης, της συμπερίληψης, κάθε τι Κινέζικου και πολλών άλλων, έχει εκφραστεί πολλές φορές ακραία. Αξιοσημείωτη είναι η αντί ευρωπαϊκή του, πάντα, ρητορική. Μάλιστα είχε σχολιαστεί ο χαρακτηρισμός του για την Βρετανίας ως τη «πρώτη ισλαμιστική χώρα με πυρηνικά», μετά τη νίκη των Εργατικών στις εκλογές. Σε συνέντευξή του στο Fox News το 2021, ο Βανς είχε αναφερθεί στην Κάμαλα Χάρις, λέγοντας ότι οι γυναίκες χωρίς παιδιά, ειδικά «άτεκνες κυριούλες με γάτες», είναι «κατακαημένες» και δεν έχουν «άμεσο ενδιαφέρον» για τη χώρα. Τα σχόλια αυτά προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις και επικρίσεις, με πολλούς να κατηγορούν τον Βανς για μια αναχρονιστική, σεξιστική νοοτροπία που δεν έχει θέση στη σύγχρονη εποχή. Ο Τζέι Ντι Βανς, που για να κρύψει το παιδικό του πρόσωπο άφησε μούσι και αν και το αντιπαθεί ο Τραμπ είναι ο πρώτος γενειοφόρος στη κυβέρνηση των ΗΠΑ μετα από έναν αιώνα, μοιάζει, πια, πως είναι το χρυσό παιδί των Ρεμπουπλικάνων. Πρόσφατη έρευνα σε ψηφοφόρους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος διαπίστωσε ότι αν οι προκριματικές εκλογές διεξάγονταν σήμερα, ο Βανς θα ήταν η πρώτη επιλογή για να πάρει το προεδρικό χρίσμα, με το 27% των ερωτηθέντων να δηλώνει ότι θα υποστήριζε τον πρώην γερουσιαστή του Οχάιο.
Είναι βέβαια πολύ νωρίς ακόμα, αλλά ο Τζει Ντι Βανς μοιάζει να έχει όλο το πακέτο του MAGA, επιθετικότητα, πίστη στη σωτηρία απ το υπερφυσικό και αδιαφορία για κάθε κόστος, για να αναλάβει νέος σερίφης στον πλανήτη.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
