Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και τα καλοκαίρια του περνούσε αρκετό χρόνο στη Νάξο με τους παππούδες του. Ο Μανώλης Πετράκης, πρώτης γενιάς οινοποιός έλαβε κάποια στιγμή την απόφαση να δημιουργήσει το δικό του οινοποιείο στην Κάτω Ποταμιά της Νάξου. Έτσι, δημιουργήθηκε το οινοποιείο SaintaAnna, αντλώντας έμπνευση για την ονομασία του από το μεταχριστιανικό εκκλησάκι του 9ου αιώνα, το οποίο βρίσκεται μέσα στο οικογενειακό κτήμα, το οποίο είναι και το παλαιότερο που διασώζεται στο νησί.
«Περνούσα τις καλοκαιρινές διακοπές μου στο νησί στη διάρκεια των παιδικών μου χρόνων. Ο παππούς μου προερχόμενος από αγροτική οικογένεια με δίδαξε πολλά γύρω από τον πρωτογενή τομέα και μου μεταλαμπάδευσε τις ευαισθησίες που διατηρούσε για το φυσικό περιβάλλον. Από μικρός είχα όνειρο να εγκατασταθώ στη Νάξο και να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Ολοκλήρωσα αρχικά της σπουδές μου στην Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή και στη συνέχεια σπούδασα γεωπόνος. Η επαφή μου με το κρασί αναπτύχθηκε σταδιακά, καθώς για αρκετά χρόνια φτιάχναμε μαζί με τον παππού μου το δικό μας κρασί, κυρίως για τις ανάγκες της οικογένειας πριν κάνω το δικό μου βήμα στην επαγγελματική οινοποίηση», λέει στοTheTotalBusiness ο Μανώλης Πετράκης.
Η αρχή έγινε άτυπα το 2013, όταν έκανε τις πρώτες εμφιαλώσεις κρασιού. Και στη συνέχεια κατασκεύασε το δικό του οινοποιείο, ενώ παράλληλα δημιούργησε επισκέψιμες εγκαταστάσεις, υποδεχόμενος του επισκέπτες κυρίως κατά τη θερινή περίοδο. Οι κύριες ποικιλίες με τις οποίες ασχολείται είναι αυτές που ευδοκιμούν στις Κυκλάδες και τη Νάξο, όπως το ερυθρό Φωκιανό και οι λευκές Μονεμβασιά, Ποταμίσι και Ασύρτικο. Προσεχώς σκοπεύει να οινοποιήσει και την κατεξοχήν ερυθρή κυκλαδίτικη ποικιλία, το Μαυροτράγανο. Η δημιουργία του οινοποιείου τοποθετείται χρονικά στο 2016, όταν ο παραγωγός σε ηλικία 25 ετών αποφάσισε να επιστρέψει στις ρίζες του, αξιοποιώντας την πρότερη εμπειρία του και το υπόβαθρο που είχε αποκτήσει από τις σπουδές του. Η Κάτω Ποταμιά, είναι ένα χωριό στην Κεντρική Νάξο, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 100 μέτρων.
Καλλιέργεια με βιολογικές μεθόδους
Η παραγωγή του είναι επιλεγμένη, προερχόμενη από αμπέλια που καλλιεργούνται με βιολογικές μεθόδους και τα σταφύλια συλλέγονται είτε από αμπελώνες που διατηρεί το οινοποιείο, είτε κατά κύριο λόγο από συνεργαζόμενους παραγωγούς, την παραγωγή των οποίων επιβλέπει ο ίδιος. «Τα αμπέλια μας δεν είναι πιστοποιημένα ως βιολογικά, ωστόσο δεν χρησιμοποιούμε χημικά σκευάσματα, ακολουθώντας το μοντέλο της βιολογικής καλλιέργειας σε όλα τα στάδια. Ο λόγος που ακόμη δεν έχουμε προβεί σε πιστοποιήσεις αμπελώνων με βάση τα βιολογικά πρότυπα, είναι διότι αρκετοί από τους αμπελουργούς με τους οποίους συνεργαζόμαστε είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία και συχνά η διαδικασία για να τους πείσουμε να ενταχθούν σε μία χρονοβόρα διαδικασία πιστοποίησης, είναι κοπιώδης».
