Τα τελευταία χρόνια έχουμε υποστεί συλλογικά οικονομικές αναταράξεις που μεγεθύνθηκαν από την πανδημία. Διαταραχές της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας, ενεργειακές κρίσεις, οικονομική αβεβαιότητα – όλα έχουν άμεσες επιπτώσεις στην αγορά εργασίας, αυξάνοντας τις ανισότητες και την πόλωση.
Η πρόσφατη έρευνα “Γυναίκες στην αγορά εργασίας” της McKinsey, σε συνεργασία με τον οργανισμό Lean In, ανακάλυψε ενδιαφέροντα στοιχεία για το ρόλο των γυναικών στην σύγχρονη αγορά εργασίας. Ένα από τα βασικά ευρήματα της έρευνας ήταν ότι για κάθε 100 άνδρες εργαζομένους που αναβαθμίζονται σε managers, 87 μόνο γυναίκες εργαζόμενες παίρνουν, αντίστοιχα, προαγωγή.
Την ίδια στιγμή, το ποσοστό των εργαζόμενων ανδρών μεγαλώνει αναλογικά με το επίπεδο εμπειρίας: συγκεκριμένα, 52% σε junior θέσεις και 74% σε ανώτερες θέσεις. Αντίστοιχα, ο αριθμός των εργαζόμενων γυναικών μειώνεται όσο ανεβαίνει το επίπεδο εμπειρίας και οι θέσεις ευθύνης: 48% σε junior θέσεις και 26% σε θέσεις επιπέδου CEO.
Διαβάστε ακόμα: Μεγαλώνει η κρίση το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων;
Είναι ευδιάκριτη η δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες να εξελιχθούν στην ιεραρχία στις επιχειρήσεις που απασχολούνται, σε αντίθεση με τους άνδρες που το καταφέρνουν ευκολότερα.
Οι διακρίσεις στον εργασιακό χώρο
Οι προκαταλήψεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες -ανεξαρτήτου εθνικότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ηλικίας- στην εργασία τους, έχουν γίνει επίσης αντικείμενο μελετών. Σύμφωνα με την έρευνα της McKinsey, το 26% των γυναικών έχουν θεωρηθεί λανθασμένα ως junior στελέχη στο χώρο εργασίας τους και το 39% έχουν αμφισβητηθεί πολλές φορές για την επαγγελματική τους κρίση και τις ικανότητές τους. Τα αντίστοιχα ποσοστά στους άντρες είναι 13% και 28%.
Οι ασυνείδητες προκαταλήψεις, η τάση των γυναικών να αναλαμβάνουν μεγαλύτερες ευθύνες λόγω της φροντίδας των παιδιών και οι στερεοτυπικές διακρίσεις τεκμηριώνουν τα στοιχεία των ερευνών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας: οι γυναίκες κατέχουν το 23% των διευθυντικών θέσεων και το 29% των θέσεων ανώτερων στελεχών παγκοσμίως, παρά το γεγονός ότι αποτελούν σχεδόν το 40% του εργατικού δυναμικού.
Ωστόσο, πρόσφατη μελέτη του Linkedin δείχνει ότι το σωστό timing μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πιθανότητα των γυναικών να φτάσουν στο ανώτερο αξίωμα που επιθυμούν. Όσες στοχεύουν σε ηγετικούς ρόλους, όπως μια διευθυντική θέση ή μια θέση επιπέδου C-suite, είναι πιο πιθανό να τους κατακτήσουν κατά τα πρώτα 10 χρόνια της καριέρας τους. Μετά από αυτό, οι πιθανότητες ακολουθούν φθίνουσα πορεία και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς.
Οι γυναίκες κάνουν αγώνα ταχύτητας για την κορυφή
Πού οφείλεται όμως αυτό; Τα κοινωνικά στερεότυπα που πιέζουν τις γυναίκες να αποκτήσουν παιδιά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όταν τελικά γίνονται μητέρες συχνά επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας των παιδιών, υποχρεώνει πολλές γυναίκες να “τρέξουν” από νωρίς στην καριέρα τους.
