Αλήθεια, πόσο συναρπαστικός είναι ο χώρος των social media και η δύναμη που προσφέρει; Ο κάθε απλός χρήστης του διαδικτύου έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει άλλα άτομα σε όλο τον κόσμο με τις ιδέες, τις φιλοδοξίες ή το στιλ του. Το κορίτσι και το αγόρι της διπλανής πόρτας μπορεί να μετατραπεί στον επόμενο influencer για να βγάλει τα προς το ζειν και ακόμα παραπάνω. Και όλα ξεκίνησαν με την εφεύρεση του Like, του σημείου μηδέν της εντυπωσιακής πορείας των social media.
Ήταν καλοκαίρι του 2007. Το Facebook ήταν τριών ετών και μεγάλωνε με απίστευτο ρυθμό. Η πλατφόρμα που ξεκίνησε για την διάδραση των φοιτητών, είχε φτάσει ήδη τους 30 εκατομμύρια χρήστες. Ωστόσο κάτι του έλειπε. Δεν υπήρχε ένας απλός τρόπος ώστε οι χρήστες να αντιδρούν άμεσα στις αναρτήσεις των υπολοίπων, καθώς μέχρι τότε μπορούσαν μόνο να σχολιάσουν. Ως αποτέλεσμα, οι δημοφιλείς αναρτήσεις λάμβαναν αμέτρητα σχόλια, πολλές φορές αυτά ήταν μόνο μία ή δύο λέξεις, όπως “υπέροχο” ή “συγχαρητήρια”. Δεν μπορούσαν με κανέναν τρόπο να ξεχωρίζουν τα πιο σημαντικά και εντυπωσιακά. Οι χρήστες “πνίγονταν” σε μία θάλασσα σχολίων.
Η Leah Pearlman, μία από τις τρεις υπεύθυνους προϊόντων του Facebook εκείνη την εποχή, έβρισκε την παρούσα κατάσταση αρκετά προβληματική. Για την Pearlman, οι αλυσίδες σχολίων έμοιαζαν με κάτι που θα είχε ο πιο βασικός αντίπαλος του Facebook, το MySpace, και έρχονταν σε αντίθεση με την απλή χρήση της πλατφόρμας. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, εκείνη μαζί με τους μηχανικούς Akhil Wable, Andrew Bosworth, τον σχεδιαστή Justin Rosenstein και την διευθύντρια εσωτερικής επικοινωνίας Ezra Callahan ξεκίνησαν να δουλεύουν στην εύρεση ενός κουμπιού αντίδρασης στο κοινωνικό δίκτυο. Η εργασία τους πήρε τον όνομα “Props” και η ομάδα εργαζόταν πυρετωδώς.
Διαβάστε ακόμα: Τι συμβαίνει τελικά με τις εφαρμογές ηλεκτρονικού εμπορίου;
Από τη μια, ο σχεδιασμός ενός τέτοιου κουμπιού μόνο εύκολος δεν ήταν, καθώς δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν. Από την άλλη όμως η ιδέα του προκάλεσε ενθουσιασμό όχι μόνο στην ίδια αλλά και σε όλη την εταιρεία. Η ομάδα marketing θεώρησε ότι ένα τέτοιο κουμπί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εμφάνιση πιο εύστοχων διαφημίσεων στους χρήστες, άρα να αποτελέσει μέρος μιας τακτικής personalization και αύξησης του engagement τόσο στην πλατφόρμα όσο και στα διαφημιζόμενα brands. Η ομάδα της πλατφόρμας σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για το φιλτράρισμα της κακής χρήσης της εφαρμογής. Ενώ η ομάδα ειδήσεων υπολόγισε ότι θα μπορούσε να τους βοηθήσει να αποφασίσουν ποιες αναρτήσεις θα εμφανίζονται στις ροές των χρηστών.
Μετά από αρκετές ώρες δουλειάς, η ομάδα παρουσίασε τον Νοέμβριο του 2007 το κουμπί “awesome” στον CEO Mark Zuckerberg, ο οποίος τους εξέπληξε απορρίπτοντάς το. Μάλιστα, εκείνος αναφέρθηκε στις πιθανές συγκρούσεις με τις επιλογές απορρήτου του Facebook και την επερχόμενη πλατφόρμα διαφημίσεων και το κουμπί κοινής χρήσης που είχε με την Wable. Διαφώνησε επίσης για το όνομα, προτιμώντας το “like” από το “awesome”.
