Το 2024 είναι αναμφίβολα η χρονιά των εκλογικών αναμετρήσεων. Από τις ΗΠΑ μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση και από την Ινδία μέχρι το Μεξικό, την Ταϊβάν και την Ινδονησία, το 2024 φέρνει εκλογές. Για την ακρίβεια, φέτος πρόκειται να διεξαχθούν εκλογές σε χώρες που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού (περίπου 3,8 δισ. άτομα) – τριάντα χώρες θα έχουν προεδρικές και είκοσι βουλευτικές εκλογές. Ακόμη και οι Βορειοκορεάτες θα ψηφίσουν φέτος, πιθανότατα βέβαια με μόνο έναν υποψήφιο.
Η πολιτική επικοινωνία καθιερώθηκε στην Αμερική την δεκαετία του 1950. Και ακριβώς επειδή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς επικοινωνία, η σχέση τους είχε ερευνηθεί και μελετηθεί από την εποχή των κλασικών χρόνων και τη ρητορική του Αριστοτέλη. Στις μέρες μας, με την πολιτική να πάσχει στον πυρήνα της, είναι δύσκολο να υπάρξει αποτελεσματική επικοινωνία, για αυτό και κάθε φορά που ανακύπτει κάποιο πρόβλημα, γίνεται λόγος για λάθος επικοινωνία και επικοινωνιακή πολιτική.
Τι κάνει όμως μια πολιτική διαφήμιση ή μια πολιτική εκστρατεία αποτελεσματική; Είναι οι θετικές διαφημίσεις καλύτερες από τις αρνητικές; Πρέπει οι διαφημίσεις να είναι περισσότερο ή λιγότερο επιθετικές και πιεστικές;
Εξαρτάται από τις συνθήκες
Σύμφωνα με νέα έρευνα, η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι ένα «εξαρτάται». Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Swayable, οι ερευνητές εξέτασαν τις αντιδράσεις των ανθρώπων σε 617 πολιτικές διαφημίσεις από 51 εκστρατείες των Δημοκρατικών, μεταξύ 2018 και 2020 και διαπίστωσαν ότι οι πολιτικές διαφημίσεις τείνουν να είναι αντιδραστικές.
Το αν ένας υποψήφιος επιλέγει να αναδείξει την εμπειρία του ή να τραβήξει την προσοχή του κοινού στο έργο που πρόκειται να διατελέσει, συχνά εξαρτάται από τα πολιτική που ασκεί η αντιπολίτευση. Την ίδια στιγμή, τα ενδιαφέροντα και οι επιθυμίες των ψηφοφόρων αλλάζουν συνεχώς και ένα μήνυμα που ήταν πειστικό πριν από τέσσερα χρόνια ενδεχομένως να μην αντηχεί με τον ίδιο τρόπο σήμερα.
Παρά τη μεγάλη έρευνα που έχει γίνει σχετικά με τα θέματα πολιτικής επικοινωνίας, η οποία καταλήγει στο ότι οι ψηφοφόροι επιθυμούν σταθερότητα στο ύφος των διαφημιστικών μηνυμάτων, υπάρχουν πολλοί λόγοι που φανερώνουν ότι δεν ισχύει ένας γενικός κανόνας. Οι απόψεις και οι προτεραιότητες των ψηφοφόρων αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
Δεν ισχύει ένας γενικός κανόνας
Το 2018, για παράδειγμα, οι διαφημίσεις που εστίαζαν στα τρέχοντα θέματα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικές για τους υποψηφίους του Κογκρέσου. Εκείνη τη χρονιά, η υγειονομική περίθαλψη αναφέρθηκε στις περισσότερες διαφημίσεις υποψηφίων του Κοινοβουλίου και της Γερουσίας των ΗΠΑ από οποιοδήποτε άλλο θέμα. Ωστόσο, οι διαφημίσεις του 2020 που ακολούθησαν το ίδιο επικοινωνιακό μοτίβο δεν ήταν τόσο αποτελεσματικές -σε εκείνη τη χρονική στιγμή, οι διαφημίσεις που ήταν πιο «πιεστικές» και επιθετικές απέδωσαν καλύτερα αποτελέσματα στην προεδρική κούρσα.
Αν κάτι δείχνουν αυτά τα ευρήματα είναι ότι υπάρχει πολύ περισσότερος χώρος για τους πολιτικούς υποψηφίους να πειραματιστούν με τις διαφημιστικές εκστρατείες τους και να αποκτήσουν σημαντικό πλεονέκτημα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η επένδυση σε μεγάλες και ακριβές εκστρατείες μπορεί να αποδειχθεί πιο επικερδής από τις μικρότερες, λόγω της δυνατότητας που δίνει στα επικοινωνιακά επιτελεία να εστιάσουν και να πειραματιστούν με διαφορετικά στυλ. Κάτι που όπως καταλαβαίνουμε, αυξάνει ίσως πολύ την κατηγορία διαφημιστικών δαπανών, με συνέπειες για τη δημοκρατία και το ρόλο του χρήματος στην πολιτική.
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
