Η Generation Z, δηλαδή οι νέοι που γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 2012, είναι ίσως η πιο αμφιλεγόμενη γενιά των τελευταίων δεκαετιών. Από τη μία, είναι οι πρώτοι «ψηφιακοί αυτόχθονες», άνθρωποι που μεγάλωσαν με το διαδίκτυο, τα smartphones και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Από την άλλη, όμως, αντιμετωπίζουν πρωτόγνωρες δυσκολίες που τους διαφοροποιούν από τις προηγούμενες γενιές: δυσκολία προσαρμογής στον εργασιακό χώρο, έλλειψη βασικών επικοινωνιακών δεξιοτήτων, αυξανόμενη απομόνωση, αδυναμία διάκρισης της αλήθειας από το ψέμα και μια ανησυχητική στροφή προς ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις.
Είναι η Gen Z μια γενιά που βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση ή μήπως χάνει σταδιακά την επαφή της με την πραγματικότητα; Είναι απλώς θύμα των γρήγορων κοινωνικών αλλαγών ή μήπως υπάρχει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα που δεν έχουμε ακόμα κατανοήσει;
Η κρίση της πληροφορίας και η αδυναμία διάκρισης της αλήθειας
Η Gen Z έχει πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες από οποιαδήποτε προηγούμενη γενιά. Οι ειδήσεις, η γνώση και η πληροφόρηση βρίσκονται κυριολεκτικά στην άκρη των δακτύλων της. Κι όμως, έρευνα της EY αποκάλυψε ότι ένας στους δύο νέους δυσκολεύεται να διακρίνει την αλήθεια από την παραπληροφόρηση. Παρόλο που το 70% δηλώνει ότι κατανοεί τις βασικές χρήσεις της τεχνητής νοημοσύνης, μόλις το 44% μπορεί να καταλάβει πότε η AI παράγει ψευδείς πληροφορίες.
Αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινότητά τους. Η συγκεκριμένη γενιά ενημερώνεται κυρίως από τα social media, όπου οι αλγόριθμοι προωθούν περιεχόμενο που επιβεβαιώνει τις απόψεις τους, ενισχύοντας φαινόμενα παραπληροφόρησης. Πολλοί νέοι εμπιστεύονται περισσότερο τις αναρτήσεις φίλων τους από ό,τι έγκυρες ειδησεογραφικές πηγές, γεγονός που καθιστά εύκολη τη χειραγώγησή τους. Σε έναν κόσμο όπου η πληροφορία είναι απεριόριστη, η αδυναμία φιλτραρίσματός της μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη αδυναμία της Gen Z.
Μια γενιά που φοβάται να μιλήσει στο τηλέφωνο
Η τεχνολογία δεν έχει επηρεάσει μόνο τον τρόπο που η Gen Z επεξεργάζεται τις πληροφορίες, αλλά και τη βασική της επικοινωνία. Η τηλεφωνική συνομιλία, που κάποτε ήταν ο βασικός τρόπος επικοινωνίας, έχει γίνει για πολλούς νέους πηγή άγχους. Έρευνα της Uswitch έδειξε ότι το 24% των ατόμων ηλικίας 18-34 ετών δεν απαντά ποτέ σε τηλεφωνικές κλήσεις, ενώ το 61% προτιμά να επικοινωνεί μέσω γραπτών μηνυμάτων.
Ο φόβος αυτός δεν είναι τυχαίος. Η γενιά αυτή έχει συνηθίσει να επικοινωνεί μέσω μηνυμάτων, όπου έχει χρόνο να επεξεργαστεί και να διαμορφώσει τις απαντήσεις της. Όταν όμως έρχεται η στιγμή να συμμετάσχουν σε μια αυθόρμητη προφορική συνομιλία, πολλοί νέοι νιώθουν άβολα, επειδή δεν έχουν αναπτύξει την ικανότητα του διαλόγου σε πραγματικό χρόνο.
Αυτό, φυσικά, έχει επιπτώσεις και στον επαγγελματικό χώρο. Πολλοί εργοδότες αναφέρουν ότι οι νέοι εργαζόμενοι δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά με πελάτες και συναδέλφους, κάτι που επηρεάζει την παραγωγικότητά τους.