«Για την ώρα έχω δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις κτιριακές εγκαταστάσεις, δημιουργώντας το οινοποιείο και τις επισκέψιμες εγκαταστάσεις. Όσοι έχονται εδώ έχουν την δυνατότητα να γνωρίσουν τη διαδικασία παραγωγής και τα κρασιά μας. Στο κτήμα των 8 στρεμμάτων εκτός από τα αμπέλια, φύονται ελαιόδεντρα, εσπεριδοειδή και αρωματικά φυτά», λέει ο ίδιος. «Στόχος μου είναι να αποκτήσω και κάποια κτήματα το επόμενο διάστημα, ούτως ώστε να αυξήσω τις ιδιόκτητες καλλιέργειες. Αυτή τη στιγμή παράγω δύο σειρές κρασιών, τον “Κούρο” και την “Κόρη”, αντλώντας έμπνευση από τα διάσημα κυκλαδίτικα αρχαιοελληνικά αγάλματα. Εκτός από ξηρά κρασιά, παράγω και δύο ετικέτες γλυκών που προέρχονται από λιαστά σταφύλια καθώς και ένα ημίγλυκο», συμπληρώνει ο Μανώλης Πετράκης.
Τα κρασιά του εκτός από τη Νάξο, διατίθενται στην Αθήνα, αλλά και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Σουηδία.
Η διαδρομή του ωστόσο δεν είναι ανέφελη, όπως εξηγεί. «Οι δυσκολίες είναι αρκετές καθώς όπως γνωρίζετε στα νησιά το κόστος παραγωγής είναι ιδιαίτερα αυξημένο. Αφενός η γη είναι αρκετά ακριβή λόγω της τουριστικής αξιοποίησής της, αφετέρου η παραγωγή μας είναι αρκετά περιορισμένη λόγω κλιματικών συνθηκών και ανομβρίας με αποτέλεσμα να αυξάνεται κατά πολύ το κόστος παραγωγής μας. Το γεγονός αυτό συχνά μας καθιστά μη ανταγωνιστικούς σε σύγκριση με οινοποιεία της Κεντρικής Ελλάδας, όπου οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες για τους παραγωγούς. Ωστόσο αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε είναι η ποιότητα και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, λόγω της γεωμορφολογίας του εδάφους και του κλίματος που επικρατεί, παράγοντες που καθορίζουν την ανάπτυξη και την ωρίμανση των σταφυλιών μας».
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και τα καλοκαίρια του περνούσε αρκετό χρόνο στη Νάξο με τους παππούδες του. Ο Μανώλης Πετράκης, πρώτης γενιάς οινοποιός έλαβε κάποια στιγμή την απόφαση να δημιουργήσει το δικό του οινοποιείο στην Κάτω Ποταμιά της Νάξου. Έτσι, δημιουργήθηκε το οινοποιείο SaintaAnna, αντλώντας έμπνευση για την ονομασία του από το μεταχριστιανικό εκκλησάκι του 9ου αιώνα, το οποίο βρίσκεται μέσα στο οικογενειακό κτήμα, το οποίο είναι και το παλαιότερο που διασώζεται στο νησί.
«Περνούσα τις καλοκαιρινές διακοπές μου στο νησί στη διάρκεια των παιδικών μου χρόνων. Ο παππούς μου προερχόμενος από αγροτική οικογένεια με δίδαξε πολλά γύρω από τον πρωτογενή τομέα και μου μεταλαμπάδευσε τις ευαισθησίες που διατηρούσε για το φυσικό περιβάλλον. Από μικρός είχα όνειρο να εγκατασταθώ στη Νάξο και να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Ολοκλήρωσα αρχικά της σπουδές μου στην Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή και στη συνέχεια σπούδασα γεωπόνος. Η επαφή μου με το κρασί αναπτύχθηκε σταδιακά, καθώς για αρκετά χρόνια φτιάχναμε μαζί με τον παππού μου το δικό μας κρασί, κυρίως για τις ανάγκες της οικογένειας πριν κάνω το δικό μου βήμα στην επαγγελματική οινοποίηση», λέει στοTheTotalBusiness ο Μανώλης Πετράκης.
