Δημήτρης Μιχόπουλος Thought Igniter | Fixer
«Ο πραγματικός χρυσός δεν φοβάται τη φωτιά», λέει μια κινέζικη παροιμία. Και ξέρω αρκετούς ανθρώπους, που νιώθουν σίγουροι πως η καλή τους φήμη θα τους προστάτευε ακόμη κι αν χρειαζόταν να διασχίσουν φλεγόμενες πύλες για να φτάσουν στον προορισμό τους. Είναι όμως η καλή τους φήμη φτιαγμένη από τόσο ατόφιο χρυσό όσο νομίζουν; Πού βασίζουν την αντίληψη που έχουν γι΄αυτήν; Και τι θα γινόταν αν διαπίστωναν πως η πραγματικότητα είναι διαφορετική;
Οι περισσότεροι ηγέτες και υψηλόβαθμα στελέχη νομίζουν ότι ξέρουν ποια είναι η προσωπική τους φήμη και μάλιστα είναι βέβαιοι ότι έχουν πολύ καλή γνώση κάθε πτυχής της. Πού βασίζουν αυτή τη βεβαιότητα; Κατά κανόνα, στην αντανάκλαση αυτών που οι ίδιοι επικοινωνούν και δημοσιοποιούν στο πλαίσιο του ρόλου τους, ως επικεφαλής μιας χώρας, μιας επιχείρησης, ενός οργανισμού, μιας ομάδα, μιας θρησκείας κ.ο.κ. Τη βασίζουν, δηλαδή, στο αποτέλεσμα της δικής τους επιτηδευμένης προσπάθειας να πουν στο κοινό τους, στους συνεργάτες τους και στην κοινωνία ότι η πραγματικότητα είναι αυτή που οι ίδιοι θέλουν να υπαγορεύσουν. Συνεπώς, βασίζουν την αντίληψή τους για την προσωπική τους φήμη σε μια χειραγωγημένη εικόνα της δήθεν αλήθειας.
Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί νοιάζονται υπερβολικά για το τι θα πουν οι άλλοι γι΄αυτούς. Οραματίζονται ότι ανήκουν σε μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή βαθμίδα και πασχίζουν να τηρήσουν τα αντίστοιχα επικοινωνιακά πρότυπα. Κινούνται, συμπεριφέρονται, παίρνουν αποφάσεις και πορεύονται με βάση αυτήν, ελπίζοντας ότι οι άλλοι θα τους κατατάσσουν πάντα εκεί όπου οι ίδιοι οραματίζονται ότι ανήκουν. Και ελπίζουν ότι η καλή φήμη που πιστεύουν ότι έχουν χτίσει με αυτόν τον τρόπο, θα τους σώζει πάντα.
Το 80% της φήμης ενός ανθρώπου βασίζεται στην αντίληψη των άλλων και όχι στην πραγματικότητα και τα γεγονότα
Επί της αρχής δεν κάνουν τελείως λάθος. Το 80% της φήμης ενός ανθρώπου βασίζεται στην αντίληψη των άλλων και όχι στην πραγματικότητα και τα γεγονότα. Καλώς ή κακώς αυτή είναι μια παγκόσμια αλήθεια κι έτσι ο καθένας προσπαθεί να χτίσει μια εικόνα που να συνάδει με τη φιλοδοξία ή και τη ματαιοδοξία του. Περιγράφει δημοσίως τη ζωή και τη δράση του με βαρύγδουπους τίτλους, τα πλαισιώνει με ωραίες εικόνες και άρτια σκηνοθετημένα βίντεο, φωτογραφίζεται ανάμεσα σε ανθρώπους και μέρη που προσχηματικά πιστοποιούν τη θέση του μέσα στον κύκλο, την ομάδα ή την ελίτ όπου θέλει να ανήκει. Οικοδομεί έτσι μια φήμη που επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι αυτή μπορεί να φτιάχνεται κατά τουλάχιστον 80% από εντυπώσεις που δημιουργούνται με επιτηδευμένο τρόπο και να γαρνίρεται με κάποια λίγο-πολύ αληθινά γεγονότα.
