Σε συνηθισμένη τακτική των ισχυρών παικτών του real estate τείνει να καθιερωθεί η επανάχρηση των παλιών ή εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών ακινήτων. Ωστόσο, το μεγαλύτερο στοίχημα των πιο τολμηρών της αγοράς είναι η ένταξη εργοστασίων στον αστικό ιστό και στη σύγχρονη οικονομική ζωή, ειδικότερα όταν οι επενδύσεις αφορούν ιστορικά ακίνητα που συνδέθηκαν με τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρηματικές οικογένειες και θεωρούταν ότι η τελευταία σελίδα της ιστορίας τους έχει ήδη γραφτεί.
Αλλαγές ιδιοκτησίας στο ιστορικότερο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης
Χαρακτηριστικότερη περίπτωση η επένδυση στους Μύλους Αλλατίνι, στο συγκρότημα της ομώνυμης εβραϊκής οικογένειας, έργο που έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου και φαίνεται ότι ακόμα μένει μακρύς δρόμος να διανυθεί. Η τελευταία συναλλαγή ανάμεσα στον Σάμι Φάις και τον Πρόδρομο Μαυρόπουλο (επιχειρηματία με δραστηριότητα στην κτηματογορά της Βουλγαρίας) θέλει τον τελευταίο μοναδικό ιδιοκτήτη του πρώην εργοστασίου στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, αφού οι δύο πλευρές επιβεβαιώνεται πως αποφάσισαν να μην προχωρήσουν από κοινού στην επένδυση της ανάπλασης.
Ο Σάμι Φάις ήταν κάτοχος του 50% του συγκροτήματος, αφού είχε εξαγοράσει το 25% και επιπλέον 25% «χτύπησε» σε πλειστηριασμό της DoValue, το φθινόπωρο του 2022. Επρόκειτο για το ποσοστό που διακρατούσε η πτωχευμένη Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος ή Nutriart της οικογένειας Κατσέλη. Το σχέδιο του Πρόδρομου Μαυρόπουλου έχει προϋπολογισμό 50 εκατομμυρίων, αλλά δεν φέρεται να έχει οριστικοποιηθεί. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο χώρος παραμένει πολεοδομικά αρρύθμιστος, ενώ σύμφωνα με εκτιμητές ακίνητων, η προσπάθεια αξιοποίησης θα πρέπει να περάσει από την κρησάρα του Υπουργείου Πολιτισμού, που θα καθορίσει και το συντελεστή δόμησης με Προεδρικό Διάταγμα, με βάση την κείμενη νομοθεσία ως προς τη μορφή αποκατάστασης και το σκοπό της χρήσης. Την προηγούμενη δεκαετία το ΣτΕ είχε βάλει ήδη πάγο σε μία επιχειρούμενη ανάπλαση του ακινήτου από τις Θεμελιοδομή και Nutriart, τότε ιδιοκτήτριες.
Το city resort της Βιοχάλκο στο πρώτο της φουγάρο
Στην ανάπλαση του πρώτου εργοστασίου της Βιοχάλκο και ενός από τα πρώτα φουγάρα του Μεσοπολέμου θα κατευθυνθεί το 60% των κεφαλαίων που διατίθενται από τη «συγγενή» εταιρεία της βιομηχανίας, Noval Property, για τα έργα που έχει εξασφαλίσει. Αυτό είναι και το εμβληματικότερο project 106 στρεμμάτων επί της οδού Πειραιώς, μία στρατηγική επένδυση προϋπολογισμού τουλάχιστον 170 εκατομμυρίων ευρώ, που θα έχει παραδοθεί το 2028, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της εταιρείας. Σε αντίθεση με τη μέχρι τη δεκαετία του 1980 ιστορία του, θα πιστοποιηθεί ως «πράσινη γειτονιά», με LEED στη βαθμίδα Gold Neighborhood και κατά BREEAM στη βαθμίδα Very Good. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις θα μετατραπούν σε γραφεία, κατοικίες, ξενοδοχείο, μουσείο και αθλητικές εγκαταστάσεις, ενώ ξεχωρίζει το σχέδιο για Πολιτιστικό Τετράγωνο μητροπολιτικής εμβέλειας (Art District).
Η Dimand «γεμίζει» με νέους χρήστες τη Φιξ και τη Softex
Στη δυτική πύλη της Θεσσαλονίκης, την οποία σκανάρει από το 2015, επενδύει η Dimand. Κάτι που συχνά παραλείπεται να αναφέρεται είναι ότι συνεπενδυτής είναι η Elvial, βορειοελλαδίτικη βιομηχανία που ποντάρει επίσης στη νέα σελίδα του δείγματος της βιομηχανικής κληρονομιάς της χώρας, όπως είναι η πρώην ζυθοποιία. Σημειωτέον ότι στο ακίνητο λειτουργούσαν νυχτερινά κέντρα που κρίθηκε από τους επενδυτές ότι δεν θα διατηρηθούν. Αντίθετα, αποφασίστηκε η ανέγερση δύο νέων κτιριακών όγκων, κατά LEED σε επίπεδο Gold, με δύο κοινά υπόγεια χώρων στάθμευσης. Το ύψος της επένδυσης μπορεί να φτάσει έως και τα 150 εκατομμύρια ευρώ, οι προπαρασκευαστικές εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει και το έργο θα ολοκληρωθεί σε φάσεις έως το δεύτερο τρίμηνο του 2027.
Στην ανάπλαση της Softex ρόλο θα έχει και το εκπαιδευτικό real estate, με τον επικεφαλής της Dimand, Δημήτρη Ανδριόπουλο, να έχει αναφέρει ότι η εισηγμένη βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με δύο ξένα πανεπιστήμια, ενώ στο κάδρο έχει μπει και η δημιουργία φοιτητικών εστιών, χάρη και στην εγγύτητα του ακινήτου με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ήδη, η Avis έχει συμφωνήσει να εγκατασταθεί στην παλιά χαρτοβιομηχανία του Βοτανικού, όπου προβλέπονται χώροι γραφείων και για επιπλέον δύο ή τρεις μισθωτές. Το επενδυτικό σχέδιο, συνολικού κόστους ύψους 152 εκατ. Ευρώ, χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης να ανέρχεται σε ποσοστό 40% και από την Alpha Bank σε 30%, που καλύπτουν συνολικά το 70% του κόστους του προγράμματος
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
