Ο κλάδος του τουρισμού όσο μεγαλύτερη ανάπτυξη σημειώνει τα τελευταία χρόνια, τόσο περισσότερο δέχεται χτυπήματα από την έλλειψη προσωπικού. Χιλιάδες θέσεις εργασίας μένουν κενές κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν, με τους recruiters να πιάνουν δουλειά αμέσως μετά το κλείσιμο της.
Οι λόγοι πολλοί. Στην Ελλάδα, τα εξαντλητικά ωράρια, οι χαμηλοί μισθοί, η έλλειψη χώρων διαμονής και η συχνά ανασφάλιστη εργασία έχουν οδηγήσει μεγάλο μέρος των εργαζομένων που κάποτε δούλευαν στον κλάδο, να τον αποφεύγουν πλέον.
Σύμφωνα με έρευνα του JobList, μετά την πανδημία, το 60% εκείνων που αναζητούν εργασία δεν επιθυμούν να δουλέψουν σε κάποιο εστιατόριο, μπαρ, ξενοδοχείο ή οποιαδήποτε άλλη θέση στον τομέα φιλοξενίας και το 38% από τους πρώην εργαζόμενους στον τομέα δεν θέλει να επιστρέψει. Παρά τις δυσμενείς συνθήκες, η Ευρώπη διαθέτει την μεγαλύτερη τουριστική κίνηση στον κόσμο λαμβάνοντας πάνω από το 50% των διεθνών αφίξεων. Επίσης η βιομηχανία φιλοξενίας αποτελεί το βασικό εργοδότη, ειδικά για τους νέους που αντιμετωπίζουν τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας.
Περισσότεροι από τους μισούς διευθυντές (57%) στον τομέα αυτό αναζητούν άλλη εργασία μετά από 12 μήνες.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε έρευνα που διενεργήθηκε από το Sixty Eight People και παρουσιάστηκε στο συνέδριο του British Institute of Inkeeping, μια εικόνα που χαρακτηρίστηκε εξαιρετικά ανησυχητική.
Ποιοι είναι οι λόγοι;
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, το 83% αποχωρεί γιατί δεν έχει προοπτικές εξέλιξης και προόδου. Ένα 72% γιατί δεν του ταιριάζει η οργανωσιακή κουλτούρα της επιχείρησης και οι μισοί για λόγους έλλειψης διαφάνειας και επικοινωνίας. Τα νούμερα είναι συντριπτικά. Σε ένα καλοπληρωμένο κλάδο, οι εργαζόμενοι δεν αποχωρούν γιατί τα χρήματα δεν είναι αρκετά. Ο κυρίαρχος λόγος είναι ότι δεν βλέπουν επαγγελματική εξέλιξη. Όπως δείχνουν τα ευρήματα της έρευνας, το 60% εκείνων που αποχωρούν, δεν έχουν συζητήσει με τους επικεφαλής τους το πλάνο εξέλιξης τους.
Ποιο όμως θα μπορούσε να είναι το πλάνο εξέλιξης για τους διευθυντές στον κλάδο της φιλοξενίας; Ο διευθυντής ενός ξενοδοχείου είναι η ανώτερη θέση που μπορεί να έχει κάποιος, μετά τον Διευθύνοντα Σύμβουλο ή τον ιδιοκτήτη του. Η στροφή σε άλλες θέσεις μέσα στην επιχείρηση, στον τομέα των οικονομικών, του marketing ή ακόμα και του hr θα μπορούσε να αποτελεί μια λύση που θα δίνει διέξοδο σε εργαζόμενους υψηλών ικανοτήτων.
Η ισορροπία επαγγελματικής-προσωπικής ζωής άλλωστε είναι κάτι που στερείται η συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων, οπότε είναι πολύ φυσικό να θέλουν να στραφούν σε άλλους τομείς που θα τους προσφέρουν ωράριο γραφείου.
Όλα ξεκινούν από τη διαδικασία πρόσληψης
Οι προσλήψεις για το χώρο της φιλοξενίας, πολλές φορές και λόγω της εποχικότητας, αποτελούν βραχνά για τους recruiters. Προκειμένου να καλύψουν τις απαιτούμενες θέσεις, ίσως τελικά και να μην αξιοποιούν όσο χρειάζεται την ευκαιρία που έχουν να γνωριστούν με τους υποψηφίους. Συχνά οι συνθήκες εργασίας ωραιοποιούνται και ταυτόχρονα δεν δίνεται χρόνος να κοιτάξουν “πίσω” από το βιογραφικό. Τί ακριβώς ζητά ο υποψήφιος, ποιοι είναι οι στόχοι και τα σχέδια του, τί θέλει να πετύχει, πόσο ταιριάζει στην κουλτούρα της επιχείρησης;
Και δυστυχώς αυτά γυρίζουν boomerang. Μετά την προσφορά εργασίας και λίγο πριν την έναρξη της συνεργασίας, πολλοί είναι εκείνοι που αποσύρονται και αρνούνται τη θέση. Ακόμα χειρότερα, ξεκινούν και ύστερα από λίγες μέρες παραιτούνται, αφήνοντας τη θέση κενή και τους recruiters να πρέπει να ξεκινήσουν ξανά τη διαδικασία από την αρχή.
Η διαδικασία προσέλκυσης υποψηφίων ωστόσο είναι εξαιρετικά σημαντική και ο χρόνος που δίνεται για τη συνέντευξη πολύτιμος και για τις δυο πλευρές. Κι έχει μεγάλη σημασία να δοθεί χρόνος ώστε να γνωρίσει ο υποψήφιος την επιχείρηση και η επιχείρηση τον εργαζόμενο. Άλλωστε η συνεργασία είναι μια απόφαση που θα ληφθεί από κοινού.
Το μέλλον
Παρά τις απαισιόδοξες ενδείξεις, υπάρχουν στοιχεία ότι αυτές οι αναταράξεις δίνουν την ευκαιρία στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο να αλλάξουν στρατηγική, προσελκύοντας ειδικότερα νέους υπαλλήλους που ξεκινούν τώρα τη σταδιοδρομία τους και στοχεύουν να εξελιχθούν συν τω χρόνω σε διοικητικές θέσεις μέσου και υψηλού επιπέδου. Την ίδια στιγμή, μεγάλες ξενοδοχειακές αλυσίδες τονίζουν την ανάγκη ανάπτυξης και διατήρησης του προσωπικού τους, με στρατηγικές όπως το Τhrive with Hilton και το Putting People First του Marriott.
Οι εργαζόμενοι είναι η καρδιά και η ψυχή των υπηρεσιών φιλοξενίας, οι οποίοι δημιουργούν εμπειρίες και αναμνήσεις σε εκείνους που ταξιδεύουν. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός ο κλάδος, ακόμη κι αν προσωρινά έχασε τα πατήματά του, θα τα ξαναβρεί δημιουργώντας συνθήκες ικανές να προσελκύσουν όχι μόνο ικανοποιημένους πελάτες αλλά και εργαζόμενους.
Με πληροφορίες από Morning Advertiser
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