Η ζωή, όμως, θρυματίζει πολύ εύκολα αυτόν τον κανόνα. Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα ανθρώπων που δεν πέτυχαν βάσει κατασκευασμένων αντιλήψεων αλλά θωρακισμένοι από μια αυθεντική φήμη που οικοδομήθηκε γύρω από το όνομά τους και ήταν βασισμένη σε αξιόπιστα γεγονότα, πραγματικές ικανότητες και καθημερινές συμπεριφορές με συνέχεια και συνέπειά.
Προφανώς μια τέτοια στάση ζωής δεν είναι επιφανειακή επιλογή και η στρατηγική χτισίματος μιας αυθεντικής φήμης απαιτεί χρόνο, επιμονή, υπομονή, μελέτη, αυτοαξιολόγηση και εξωτερική αντικειμενική αξιολόγηση. Προϋποθέτει, επιπλέον, συνεχείς βελτιωτικές κινήσεις, συστηματική προσαρμογή στις επιταγές κάθε εποχής καθώς και αξιοποίηση των επικοινωνιακών εργαλείων που αναδεικνύονται κατά περιόδους ως πιο αποτελεσματικά έναντι άλλων.
Σε περιόδους τεχνητής ευμάρειας μπορεί κανείς να μπερδέψει μια κατασκευασμένη από μια αυθεντική καλή φήμη. Και οι δύο λάμπουν στο φως των προβολέων, όμως δεν είναι και στις δύο περιπτώσεις χρυσός. Μια επιτηδευμένη και καλοπληρωμένη φήμη μοιάζει χρυσαφένια αλλά δεν είναι χρυσός. Σε μια σκληρή δοκιμασία, αν ο λαμπερός ηγέτης χρειαζόταν να περάσει δια πυρός και σιδήρου, η χρυσαφένια φήμη του θα κατέρρεε. Έχουμε ζήσει πολλούς τέτοιους «χρυσαφένιους» ηγέτες που ξεθώριασαν όταν ήρθε η ώρα της αλήθειας.
Συνεπώς, το να επενδύει κανείς στο χτίσιμο μιας εντυπωσιακής φήμης μπορεί να έχει μόνο προσωρινά αποτελέσματα Το κοινό πάντα εντυπωσιάζεται στην αρχή, αλλά μόλις διαπιστώσει το ψέμα αποστρέφεται αυτό που μέχρι τότε αποθέωνε και ο «χρυσός» γίνεται άνθρακας. Κι αν καταρρεύσει μια φήμη που βασίζεται κατά 80% σε κατασκευασμένες αντιλήψεις, συμπαρασύρει και το 20% που ήταν αυθεντικό. Το άλλοτε «χρυσό» μοιάζει πια κίτρινο, μια απόχρωση αρρώστιας και εξαθλίωσης.
Τότε, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να παλέψει για την αποκατάσταση της κατεστραμμένης φήμης του. Ένα έργο αναγκαίο αλλά μακροχρόνιο και ιδιαίτερα δαπανηρό, που απαιτεί άρτια μεθοδολογία, μεγάλη εμπειρία, συσπείρωση φίλιων δυνάμεων και στάμινα για να αντέξεις τον δρόμο της ανηφόρας και να σταθείς πια στο ύψος των ματιών αυτών που πραγματικά θα αξίζει να σε νοιάζουν.
Ο Δημήτρης Μιχόπουλος είναι αναγνωρισμένος σε επίπεδο thought leadership, διακρίνεται για την ικανότητά του να ηγείται κορυφαίων οργανισμών, καθώς και για τη διεθνή του εμπειρία στη διαχείριση σημαντικών κρίσεων. Περισσότερες πληροφορίες www.dimitrismichopoulos.com
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
