Μπορεί να χρειαστεί να ρωτήσουμε δυο φορές, ώσπου να βεβαιωθούμε πως, ναι, υπάρχουν αυξήσεις στους μισθούς στη χώρα και μάλιστα σε κάποια επαγγέλματα περισσότερο παχυλές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και τις εκτιμήσεις του Yπουργείου Εργασίας και του ΕΦΚΑ, αναμένεται αύξηση στους μέσους μισθούς για το 2025, άρα και αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1 δισ. ευρώ. Σε ότι αφορά την εξέλιξη των μισθών, εντός του 2024, όπως δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, μεγάλη άνοδο σημείωσαν όλα εκείνα τα επαγγέλματα που σχετίζονται με την παραγωγή και εύλογα με τις νέες τεχνολογίες. Μα όσον αφορά στο 2024 οι μισθολογικές αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα το τρίτο τρίμηνο, ξεπέρασαν τις προσδοκίες του οικονομικού επιτελείου. Μάλιστα, στη παροχή υπηρεσιών οι αυξήσεις άγγιξαν διψήφια νούμερα, στοιχείο που καλλιεργεί το έδαφος για αυξήσεις κατά μέσο όρο πάνω από 5.2% που προέβλεπε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας, με ετήσιο πληθωρισμό 2.7%.
Οι μισθοί και τα ημερομίσθια αυξήθηκαν, διψήφια κιόλας, κατά 13,3% στις κατηγορίες Μεταφορά και Αποθήκευση, Παροχή Καταλύματος και Εστίασης, Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, Διαχείριση Ακίνητης Περιουσίας, που μοιάζουν να είναι οι πλέον ευνοημένοι του καιρού μας. Κατά 13,3% αθλήθηκαν οι μισθοί στους τομείς Επαγγελματικές, Επιστημονικές, Τεχνικές, Διοικητικές και Υποστηρικτικές Δραστηριότητες. Ακολουθεί με αύξηση 10,4% ο τομέας των Κατασκευών. Κατά 8,1% αυξήθηκαν μισθοί και ημερομίσθια σε Ορυχεία και Λατομεία, σε Μεταποίηση και σε Παροχή Ηλεκτρικού Ρεύματος και Παροχή Νερού. Τέλος, κατά 7,3% οι μισθοί και τα ημερομίσθια αυξήθηκαν σε Χονδρικό και Λιανικό Εμπόριο και στο τομέα της Επισκευής Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Μοτοσυκλετών.
Ο κυβερνητικός στόχος για τις μισθολογικές αυξήσεις είναι έως το 2027 να φτάσουν τα 1.500 ευρώ. Όμως, οι 1 ,7 εκ μισθωτοί, σε σύνολο 2.296.845, που αμείβονται με μισθό υψηλότερο από τον κατώτατο των 830 ευρώ, έλαβαν το 2023 αυξήσεις που κυμαίνονται κατά μέσο όρο 4%-5% , δηλαδή ελάχιστα πάνω από τον ετήσιο πληθωρισμό 3.5% , άρα δύσκολη φαντάζει η επίτευξή του φιλόδοξου 1.500. Επιπλέον, η έλλειψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας δημιουργεί μια επιπρόσθετη δυσκολία στην διαμόρφωση του νέου μέσου μισθού, καθώς μεγάλες ομάδες εργαζομένων, δεν υπογράφουν συμβάσεις επι σειρά ετών, με αποτέλεσμα οι αμοιβές τους να συμπιέζονται κοντά στα όρια του κατώτατου μισθού. Σε λειτουργία, θυμίζουμε, πως βρίσκεται ευρωπαϊκή οδηγία που ζητά από τα 27 κράτη μέλη της, να καλύπτουν τουλάχιστον το 80% των εργαζομένων τους με συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες θα προσδιορίζουν του ύψος των αμοιβών. Στη χώρα μας το ποσοστό των εργαζομένων που καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις είναι χαμηλότερο του 30%.
Αυξήσεις κατά μέσο όρο, κοντά στο 5% ετησίως για τα επόμενα χρόνια, προβλέπει και η Τράπεζα της Ελλάδος σε έκθεσή της στην οποία σημειώνεται ότι η ονομαστική αμοιβή ανά εργαζόμενο θα αυξάνεται με ρυθμούς περίπου 5% τα επόμενα χρόνια. Ο ρυθμός αύξησης που προβλέπει η κεντρική τράπεζα είναι 4,9% για το 2025 και 5,1% για το 2026. Η έκθεση τονίζει πως οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να ανεβάσουν τις αποδοχές των εργαζομένων αφενός για να τους κρατήσουν στις θέσεις τους και αφετέρου για να προσελκύσουν ειδικότητες και προσόντα που είναι σε έλλειψη και πλήττουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των ίδιων των επιχειρήσεων.
Ίσως είναι περιττό να διασαφηνίσουμε πως το ποσοστό αύξησης είναι χαμηλότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, διότι είναι βιωματικά αντιληπτό. Με βάση τα στοιχεία το 2023, η Ελλάδα έπεσε ακόμη χαμηλότερα στην ευρωπαϊκή κατάταξη και για παράδειγμα, η Πολωνία, διαλέγοντας στη τύχη, είναι πλέον πολύ πιο ψηλά από την Ελλάδα, καθώς καταγράφηκε αύξηση 16,57% και διαμόρφωση των ετήσιων αποδοχών στα 18.054 ευρώ! Σε καλύτερη θέση από την Ελλάδα βρέθηκε και η Ρουμανία, η οποία εμφάνισε αύξηση 17,76% και διαμόρφωση του ετήσιου ποσού στα 17.739 ευρώ! Με πολύπλοκα μαθηματικά, με την οικονομική επιστήμη να υπολογίζει δείκτες μισθολογικού ανά τρίμηνο και να τους συγκρίνει με άλλους δείκτες Απασχολούμενων Ατόμων ή Ωρών Εργασίας Μισθωτών, ή με απλές προσθέσεις, αφαιρέσεις και πολλαπλασιασμούς, οι αυξήσεις είναι καλοδεχούμενες, ακόμα και αν δεν είναι αρκετές.
Οι εργαζόμενοι, εργάτες, μισθωτοί, υπάλληλοι καλούνται να επιβιώσουν. Άλλωστε μαθημένοι, μοιάζουμε να είμαστε. «Σ’ αυτή την εποχή που βρεθήκαμε, να σε χαρώ … Μεγάλο κεσάτι, μεγάλη δυστυχία στον κόσμο! … Ο παράς, δεν ξέρω πού πάει και χώνεται, και δε βγαίνει στο μεϊντάνι …» έγραφε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, πίσω μας, από το 1900.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
