Θα γυρίσουμε τελικά στα γραφεία;
Εκεί που τα νέα μοντέλα εργασίας φαινόταν να έχουν δημιουργήσει την τέλεια ευκαιρία για αρμονία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, οι εργοδότες επιβάλλουν στους εργαζομένους τους να επιστρέψουν στο γραφείο.
Η Disney, όπως και άλλοι όμιλοι ψυχαγωγίας, εφάρμοζε μια πολιτική υβριδικής εργασίας, κατά την οποία οι ομάδες μπορούσαν να εργάζονται εξ αποστάσεως δύο φορές την εβδομάδα. Τον προηγούμενο μήνα όμως ο κολοσσός των μέσων ενημέρωσης αποφάσισε να αλλάξει τακτική, επιβάλλοντας τετραήμερη επιστροφή στο γραφείο, η οποία θα ξεκινήσει από τον Μάρτιο.
Διαβάστε ακόμα: Τρεις μύθοι για την εξ αποστάσεως εργασία
Η Disney δεν είναι η μόνη μεγάλη εταιρεία που κάνει πίσω στην ευελιξία στον χώρο εργασίας. Σε όλους τους τομείς, εταιρείες όπως η Starbucks, το Twitter και η ελεγκτική εταιρεία KPMG επιβάλλουν περισσότερες ημέρες εργασίας στο γραφείο, ή ακόμη και επιστροφή σε πρότυπα εργασίας πλήρους απασχόλησης στο γραφείο.
Mismatch
Η πρόσφατη έρευνα του γραφείου προσλήψεων Monster σε εργαζόμενους στις Η.Π.Α. έδειξε ότι ενώ οι μισοί εργοδότες πιστεύουν ότι η παροχή ευέλικτων χρονοδιαγραμμάτων στους εργαζομένους έχει λειτουργήσει καλά, το ένα τρίτο που σχεδίαζε να υιοθετήσει ένα εικονικό ή υβριδικό μοντέλο, τελικά άλλαξε γνώμη σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
Οι CEOs επικαλούνται την ανάγκη για προσωπική συνεργασία, συντροφικότητα και καθοδήγηση ως λόγους για την επιστροφή στο γραφείο. Από την άλλη, πολλοί εργαζόμενοι προτιμούν να συνεχιστεί το μοντέλο της ευέλικτης εργασίας, καθώς έχει μειώσει την εξουθένωσή τους, έχει ενισχύσει την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, έχει βελτιώσει την επαγγελματική απόδοση.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ του τι θέλουν οι εργοδότες και του τι θέλουν οι εργαζόμενοί τους. Παρόλα αυτά οι εταιρείες επιμένουν στην επιστροφή των εργαζομένων τους. Αυτή η επιστροφή είναι μια σημαντική εξέλιξη στον μεταβαλλόμενο κόσμο της εργασίας, ιδίως δεδομένου ότι οι εργαζόμενοι είχαν το πάνω χέρι όσον αφορά τη διαπραγμάτευση για ευελιξία κατά τη διάρκεια της κρίσης των προσλήψεων.
Όμως, τώρα με την οικονομική αβεβαιότητα να επικρατεί και τις εταιρείες να απολύουν μαζικά, η δυναμική της εξουσίας επιστρέφει προς τους εργοδότες, πολλοί από τους οποίους χρησιμοποιούν την ύφεση ως ευκαιρία για να επιβάλουν ή να αναθεωρήσουν τις εργασιακές τους πρακτικές. Ενώ για τους εργαζόμενους, οι ανησυχίες για ύφεση και οι απολύσεις, σημαίνουν ότι πολλοί θα πρέπει να επιστρέψουν στο γραφείο – τουλάχιστον προς το παρόν.