Ενώ οι άνδρες συνάδελφοί τους μπορεί να έχουν την πολυτέλεια του χρόνου, οι γυναίκες συχνά προσπαθούν να εδραιωθούν όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αυτό τις φέρνει σε καλύτερη θέση για να πάρουν άδεια ή να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους όταν γίνουν μητέρες, χωρίς να φοβούνται την πιθανότητα της οικονομικής δυσκολίας ή το “πάγωμα” της καριέρας τους, ενώ βρίσκονται ακόμη σε χαμηλόβαθμες θέσεις.
Αυτά τα “σπριντ καριέρας” εμφανίζονται ξεκάθαρα στα δεδομένα – οι γυναίκες που καταφέρνουν να φτάσουν στην ηγεσία τείνουν να το κάνουν γρηγορότερα από τους άνδρες. Αλλά το σπριντ μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο ακόμη και στις γυναίκες που φτάνουν στην κορυφή, γιατί καταλήγουν να εργάζονται υπερβολικά ή να κάνουν τεράστιες προσωπικές θυσίες προκειμένου να ανελιχτούν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης δεκαετίας.
Έτσι οι γυναίκες αναγκάζονται να τρέξουν σε μια απότομη διαδρομή από την αρχή της εργασιακής πορείας τους, αντιμετωπίζοντας διαρκώς εμπόδια, ακόμη και όταν εξασφαλίζουν ηγετικές θέσεις. Μήπως όμως δίνεται υπερβολική έμφαση στο τι πρέπει να κάνουν οι γυναίκες για να βοηθήσουν τον εαυτό τους; Μήπως αντί να αναλύουμε πώς οι γυναίκες θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα, να επικεντρωθούμε στο τι θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά οι επιχειρήσεις;
Και τι θα συμβεί, αν το κάνουν;
Η έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που εργάζονται σε οργανισμούς και επιχειρήσεις που τους αρέσουν είναι κατά 20% πιο χαρούμενες, νιώθουν κατά 20% μεγαλύτερη σιγουριά ότι η εξέλιξή τους αντιμετωπίζεται με ίσους όρους και είναι κατά 23% πιο πιθανό να παραμείνουν στην εργασία τους.
Διαβάστε ακόμα: Πώς η “Μεγάλη Παραίτηση” φέρνει στο προσκήνιο το μισθολογικό χάσμα των φύλων
Οι εργοδότες έχουν τη δύναμη να βοηθήσουν τους υπαλλήλους τους τώρα και με τον τρόπο αυτό θα αυξήσουν τη διατήρηση και την αφοσίωση, γεγονός που θα βελτιώσει το τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα εταιρειών εξάλλου που πετυχαίνουν να κάνουν την υποστήριξη των εργαζομένων μέρος της επιχειρηματικής τους υποδομής.
Το παράδειγμα της Patagonia
Η Patagonia είναι γνωστή για τις προσπάθειές της να τηρεί τις αξίες της ως εταιρεία, που αφορούν την προστασία του πλανήτη και τον σεβασμό για τους ανθρώπους – αλλά και τους δικούς της ανθρώπους, δηλαδή τους εργαζομένους της. Εκτός από την προσφορά 16 εβδομάδων άδειας μητρότητας με αποδοχές, το brand ενδυμάτων και εξοπλισμού για εξωτερικούς χώρους προσφέρει επίσης επιτόπια φροντίδα παιδιών.
Ήρθε η ώρα ο ιδιωτικός τομέας να αναγνωρίσει ότι η παροχή δίκαιων λύσεων για τη φροντίδα των παιδιών, η καθιέρωση άδειας μετ’ αποδοχών για όλους τους εργαζόμενους και η εξασφάλιση ίσων αμοιβών δεν είναι απλώς “γυναικεία ζητήματα”. Είναι επιχειρηματικά. Και η άμεση επίλυσή τους θα οικοδομήσει μια πιο ανθεκτική οικονομία και θα συμβάλει στην ολοκλήρωση του αγώνα για την ισότητα των φύλων. Θα ωθήσει την κοινωνική και εταιρική κουλτούρα για την εκτίμηση των γυναικών, την υποστήριξη των μητέρων και την ανέλιξη και των δύο.
Με πληροφορίες από Adecco
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
