Τα τελευταία χρόνια η εργασιακή εμπειρία αλλάζει συνεχώς. Η επανάσταση της υβριδικής εργασίας. Η Μεγάλη Παραίτηση. Η Σιωπηλή Παραίτηση. Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες σε κάθε κλάδο ακόμα προσπαθούν να προσαρμοστούν στα τα νέα αυτά μοντέλα.
Ποιος όμως αποφασίζει τελικά για το πόσες ημέρες θα καταλήξει ένας εργαζόμενος να εργάζεται στο γραφείο; Η πρώτη σκέψη οδηγεί στην απάντηση: οι εργοδότες. Δεν είναι όμως έτσι. Σταδιακά οι εργοδότες και τα ανώτερα στελέχη άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι δεν είναι αυτοί που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις, αλλά οι πραγματικοί κάτοχοι της εξουσίας. Τα κορυφαία ταλέντα που κάθε εταιρεία προσπαθεί να προσελκύσει.
Διαβάστε ακόμα: Το μέλλον της εργασίας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο
Εκείνοι, λοιπόν, που διαμορφώνουν το μέλλον της εργασίας είναι οι πιο περιζήτητοι υποψήφιοι για δουλειά. Έτσι ήταν πάντα. Για παράδειγμα, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο τηλέφωνό μας ήταν μια πολυτέλεια αποκλειστικά για τους διευθύνοντες συμβούλους. Σύντομα, όμως, τα κορυφαία ταλέντα στις εταιρείες άρχισαν να το απαιτούν και, ως αποτέλεσμα, πλέον γενικεύτηκε σε τέτοιο βαθμό που πλέον δεν μπορεί κανείς να “γλιτώσει” από το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Σήμερα τα κορυφαία ταλέντα απαιτούν ευελιξία. Αυτό που θέλουν δεν είναι απλώς η υβριδική εργασία – θέλουν να εργάζονται από όπου θέλουν. Αυτό μπορεί να αποτελέσει αποκάλυψη για τους εργαζόμενους που βιώνουν σήμερα ένα μοντέλο “3/2” στους χώρους εργασίας τους. Αυτό το μοντέλο “τρεις ημέρες στο γραφείο, δύο ημέρες απομακρυσμένα” αναμενόταν σίγουρα να γίνει ο κανόνας, όταν φανταζόμασταν για πρώτη φορά, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πώς θα ήταν η ζωή μετά τον Covid-19.
Όμως, όταν βγήκαμε από τα σπίτια μας -μετά το τέλος των lockdowns- συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είμαστε στο τέλος αυτής της ιστορίας, αλλά ακόμα στην αρχή της. Τα στοιχεία του Stanford University το επιβεβαιώνουν. Τον Ιούνιο του 2020, οι περισσότερες εταιρείες ανέμεναν ότι οι εργαζόμενοι θα εργάζονταν από το σπίτι περίπου μιάμιση ημέρα την εβδομάδα, αλλά τα επόμενα δύο χρόνια η προσδοκία της εργασίας στο σπίτι αυξανόταν κάθε διαδοχικό μήνα, με τις περισσότερες εταιρείες να προβλέπουν τώρα ότι οι εργαζόμενοι θα είναι στο σπίτι τους σχεδόν τη μισή εβδομάδα.
Παράλληλα, έχει εμφανιστεί μία νέα τάση -παρακλάδι του Work-From-Anywhere. Οι διακοπές εργασίας ή “workations” όπως χαρακτηρίστηκε το φαινόμενο αυτό, συνδυάζουν εργασία και διακοπές και έγιναν δημοφιλείς στις αρχές της πανδημίας, όταν πολλοί εργαζόμενοι σε γνωστικούς τομείς αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα διαμερίσματά τους κατά τη διάρκεια των lockdowns και να εργαστούν από το εξοχικό τους, το χωριό τους ή κάποιο προορισμό διακοπών. Αποτελούν μια εξέλιξη της “λευκής αναψυχής”, των ταξιδιών που συνδυάζουν την εργασία με την αναψυχή. Σαν τη γνωστή πρακτική του να μένει κάποιος σε μια πόλη για ένα επιπλέον Σαββατοκύριακο μετά από ένα συνέδριο.
Οι workations γίνονται γρήγορα μέρος της νέας κανονικότητας και οι εταιρείες θα πρέπει να συμμετάσχουν για να συμβαδίσουν. Εκείνοι που προσφέρουν στους υπαλλήλους τους την ευκαιρία να συνδυάσουν εργασία και ταξίδια, όχι μόνο θα προσελκύσουν και θα διατηρήσουν τους πιο ταλαντούχους υπαλλήλους, αλλά θα παρατηρήσουν ότι είναι και πιο ευτυχισμένοι και πιο παραγωγικοί.
Οι ευέλικτες startups επιχειρήσεις έχουν ισχυρό πλεονέκτημα από αυτήν τη μεγάλη πολιτισμική αλλαγή. Το 2023 θα δούμε τις νεοφυείς επιχειρήσεις να στρέφονται στην απομακρυσμένη εργασία. Από την άλλη πλευρά, οι πιο εδραιωμένες επιχειρήσεις θα βρεθούν μπροστά στην απόφαση αν θα παραμείνουν σε ακριβά ακίνητα και αργά εξελισσόμενους διευθυντές ή αν θα τρέξουν να κυνηγήσουν τη νέα τάση.
Διαβάστε ακόμα: Όλο και περισσότεροι άνδρες μένουν εκτός εργασίας για να φροντίζουν τα παιδιά τους
Η μετάβαση αυτή δεν θα είναι εύκολη. Σύμφωνα, μάλιστα, με μια έκθεση της εταιρείας ερευνών για τον εργασιακό χώρο, Leesman, η εργασία στο γραφείο ήταν πιο δημοφιλής μόνο σε μια ομάδα – στα ανώτατα στελέχη που είχαν τα δικά τους γραφεία. Ως αποτέλεσμα, το 2023, οι βετεράνοι εταιρικοί διευθυντές θα χρησιμοποιήσουν πιθανότατα την οικονομική ύφεση για να κάνουν μια τελευταία προσπάθεια να τραβήξουν τους εργαζόμενους πίσω στο γραφείο. Αλλά μάλλον δεν θα τα καταφέρουν.
Φαίνεται πως υπάρχουν δύο είδη εταιρειών. Εκείνες που θα αγκαλιάσουν την “εργασία από οπουδήποτε” και εκείνες που θα την αρνηθούν. Και απ’ ότι φαίνεται, οι δεύτερες θα χάσουν το εργατικό δυναμικό τους. Οι εταιρείες που προσπαθούν να γυρίσουν πίσω το χρόνο -τότε που οι εργαζόμενοι ήταν στα γραφεία τους- θα χάσουν κάποια από τα καλύτερα ταλέντα τους και αυτή η δυναμική θα τις αναγκάσει κάποια στιγμή να τρέξουν να καλύψουν το χαμένο χρόνο. Αλλά μάλλον τότε θα είναι ήδη αργά, αφού τα κορυφαία ταλέντα θα έχουν ήδη αποφασίσει.
Με πληροφορίες από Wired
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
