Ανάμεσα στα όσα γρήγορα και σχεδόν βίαια άλλαξε η πανδημία στη ζωή μας, ένα από τα πιο σημαντικά είναι η εργασιακή μας καθημερινότητα. Η εξ αποστάσεως εργασία, με τη βοήθεια και των τεχνολογικών μέσων, βοήθησε τις επιχειρήσεις να συνεχίσουν να λειτουργούν με ασφάλεια και, όταν άρχισε να θεωρείται σχετικά ασφαλές για τους εργαζομένους να επιστρέψουν στα γραφεία τους, το υβριδικό μοντέλο εργασίας, που θα προσέφερε περισσότερη ευελιξία, έγινε αίτημα μεγάλης μερίδας του εργατικού δυναμικού και αντιμετωπίζεται πλέον περίπου ως το μέλλον του τρόπου που δουλεύουμε. Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, και όσο περνούν οι μήνες που αυτό το νέο μοντέλο εφαρμόζεται –όπου εφαρμόζεται– έχουν αρχίσει να ακούγονται κάποιες –κουρασμένες κατά κύριο λόγο– φωνές: το υβριδικό μοντέλο εργασίας έχει φέρει αρκετούς εργαζομένους στα όριά τους, ψυχολογικά, συναισθηματικά και σωματικά. Τι ακριβώς συμβαίνει και αυτό που φάνταζε λίγο-πολύ ιδανικό, εξοντώνει τελικά τους εργαζομένους; Μπορεί κανείς πλέον να πει με βεβαιότητα ότι αφενός η
Για να έχετε πρόσβαση στο περιεχόμενο αυτής της σελίδας πρέπει να είστε μέλος.
Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