Η Generation Z και η αγορά εργασίας: Σχέση με εμπόδια
Οι εργοδότες παραπονιούνται ότι οι νέοι εργαζόμενοι της Gen Z δεν είναι προετοιμασμένοι για την πραγματικότητα του εργασιακού χώρου. Σύμφωνα με έρευνα, το 75% των εταιρειών δηλώνει ότι οι νέοι απόφοιτοι δεν διαθέτουν τις δεξιότητες που απαιτούνται, ενώ το 60% των εταιρειών απέλυσε τουλάχιστον έναν νέο πτυχιούχο μέσα στο 2024.
Οι κυριότεροι λόγοι απόλυσης αφορούν στην έλλειψη πρωτοβουλίας, στις κακές επικοινωνιακές ικανότητες και στην απουσία επαγγελματισμού. Πολλοί εργοδότες αναφέρουν ότι οι νέοι δυσκολεύονται να δεχτούν κριτική, δεν ανταποκρίνονται καλά σε πίεση και συχνά αποχωρούν από τη δουλειά τους μόλις νιώσουν ότι δεν ταιριάζει στις προσδοκίες τους.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η Gen Z μεγάλωσε σε έναν κόσμο που δίνει προτεραιότητα στην ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές που ανέχονταν σκληρά εργασιακά περιβάλλοντα, οι νέοι σήμερα δεν είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν για «ψίχουλα» ή υπό τοξικές συνθήκες. Πολλές επιχειρήσεις, όμως, εξακολουθούν να λειτουργούν με παρωχημένα -ή, έστω, παραδοσιακά- μοντέλα εργασίας, κάτι που δημιουργεί σύγκρουση μεταξύ γενεών.
Οι ανησυχητικές απόψεις σε πολιτικό επίπεδο
Ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα που αφορούν τη Gen Z είναι η αυξανόμενη πολιτική ριζοσπαστικοποίησή της. Σε πολλές χώρες, οι νέοι εκφράζουν δυσαρέσκεια προς τη δημοκρατία και στρέφονται προς αυταρχικά πολιτικά σχήματα.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 52% των νέων 13-27 ετών δηλώνει πως η χώρα θα ήταν καλύτερη υπό έναν «ισχυρό ηγέτη» που δεν θα δεσμεύεται από το κοινοβούλιο. Το 33% φτάνει στο σημείο να δηλώνει πως προτιμά ακόμα και στρατιωτική διακυβέρνηση. Στη Γαλλία, το 31% των νέων κάτω των 35 θεωρεί πως υπάρχουν καλύτερα συστήματα από τη δημοκρατία, ενώ στη Γερμανία το ακροδεξιό κόμμα AfD κερδίζει έδαφος στους ψηφοφόρους κάτω των 34 ετών κάτι που φάνηκε κι από τις πρόσφατες γερμανικές εκλογές στις οποίες αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα.
Οι λόγοι αυτής της πολιτικής μετατόπισης είναι πολλοί. Η οικονομική ανασφάλεια, η απογοήτευση από τα παραδοσιακά κόμματα και η διάδοση ακραίων αφηγήσεων μέσω των social media συμβάλλουν στη δημιουργία μιας γενιάς που αμφισβητεί τις δημοκρατικές δομές.
Φυσικά με αυτό που γράφουμε δεν εννοούμε ότι συνολικά η Gen Z είναι ακραία σε πολιτικό επίπεδο. Απλώς για μια σειρά από αιτίες φαίνεται ότι ένα σημαντικό της ποσοστό μπορεί να αισθανθεί «έλξη» προς το συγκεκριμένο είδος λόγου.
Η Generation Z βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση;
Η Gen Z είναι μια γενιά γεμάτη αντιθέσεις. Από τη μία, διαθέτει τα εργαλεία και τις δυνατότητες να διαμορφώσει έναν καλύτερο κόσμο.
Το μέλλον της Gen Z δεν έχει καθοριστεί ακόμη
Από την άλλη, αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις που αφορούν την πληροφόρηση, την επικοινωνία, την προσαρμογή στην εργασία και τη σχέση της με την πολιτική.
Το ερώτημα δεν είναι αν η Gen Z είναι «χαμένη», αλλά αν η κοινωνία έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να τη βοηθήσει να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της.
Το μέλλον της δεν έχει καθοριστεί – το αν θα γίνει η πιο δυναμική γενιά ή η πιο αποπροσανατολισμένη εξαρτάται από τις επιλογές που θα κάνει και τις ευκαιρίες που θα της δοθούν.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
