Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ φαίνεται να παραδέχεται την αποτυχία του, έχοντας ήδη συμφωνήσει με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) για την είσοδο της ασιατικής χώρας στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Το θλιβερό της υπόθεσης είναι πως δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς τους λόγους που ανάγκασαν τους ιθύνοντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ να αποδεχτούν το αίτημα των Αράβων. Το ακόμη πιο θλιβερό είναι πως δύσκολα κανείς μπορεί να δώσει άδικο σε αυτούς που αποδέχτηκαν την πρόταση.
Η Οικονομική Ασφυξία
Οι ευρωπαϊκές ομάδες – ακόμα και οι κορυφαίες σε αγωνιστικό επίπεδο και δημοφιλία – υποφέρουν οικονομικά, με την συντριπτική πλειοψηφία αυτών να κάνουν υπερπροσπάθεια ώστε να ισορροπήσουν τους ισολογισμούς τους. Οι ελληνικοί σύλλογοι δεν αποτελούν εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα, με τις περισσότερες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος να αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα κάθε χρόνο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια πολλές ομάδες που έχουν κερδίσει την άνοδο από τη δεύτερη στην πρώτη κατηγορία της χώρας δεν έχουν παίξει ποτέ σε αυτήν, επειδή η οικονομική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει να είναι ανταγωνιστικές σε αυτό το επίπεδο. Όσον αφορά τους δύο μεγάλους, είναι γνωστό πως εδώ και πάρα πολλά χρόνια συντηρούνται σχεδόν αποκλειστικά από τα πορτοφόλια δύο εκ των ισχυρότερων οικογενειών της Ελλάδας.
Η Lose-Lose Πρόταση για την Ευρωλίγκα από το Ντουμπάι
Με τα έσοδα να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, η Euroleague, η οποία αποτελεί την κορυφαία διοργάνωση στην Ευρώπη, έπρεπε (και πρέπει) να βρει εναλλακτικούς τρόπους να αυξήσει τα χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία της, αλλά και στα ταμεία των ομάδων που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα. Έτσι, η πρόταση από το Ντουμπάι για να συμμετέχει στη διοργάνωση με δική του ομάδα, προσφέροντας κυρίως οικονομικά ανταλλάγματα, έφερε την Euroleague σε μία κατάσταση «lose-lose». Κάθε απόφαση θα ήταν λάθος, καθώς η αποδοχή της πρότασης των ΗΑΕ θα ήταν μία έμμεση παραδοχή της αποτυχημένης διαχείρισης των πολλών τελευταίων χρόνων, και η απόρριψή της θα έμοιαζε σαν να έσφιγκε ακόμα περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Τελικά, προτίμησε την πρώτη επιλογή και… εγένετο Dubai BC.
Σύμφωνα με όσα ρεπορτάζ έχουν κυκλοφορήσει, οι ομάδες της Ευρωλίγκας θα λαμβάνουν από 1 εκατομμύριο ευρώ κάθε χρόνο για τις επόμενες πέντε σεζόν, ενώ ήδη φημολογείται πως η αεροπορική εταιρεία Emirates θέλει να πάρει τη θέση της Turkish Airlines ως ο επίσημος χορηγός της Ευρωλίγκας μετά το 2025, όταν εκπνεύσει το τρέχον συμβόλαιο της τουρκικής αεροπορικής εταιρείας με τη διοργάνωση.
Η ομάδα από την αραβική χώρα συμμετέχει φέτος για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και συγκεκριμένα στην Αδριατική λίγκα. Φυσικά, το πρότζεκτ της Dubai BC, η οποία ιδρύθηκε φέτος, βρίσκεται σε χέρια Ευρωπαίων σχετικών με το άθλημα του μπάσκετ. Είναι προφανές, άλλωστε, πως δεν ήταν η αγάπη για την «σπυριάρα» αυτό που οδήγησε τα ΗΑΕ σε αυτήν την κίνηση.
Το «Sportswashing» Συνεχίζεται
Οι λόγοι βρίσκονται στο «sportswashing», μία πρακτική που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται με αμείωτους ρυθμούς και καταστρέφει εκ των έσω τον παγκόσμιο αθλητισμό. Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις στο ποδόσφαιρο, με ανθρώπους από το Άμπου Ντάμπι να εισέρχονται στον ποδοσφαιρικό χάρτη με την απόκτηση της Μάντσεστερ Σίτι, το Κατάρ να αγοράζει την Παρί Σεν Ζερμέν και το παγκόσμιο κύπελλο του 2022, και τους Σαουδάραβες να πληρώνουν υπερβολικά ποσά για να προσελκύσουν παίκτες σε ένα πρωτάθλημα εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας, ενώ πρόσφατα αγόρασαν και τη Νιούκαστλ.
Το «sportswashing» αποτελεί στην ουσία την πρακτική κατά την οποία κράτη, άτομα, οργανισμοί ή κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τον αθλητισμό ως μέσο για να βελτιώσουν τη φήμη και την εικόνα τους. Έτσι, πολλές αραβικές χώρες, οι οποίες καταπατούν συστηματικά – και πολλές φορές νομοθετικά – τα ανθρώπινα δικαιώματα, προάγουν τη διάκριση μεταξύ των φύλων και είναι υπεύθυνες για πράξεις που στις λεγόμενες προηγμένες χώρες θεωρούνται εγκληματικές, προσπαθούν να παρισφύσουν στον δυτικό κόσμο και να γίνουν μέρος του μέσω του αθλητισμού. Το όχημά τους φυσικά αποτελούν τα πετροδόλαρα, τα οποία δεν διστάζουν να σκορπίσουν για να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους.
Η Ευρωλίγκα φαίνεται να γίνεται το τελευταίο θύμα αυτής της πρακτικής. Όντας οικονομικά εγκλωβισμένη, αναγκάζεται να αποδεχτεί την πρόταση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η οποία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το άθλημα και στην ουσία δεν έχει να προσθέσει τίποτα στο προϊόν, μόνο και μόνο για να λάβει μία πολύτιμη και αναγκαία οικονομική ανάσα.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
