Θυσιάζεται ο αθλητισμός στον βωμό του marketing;

Είναι γνωστή η πεποίθηση ότι “το ποδόσφαιρο είναι το ‘όπιο του λαού’”, καθώς έχει την ιδιότητά να ωθεί μεγάλη μερίδα κόσμου να επικεντρώνει τη ζωή του σ’ αυτό, παραγκωνίζοντας όλα τ’ άλλα προβλήματά και, κυρίως, να παραιτείται από τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής, που θα προέλθει από τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Μια δεύτερη ματιά στην φετινή διοργάνωση του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου από τη FIFA και το Κατάρ αρκεί για να επιβεβαιώσει αυτή την άποψη. Η διοργανώτρια χώρα έχει κάνει πολλά “φάουλ”: οι αβάσιμες υποσχέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, οι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το σαμποτάζ στους χορηγούς της μέσω της ξαφνικής απαγόρευσης κατανάλωσης αλκοόλ, οι ψεύτικοι οπαδοί που πέταξαν από τον Λίβανο και η επεξεργασία σκηνών επαναληπτικών φάσεων του αγώνα να είναι μόνο κάποια από αυτά. Παρόλα αυτά, οι θεατές ακόμα παρευρίσκονται στις εξέδρες, ακόμα βλέπουν τις αναμεταδόσεις των αγώνων, ενώ οι χορηγοί συνεχίζουν να επενδύουν εκατομμύρια ευρώ σε