Για τον Δημήτρη Μανάβη και τον Μάριο Πουλημά, η ενασχόλησή τους με κάτι που θα συνδέεται άμεσα με τη μπύρα, ήταν ίσως αναπόφευκτη επιλογή λόγω της σχέσης που και οι δύο διατηρούσαν ανέκαθεν με το συγκεκριμένο ποτό.
Ο Δημήτρης έφτιαχνε σπιτικές μπύρες ως home brewer και ο Μάριος αγαπούσε, όπως λέει πάντοτε τη μπύρα. Επιθυμία μας ήταν να δημιουργήσουμε μία μοναδική καλλιέργεια λυκίσκου στην Ελλάδα. Ο λυκίσκος – μία από τις βασικές πρώτες ύλες της μπύρας – υπήρχε ως αυτοφυές φυτό στην Ελλάδα, ωστόσο ως προϊόν δεν παράγεται στην Ελλάδα καθότι οι μεγαλύτερες ποσότητες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μπύρας προέρχονται από το εξωτερικό, ενώ η χώρα μας δεν έχει καλλιεργητική παράδοση στο συγκεκριμένο φυτό. «Ξεκινήσαμε στην αρχή πειραματικά και σταδιακά εξελιχθήκαμε, προσθέτοντας στρέμματα γης και αυξάνοντας της καλλιέργειες. Δημιουργήσαμε περίπου 100 φυτά τον πρώτο καιρό και σήμερα έχουμε περίπου 60 στρέμματα λυκίσκου, τα οποία τοποθετούνται σε πυκνή φύτευση», λέει στο TheTotalBusiness ο Μάριος Πουλημάς.
Ένα κλειστό κλαμπ παραγωγών ανά τον κόσμο
Πριν ασχοληθεί με την καλλιέργεια του λυκίσκου, ο ∆ηµήτρης εκτός της ερασιτεχνικής του ενασχόλησης με την παραγωγή μπύρας στο σπίτι, δραστηριοποιούταν στα κουφώµατα αλουµινίου. Οι δυο τους έκαναν την πλήρη στροφή. Ο Μάριος γνώριζε από την πρώτη στιγμή πως η καλλιέργεια ενός μοναδικού για τα ελληνικά δεδομένα προϊόντος όπως ο λυκίσκος, μόνο εύκολη επιλογή δεν μπορούσε να αποτελέσει. Ο ίδιος λέει πως ο κόσµος των παραγωγών λυκίσκου αποτελεί µία κλειστή κοινότητα παγκοσμίως µε περίπου 700 άτομα που καταπιάνονται με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Στην Ελλάδα, η ανάπτυξη της μικροζυθοποιΐας τα τελευταία χρόνια, ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που ώθησε τους δύο παραγωγούς να ασχοληθούν με την καλλιέργεια του λυκίσκου που μαζί με τη βύνη και το νερό, αποτελούν τις κύριες πρώτες ύλες για την παραγωγή της μπύρας.
Τα εμπόδια στη διαδρομή
Άρχισαν να διερευνούν τον τρόπο που θα τους έδινε την δυνατότητα να ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη ειδική καλλιέργεια, τόσο σε εγχώριο αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Σύστησαν την εταιρεία «Mythodea» και μέσω αυτής άρχισαν σταδιακά να συστήνονται στην αγορά, συνεργαζόμενοι κατά καιρούς με αρκετές και διαφορετικές μικροζυθοποιίες ανά την Ελλάδα. Κατά τα πρώτα χρόνια αναζήτησαν συμβουλές και βοήθεια καθώς και τους κατάλληλους σπόρους λυκίσκου από Ευρωπαίους κυρίως συναδέλφους τους. Ωστόσο συνάντησαν αρκετά εμπόδια σε αυτή τους την προσπάθεια, καθότι η ανταπόκριση που δέχτηκαν ήταν σχεδόν ανύπαρκτη όταν από την άλλη πλευρά άκουγαν κάποιοι ότι η καλλιέργεια προορίζεται για την Ελλάδα, μία χώρα που δεν έχει καμία καλλιεργητική παράδοση στον λυκίσκο.
«Στην πορεία βάλαμε και άλλα 20 στρέμματα με νέες ποικιλίες. Σε ό,τι αφορά τη ζυθοποιία στην Ελλάδα, επειδή υπάρχουν πολλά κενά αντιμετωπίζουμε αρκετά προβλήματα καθότι δεν μπορούμε να καλύψουμε όλες τις ζυθοποιίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι θα το θέλαμε. Επιδιώκουμε ωστόσο να αναπτυσσόμαστε χρόνο με το χρόνο, καλύπτοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της υφιστάμενης ζήτησης από τις μικροζυθοποιίες με τις οποίες συνεργαζόμαστε», συμπληρώνει ο Μάριος.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και η μείωση της παγκόσμιας παραγωγής
Το βασικότερο ζήτημα αυτή τη στιγμή κατά τον ίδιο, που αναδείχθηκε στο πρόσφατο συνέδριο της μυκροζυθοποιίας που έγινε στην Κόρινθο, είναι η μείωση της παραγωγής λυκίσκου παγκοσμίως λόγω λειψυδρίας και κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό και οι ποσότητες λυκίσκου που διατίθενται διεθνώς είναι δύο ή τριών ετών και προέρχεται από τα αποθέματα που διατηρούν οι παραγωγοί ή οι ζυθοποιοί στις αποθήκες τους. «Για να λύσουμε το πρόβλημα της άρδευσης των φυτών δημιουργήσαμε λιμνοδεξαμενές όπου συγκεντρώνεται το νερό της βροχής. Και επειδή ένα μεγάλο μέρος των καλλιεργειών στην περιοχή της Νεμέας όπου εδρεύουμε, είναι σταφύλια προς οινοποίηση που δεν απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού, οι ποσότητες νερού στην περιοχή επαρκούν για το πότισμα των χωραφιών».
Αυτή τη στιγμή η «Mythodea» συνεργάζεται με τη μικροζυθοποιΐα «Ζέος», την κορινθιακή ζυθοποιΐα «CanalDive», τη Μικροζυθοποιΐα Μακεδονίας Θράκης και όλες σχεδόν τις μικροζυθοποιΐες ανά την Ελλάδα. Σύμφωνα με τον Μάριο Πουλημά, στην Ελλάδα εισάγεται το 99% των απαιτούμενων ποσοτήτων λυκίσκου και μόλις το 1% είναι εγχώριας παραγωγής.
Πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει ο κλάδος της μπύρας τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι για να κρατηθούν οι μικροζυθοποιίες και να είναι βιώσιμες πρέπει συμμετέχουν και να βραβεύονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε διεθνείς διαγωνισμούς. «Ταυτόχρονα πολλές μικρές ζυθοποιίες επιδιώκουν να πουληθούν σε μικρότερους παίκτες», προσθέτει.
Μπύρα με πρώτες ύλες παραγόμενες αποκλειστικά στην Ελλάδα
Το επόμενο διάστημα η «Mythodea» θα προχωρήσει σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, τον ΕΛΓΑ και και τη ζυθοποιία Πηνειού, για να φτιάξουν μπύρα από ελληνικό αυτοφυή λυκίσκο που θα αναπτύξουν οι δύο παραγωγοί στα χωράφια τους για να γίνει καλλιεργήσιμος.
Στην ίδια μπύρα θα χρησιμοποιηθούν και ελληνικά σιτηρά, προκειμένου να παραχθεί μία αμιγώς ελληνική μπύρα χωρίς καμία εισαγόμενη πρώτη ύλη.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