Η αρχή έγινε άτυπα το 2013, όταν έκανε τις πρώτες εμφιαλώσεις κρασιού. Και στη συνέχεια κατασκεύασε το δικό του οινοποιείο, ενώ παράλληλα δημιούργησε επισκέψιμες εγκαταστάσεις, υποδεχόμενος του επισκέπτες κυρίως κατά τη θερινή περίοδο. Οι κύριες ποικιλίες με τις οποίες ασχολείται είναι αυτές που ευδοκιμούν στις Κυκλάδες και τη Νάξο, όπως το ερυθρό Φωκιανό και οι λευκές Μονεμβασιά, Ποταμίσι και Ασύρτικο. Προσεχώς σκοπεύει να οινοποιήσει και την κατεξοχήν ερυθρή κυκλαδίτικη ποικιλία, το Μαυροτράγανο. Η δημιουργία του οινοποιείου τοποθετείται χρονικά στο 2016, όταν ο παραγωγός σε ηλικία 25 ετών αποφάσισε να επιστρέψει στις ρίζες του, αξιοποιώντας την πρότερη εμπειρία του και το υπόβαθρο που είχε αποκτήσει από τις σπουδές του. Η Κάτω Ποταμιά, είναι ένα χωριό στην Κεντρική Νάξο, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 100 μέτρων.
Καλλιέργεια με βιολογικές μεθόδους
Η παραγωγή του είναι επιλεγμένη, προερχόμενη από αμπέλια που καλλιεργούνται με βιολογικές μεθόδους και τα σταφύλια συλλέγονται είτε από αμπελώνες που διατηρεί το οινοποιείο, είτε κατά κύριο λόγο από συνεργαζόμενους παραγωγούς, την παραγωγή των οποίων επιβλέπει ο ίδιος. «Τα αμπέλια μας δεν είναι πιστοποιημένα ως βιολογικά, ωστόσο δεν χρησιμοποιούμε χημικά σκευάσματα, ακολουθώντας το μοντέλο της βιολογικής καλλιέργειας σε όλα τα στάδια. Ο λόγος που ακόμη δεν έχουμε προβεί σε πιστοποιήσεις αμπελώνων με βάση τα βιολογικά πρότυπα, είναι διότι αρκετοί από τους αμπελουργούς με τους οποίους συνεργαζόμαστε είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία και συχνά η διαδικασία για να τους πείσουμε να ενταχθούν σε μία χρονοβόρα διαδικασία πιστοποίησης, είναι κοπιώδης».
«Για την ώρα έχω δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις κτιριακές εγκαταστάσεις, δημιουργώντας το οινοποιείο και τις επισκέψιμες εγκαταστάσεις. Όσοι έχονται εδώ έχουν την δυνατότητα να γνωρίσουν τη διαδικασία παραγωγής και τα κρασιά μας. Στο κτήμα των 8 στρεμμάτων εκτός από τα αμπέλια, φύονται ελαιόδεντρα, εσπεριδοειδή και αρωματικά φυτά», λέει ο ίδιος. «Στόχος μου είναι να αποκτήσω και κάποια κτήματα το επόμενο διάστημα, ούτως ώστε να αυξήσω τις ιδιόκτητες καλλιέργειες. Αυτή τη στιγμή παράγω δύο σειρές κρασιών, τον “Κούρο” και την “Κόρη”, αντλώντας έμπνευση από τα διάσημα κυκλαδίτικα αρχαιοελληνικά αγάλματα. Εκτός από ξηρά κρασιά, παράγω και δύο ετικέτες γλυκών που προέρχονται από λιαστά σταφύλια καθώς και ένα ημίγλυκο», συμπληρώνει ο Μανώλης Πετράκης.
Τα κρασιά του εκτός από τη Νάξο, διατίθενται στην Αθήνα, αλλά και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Σουηδία.
Η διαδρομή του ωστόσο δεν είναι ανέφελη, όπως εξηγεί. «Οι δυσκολίες είναι αρκετές καθώς όπως γνωρίζετε στα νησιά το κόστος παραγωγής είναι ιδιαίτερα αυξημένο. Αφενός η γη είναι αρκετά ακριβή λόγω της τουριστικής αξιοποίησής της, αφετέρου η παραγωγή μας είναι αρκετά περιορισμένη λόγω κλιματικών συνθηκών και ανομβρίας με αποτέλεσμα να αυξάνεται κατά πολύ το κόστος παραγωγής μας.
Το γεγονός αυτό συχνά μας καθιστά μη ανταγωνιστικούς σε σύγκριση με οινοποιεία της Κεντρικής Ελλάδας, όπου οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες για τους παραγωγούς. Ωστόσο αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε είναι η ποιότητα και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, λόγω της γεωμορφολογίας του εδάφους και του κλίματος που επικρατεί, παράγοντες που καθορίζουν την ανάπτυξη και την ωρίμανση των σταφυλιών μας».
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
