Συχνά η επιλογή ενός επαγγέλματος που θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό τη ζωή ενός ανθρώπου αποτελεί ένα γεγονός απολύτως συγκυριακό που σχετίζεται με πολλές παραμέτρους και παράγοντες που την καθορίζουν. Στην περίπτωση του Φανούρη Λεονταράκη συνέβη κάπως έτσι.
Αρκετές φορές ο θείος του, τρίτης γενιάς μελισσοκόμος με έδρα την Κρήτη, τον είχε παρακινήσει να πάρει λίγα από τα μελίσσια του προκειμένου να πειραματιστεί. «Η ενασχόλησή μου με την μελισσοκομία ήρθε τυχαία. Άλλωστε η οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση με τις μέλισσες. Σπούδασα στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Κρήτης στο Ηράκλειο. Και η επαγγελματική μου κατεύθυνση ήταν εντελώς διαφορετική. Ωστόσο ο θείος μου επέμενε να μου δώσει κάποια από τα μελίσσια του για να ακολουθήσω το επάγγελμα του. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου αναζήτησα δουλειά. Και εν τέλει εκείνος ήταν που κατάφερε να με πείσει. Στην αρχή δεν με ενθουσίαζε. Παρόλ’ αυτά, βλέποντας ότι οι περισσότεροι μελισσοκόμοι πουλούσαν χύμα την παραγωγή τους σε μεγάλες εταιρείες συσκευασίας μελιού, αποφάσισα να δημιουργήσω ένα επώνυμο προϊόν».
«Ξεκίνησα το 2013. Σταδιακά δημιούργησα ιδιόκτητο εργαστήριο καθώς και συσκευαστήριο και σήμερα έχω καταφέρει να πωλείται το μέλι μου σε αρκετά σημεία πανελλαδικά. Μέρος των ποσοτήτων που παράγω διατίθεται και σε χώρες του εξωτερικού. Το μέλι του που φέρει την εμπορική ονομασία «Ανέμελον» ταξίδεψε φέτος για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας, στη Σουηδία, ενώ διατίθεται και σε επιλεγμένα καταστήματα πώλησης προϊόντων κρητικής διατροφής στη Γερμανία.
Ετικέτα με γραφή Braille
Ταυτόχρονα, δημιούργησε ετικέτα με γραφή Braille, προκειμένου να δώσει την δυνατότητα σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης να γνωρίσουν το προϊόν του.
«Ήταν μία κίνηση που γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση. Επίσης, παρουσίασα μία επετειακή σειρά με τέσσερις φιγούρες του μινωικού πολιτισμού, όπου στην κάθε ετικέτα αναγράφεται ένα κομμάτι της διαδρομής του συγκεκριμένου πολιτισμού, φέρνοντας με αυτόν τον τρόπο σε επαφή τους καταναλωτές με την ιστορία του νησιού».
Μέρος της δραστηριότητάς του είναι αφιερωμένο σε ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες, καθώς στη διάρκεια του 2023 διέθεσε μέρος των εσόδων του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου για τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο.
Η απόφαση να στραφεί στη μελισσοκομία
Αναφερόμενος στη μεταστροφή του και το πώς τελικά η μελισσοκομία έγινε μέρος της ζωής του αναφέρει ότι τον συγκινούσε πάντοτε η ζωή κοντά στη φύση. «Η οικογένειά μου είχε πάντα αμπέλια και ελιές, επομένως ήμουν από μικρό παιδί κοντά στο φυσικό περιβάλλον και την κρητική ύπαιθρο. Αυτό που με τρόμαζε στην αρχή ήταν το πλήθος των μελισσών σε μία οργανωμένη παραγωγή αλλά και τα τσιμπήματα. Παρόλ’ αυτά σιγά σιγά αγάπησα αυτό που κάνω. Η ηρεμία που μου προσφέρει ο κόσμος της μέλισσας και η απόλυτα οργανωμένη κοινωνία τους, αποτελούν τους κυριότερους λόγους για τους οποίους δεν μπορώ πλέον να σκεφτώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό».
«Η μέλισσα είναι η ζωή μου. Και παρά το γεγονός ότι δαπανώ αρκετές ώρες της ημέρας στο γραφείο για να οργανώσω τις παραγγελίες, περιμένω πάντα με ανυπομονησία τη στιγμή που θα επισκεφθώ τα μελίσσια μου», προσθέτει.
Το «Ανέμελον» αξιοποιεί το πεύκο και το θυμάρι της Κρήτης και παράγει μέλι από τα συγκεκριμένα φυτά. Σε μία προσπάθεια που δεν είναι ανέφελη λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που προκαλεί η κλιματική αλλαγή και επηρεάζουν δραστικά την ποσότητα και την ποιότητα της παραγωγής αλλά και λόγω των αόρατων «εχθρών» που είναι οι ασθένειες που συχνά πλήττουν τα μελίσσια.
Νομάς μελισσοκόμος, ο Φανούρης μετακινεί σε διαφορετικές περιοχές της Κρήτης τα μελίσσια του για να εξασφαλίσει την παραγωγή του. Εκτός από το πεύκο και το θυμάρι, η χαρουπιά είναι ένα δέντρο που ευδοκιμεί σε αρκετά μεγάλη κλίμακα στην Κρήτη, προσφέροντας το χαρουπόμελο. «Όραμά μου είναι να μεγαλώσω στις εξαγωγές, φτάνοντας έως και την Αμερική τα επόμενα χρόνια και να συνεχίσω να παράγω ποιοτικό μέλι», καταλήγει.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