Πώς άλλαξαν οι ισορροπίες
Μόλις πριν από τρία χρόνια, ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης που εργαζόταν έστω και περιστασιακά εξ αποστάσεως αποτελούσε την εξαίρεση. Είχε ένα ειδικό προνόμιο, το οποίο επιφυλασσόταν για εργαζόμενους σε πολύ συγκεκριμένες ειδικές ρυθμίσεις.
Η πανδημία του κορονοϊού, ωστόσο, άλλαξε ριζικά το εργασιακό τοπίο. Αρχικά επέβαλε την εργασία εξ αποστάσεως, η οποία σταδιακά έδωσε τη θέση της στα υβριδικά μοντέλα που συνδυάζουν τόσο την τηλεργασία όσο και την παρουσία στο γραφείο, ανάλογα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε επαγγέλματος.
Για πολλούς εργαζόμενους, η τηλεργασία τους επέτρεψε να διαμορφώσουν νέες, παραγωγικές εργασιακές συνήθειες και να καταφέρουν να έχουν μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, αφού απαλλάχθηκαν από τις καθημερινές μετακινήσεις και την παρουσία στο γραφείο από τις 9 έως τις 5. Σε αυτή την αλλαγή, η ευελιξία έγινε γρήγορα το πιο περιζήτητο προνόμιο της εργασίας.
Αλλά καθώς η αγορά εργασίας έχει αλλάξει, για ορισμένες εταιρείες κάποιες από αυτές τις απομακρυσμένες ρυθμίσεις δεν ισχύουν πλέον. Η τεχνολογική επιβράδυνση και η διαφαινόμενη οικονομική αστάθεια σήμαιναν ότι η διατήρηση των εργαζομένων δεν αποτελεί πλέον κορυφαία προτεραιότητα – ιδίως εν μέσω περικοπών θέσεων εργασίας.
Οι εργοδότες είναι εκείνοι που αποφασίζουν και αποφασίζουν να επιστρέψουν στο γραφείο. Κι αυτό δεν επηρεάζεται από το γεγονός ότι η ζήτηση για ευελιξία παραμένει ισχυρή μεταξύ των εργαζομένων.
Το μέλλον της απομακρυσμένης εργασίας
Τα στελέχη που απαιτούν από τους εργαζομένους να επιστρέψουν στο γραφείο μπορεί να καταλήξουν να χάσουν τα κορυφαία ταλέντα τους. Αλλά, για τη διοίκηση τουλάχιστον, τα οφέλη φαίνεται να υπερτερούν των κινδύνων. Ορισμένες εταιρείες είναι πρόθυμες να δαπανήσουν περισσότερο χρόνο και πόρους για να επαναφέρουν τους υπαλλήλους πιο τακτικά στον χώρο εργασίας – ή να βρουν νέους που θα το κάνουν.
Διαβάστε ακόμα: Το μέλλον της εργασίας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο
Το κατά πόσο οι τρέχουσες εντολές για επιστροφή στο γραφείο θα επηρεάσουν το εργατικό δυναμικό στο σύνολό του θα εξαρτηθεί από την επιτυχία τους – και από το πόσες εταιρείες θα ακολουθήσουν την τάση. Με άλλα λόγια, η ευρεία υιοθέτηση της επιστροφής στο γραφείο μπορεί να ομαλοποιήσει το τέλος του προνομίου της απομακρυσμένης εργασίας.
Προς το παρόν, όλα δείχνουν ότι η δύναμη μετατοπίζεται μακριά από τους εργαζόμενους: τα αφεντικά έχουν πλέον την εξουσία να καθορίζουν την επόμενη φάση στον νέο κόσμο της εργασίας – και το πόσο συχνά οι εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται στο γραφείο. Εάν οι εταιρείες είναι πρόθυμες να μειώσουν ή να εξαλείψουν εντελώς την ευέλικτη εργασία που επιθυμούν τόσοι πολλοί εργαζόμενοι, αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της δύναμης των εργαζομένων που καθόρισε την εποχή της πανδημίας.
Με πληροφορίες από BBC
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