Αυτό που έσωσε το κουμπί “like” ήταν μια αναφορά δεδομένων. Σε μια δοκιμή, οι αναλυτές δεδομένων του Facebook διαπίστωσαν ότι οι δημοφιλείς δημοσιεύσεις, που αναδείχτηκαν από την χρήση του like, στην πραγματικότητα προκάλεσαν περισσότερες αλληλεπιδράσεις από αυτές που δεν είχαν “like”. Αυτό μπορεί να ήταν τουλάχιστον εν μέρει επειδή τα “μου αρέσει” σε μια ανάρτηση έδιναν ένα σήμα για τον αλγόριθμο της ροής ειδήσεων προκειμένου να δείξει αυτή τη δημοσίευση σε περισσότερα άτομα. Αυτή η διαπίστωση αποδείχθηκε καθοριστική. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009, ο Zuckerberg είχε εγκρίνει μια τελική έκδοση του κουμπιού “μου αρέσει”, ένα χεράκι που κάνει thumps up, συμβολίζοντας την έγκριση. Που όντως τελικά την είχε δώσει.
Έτσι, στις 9 Φεβρουαρίου 2009, ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του κουμπιού “like” με ένα δημοσίευμα στο Facebook με τίτλο “Μου αρέσει αυτό”. Στο δημοσίευμα αυτό, οι χρήστες ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιήσουν ελεύθερα την νέα δυνατότητα που τους προσφερόταν απλόχερα. Φυσικά, το κουμπί έγινε αμέσως επιτυχία και το Facebook βρήκε σύντομα τρόπους να το ενσωματώσει όχι μόνο στην πλατφόρμα του, αλλά και στο διαδίκτυο γενικότερα.
Διαβάστε επίσης: Για πρώτη φορά από το 2012, η Meta τoυ Facebook σημειώνει πτώση εσόδων
Ωστόσο, γρήγορα έγινε κάτι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι είχαν οραματιστεί ακόμη και οι δημιουργοί του. Τα “likes” μετατράπηκαν σε τρόπους έκφρασης του γούστου και της ταυτότητας των χρηστών. Έγιναν η κινητήριος δύναμη σε έναν ολοένα πιο ισχυρό και πολύπλοκο αλγόριθμο κατάταξης ειδήσεων: όσο περισσότερα likes είχε μια ανάρτηση, σε τόσους περισσότερους ανθρώπους θα την έδειχνε το Facebook. Έγιναν εμπορικό πλεονέκτημα των brands και των διαφημιστών. Έγιναν μια πλούσια πηγή δεδομένων για το ίδιο το Facebook, καθώς μετέφερεαν στην εταιρεία τις προτιμήσεις και τις συνήθειες περιήγησης κάθε χρήστη.
Ίσως το πιο σημαντικό ήταν ότι τα likes αποτέλεσαν ένα ισχυρό κίνητρο για τους χρήστες του Facebook, μια παγκόσμια κοινότητα που έφτασε με τα χρόνια να μετρά τρία δισεκατομμύρια μέλη. Συνειδητά ή όχι, οι χρήστες έμαθαν τι είδους αναρτήσεις συγκεντρώνουν likes και άρχιζαν να ανεβάζουν ανάλογο περιεχόμενο, ενώ μάθαιναν να αποφεύγουν όσες συγκέντρωναν ελάχιστα. Αυτοί οι χρήστες δεν περιελάμβαναν απλά άτομα, αλλά δημόσια πρόσωπα και brands. Ο αλγόριθμος ροής ειδήσεων του Facebook έγινε ο μοναδικός διανομέας πληροφοριών με τη μεγαλύτερη επιρροή σε πολλές κοινωνίες και άνοιξε τον δρόμο για τη δημιουργία όλων των social media.
Αυτό που κατέληξαν να αναπτύξουν, με τη βοήθεια άλλων σχεδιαστών και μηχανικών, ήταν ένα κουμπί που έγινε εμβληματικό σύμβολο του Facebook, αναμόρφωσε το διαδίκτυο, αναδιαμόρφωσε τα μέσα ενημέρωσης και άλλαξε την πορεία της παγκόσμιας πολιτικής. Ωστόσο, σήμερα το Facebook και άλλα κοινωνικά δίκτυα πειραματίζονται με την αφαίρεση του “like” ή την απόκρυψή τους από τη δημόσια θέα. Άραγε τι αποτελέσματα θα έχει μία τέτοια κίνηση;
Με πληροφορίες από Fast Company
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
