Το Champions League αλλάζει. Η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση ανανέωσε το φορμάτ της, δηλώνοντας πως στόχος είναι να αυξηθεί το ενδιαφέρον του κοινού για τις αναμετρήσεις, να αναβαθμιστεί το προϊόν και να φέρει μια νέα πνοή στη διοργάνωση μετά από πολλά χρόνια. Ωστόσο, η πραγματική αιτία πίσω από αυτές τις αλλαγές είναι διαφορετική.
Η European Super League Ταρακούνησε την UEFA
Στην πραγματικότητα, η UEFA, η διοργανώτρια αρχή του Champions League, αναγκάστηκε να τροποποιήσει τη δομή των ευρωπαϊκών της διοργανώσεων – αντίστοιχες αλλαγές επήλθαν και στο Europa και στο Conference League – μετά την έντονη πίεση των κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων, οι οποίοι «απείλησαν» με τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης λίγκας.
Στις 18 Απριλίου του 2021, ισχυρές παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, εκφράζοντας την πρόθεσή τους να συστήσουν μια νέα – ανεξάρτητη από την UEFA – διοργάνωση, στην οποία θα συμμετείχαν οι κορυφαίοι σύλλογοι της Ευρώπης, αποχωρώντας από τις υπάρχουσες διοργανώσεις της UEFA.
Η ανακοίνωση είχε υπογραφεί από τις:
- Ρεάλ Μαδρίτης
- Μπαρτσελόνα
- Ατλέτικο Μαδρίτης
- Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
- Μάντσεστερ Σίτι
- Λίβερπουλ
- Άρσεναλ
- Τσέλσι
- Τότεναμ
- Μίλαν
- Γιουβέντους
- Ίντερ
Η κίνηση αυτή είχε κυρίως οικονομικά κίνητρα. Οι σύλλογοι είχαν επανειλημμένα εκφράσει την δυσαρέσκειά τους για τα ποσοστά των εσόδων που τους απέδιδε η UEFA, θεωρώντας τα ανεπαρκή. Η UEFA, φαινομενικά αμετακίνητη στις διαμαρτυρίες, βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπη με την προοπτική της δημιουργίας μιας ανταγωνιστικής European Super League, η οποία θα της αφαιρούσε την παντοκρατορία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ο πόλεμος που είχε ξεκινήσει είχε εξαρχής νικητή, ανεξαρτήτου τελικού αποτελέσματος.
Τα Πιθανά Σενάρια
Αν η Super League υλοποιούνταν (ή υλοποιηθεί στο μέλλον), οι ομάδες θα αποκτούσαν τον πλήρη έλεγχο των εσόδων της διοργάνωσης, θα λάμβαναν το 100% των εσόδων από διαφημίσεις και χορηγίες, και θα διαμόρφωναν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Στην αντίθετη περίπτωση, όπως φαίνεται για την ώρα να συμβαίνει, είχαν ήδη καταφέρει να εξαναγκάσουν την UEFA να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές για να κρατήσει τους κορυφαίους συλλόγους υπό την αιγίδα της.
Έτσι, παρόλο που το σχέδιο για την European Super League δεν υλοποιήθηκε προς ώρας, η UEFA άλλαξε ριζικά τον τρόπο διεξαγωγής των τουρνουά της, προσπαθώντας να κατευνάσει τις αντιδράσεις των συλλόγων. Το νέο φορμάτ περιλαμβάνει περισσότερα παιχνίδια μεταξύ των κορυφαίων ομάδων, δίνοντας μεγαλύτερη πιθανότητα στους μεγάλους (και πιο πλούσιους) συλλόγους να προχωρήσουν στις διοργανώσεις, περιορίζοντας τις πιθανότητες για εκπλήξεις από μικρότερες ομάδες.
Η πιο σημαντική αλλαγή, ωστόσο, είναι η αύξηση των χρηματικών απολαβών που θα λαμβάνουν πλέον οι ομάδες από την UEFA. Η διοργανώτρια αρχή ανακοίνωσε πως τα συνολικά χρήματα που θα λάβουν όλες οι ομάδες που θα συμμετέχουν στο ανανεωμένο Champions League θα φτάσουν τα 2,437 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν την περσινή χρονιά δεν ξεπέρασαν τα 2,03 δις. ευρώ.
Ενδεικτικά, ο νικητής του Champions League μέχρι πέρσι λάμβανε 20 εκατομμύρια ευρώ (μόνο για την κατάκτηση του τροπαίου), ενώ από φέτος θα λαμβάνει 25 εκ. ευρώ.
Με την υπόθεση της European Super League να είναι ακόμα ανοικτή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στα επόμενα πέντε χρόνια. Οι 12 «επαναστάτες» κέρδισαν μία πρώτη δικαστική απόφαση, η οποία έκρινε πως η UEFA και η FIFA δεν έχουν το δικαίωμα να απαγορεύσουν στις ομάδες τη συμμετοχή τους σε άλλες διοργανώσεις. Ωστόσο, η υλοποίηση της νέας διοργάνωσης φαίνεται ακόμα μακρινή. Ειδικά όσο η UEFA πλησιάζει τα «θέλω» των μεγάλων συλλόγων της Ευρώπης, τότε δεν υφίσταται στην πραγματικότητα λόγος για αυτό το σχίσμα.
Η ιστορία και η εξέλιξη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς ακόμα και μία από τις πιο επικερδείς βιομηχανίες στον κόσμο μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της έλλειψης επικοινωνίας μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο αποτελεί μια τεράστια οικονομική πίτα, από την οποία, θεωρητικά, θα μπορούσαν να ωφεληθούν όλοι. Ωστόσο, η απληστία, η κακή διαχείριση, η προσκόλληση σε παρωχημένα μοντέλα και η έλλειψη προσαρμογής στις σύγχρονες απαιτήσεις οδήγησαν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο σε αδιέξοδο από το οποίο φαίνεται για την ώρα να ξεφεύγει.
Η Ιστορία που Επαναλαμβάνεται
Η υπόθεση της European Super League θυμίζει έντονα τον διχασμό που βίωσε το ευρωπαϊκό μπάσκετ όταν οι ομάδες διασπάστηκαν σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, της FIBA και της Euroleague, με τον οικονομικό αντίκτυπο να είναι τεράστιος και να διαρκεί μέχρι και σήμερα. Το 2001, το μπασκετικό «σχίσμα» έλαβε χώρα με πρωταγωνιστές τις ελληνικές, τις ιταλικές και τις ισπανικές ομάδες, οι οποίες στράφηκαν εναντίον του τότε κραταιού Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς της FIBA και δημιούργησαν τη σημερινή Ευρωλίγκα. Τις κύριες αιτίες του διχασμού τις διαβάσατε και παραπάνω: Διαφωνίες για την κατανομή και τον διαμοιρασμό των χρημάτων από τη διοργανώτρια αρχή προς τις ομάδες.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
