Ένας πολύ μεγάλος αριθμός εργαζομένων σε όλο τον κόσμο παραιτείται ή σκέφτεται να παραιτηθεί. Οι εταιρείες αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα χωρίς πάντα να έχουν κατανοήσει το αίτιο και πολλές φορές καταφεύγουν σε καλοπροαίρετες γρήγορες λύσεις όπως η αύξηση στις αμοιβές. Γιατί τότε αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της “Μεγάλης Παραίτησης”;
Σύμφωνα με στοιχεία του Σεπτεμβρίου που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό του MIT “Sloan School of Management”, 1 στους 10 εργαζομένους στις Η.Π.Α. θεωρεί τοξικό τον χώρο εργασίας του. Η αντίληψη αυτή είναι η κύρια αιτία που πυροδοτεί το φαινόμενο της “Μεγάλης Παραίτησης” επιβεβαιώνει η αμερικανική εταιρεία ερευνών Ten Spot. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μισοί από τους συμμετέχοντες ανέφεραν πως έχουν έναν μάνατζερ ή έναν επικεφαλή ομάδας που τους κάνει να θέλουν να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους. Μάλιστα, το 81% των ερωτηθέντων σε θέση manager τόνισαν ότι και εκείνοι είχαν αισθανθεί με παρόμοι τρόπο για τον δικό τους προϊστάμενο.
Διαβάστε επίσης: Η Μεγάλη Παραίτηση: και οι CEO παραιτούνται
Παρά την οικονομική ύφεση και τις συνταρακτικές κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις που επηρεάζουν τους χώρους εργασίας, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν και να κυνηγήσουν την δουλειά που ονειρεύονταν, γίνονται πιο τολμηροί να διαπραγματευτούν τις συνθήκες εργασίας τους, ενώ, παράλληλα, δε φοβούνται να κάνουν το μεγάλο βήμα και να ξαναρχίσουν κάτι από την αρχή, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι οι αποδοχές τους θα είναι μικρότερες. Αρκεί να είναι περισσότερο ευχαριστημένοι από το περιβάλλον εργασίας τους και από τη σχέση τους με τον εργοδότη τους.
Τι θα συνέβαινε όμως εάν ένα σημαντικό ποσοστό εργαζομένων ήταν πρόθυμο να παραιτηθεί χωρίς να έχει βρει κάποια εναλλακτική θέση εργασίας; Η κατάσταση στο εργασιακό τοπίο θα γινόταν απλά απροσπέλαστη. Αυτό το στοιχείο καταδεικνύει πόσο διαφέρει αυτή η πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι σε σχέση με προηγούμενους κύκλους ύφεσης και ανάκαμψης, ενώ αποτελεί ένδειξη της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια, καθώς επίσης και την πιθανή άγνοια των εργοδοτών γι’ αυτό.
Τα νέα αυτά δεδομένα προφανώς προκαλούν αναταραχή στις επιχειρήσεις που δεν θέλουν να χάσουν από το εργατικό τους δυναμικό τους πολύτιμους συνεργάτες τους. Τι μπορούν να κάνουν για να σταματήσουν τη “Μεγάλη Παραίτηση”;
Την απάντηση δίνουν οι ερευνητές του ΜΙΤ: μία επιχείρηση θα πρέπει να μετατρέψει το περιβάλλον εργασίας της από τοξικό σε ευχάριστο, στο οποίο οι εργαζόμενοι θα είναι ευτυχισμένοι και παραγωγικοί. Μάλιστα, δημιούργησαν ένα οδηγό “αποτοξίνωσης” που αναφέρεται στους 3 τομείς που αξίζει να εφαρμοστεί για να αντιμετωπιστούν τα επιμέρους ζητήματα: στην ηγεσία, στους κοινωνικούς κανόνες και στο σχεδιασμό της εργασίας.
Η σημασία της ηγεσίας αφορά στο πώς τα “κακά” αφεντικά συνδέονται άμεσα με την τοξικότητα στο χώρο εργασίας. Παρατηρήθηκε μάλιστα πως οι διευθυντές και όσοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης αδυνατούν να βελτιώσουν την εταιρική κουλτούρα, αν δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν ότι και οι ίδιοι ή ορισμένοι συνάδελφοί τους ευθύνονται για την τοξική αυτή συμπεριφορά.
Διαβάστε επίσης: Πόσο επηρεάζουν οι open space χώροι εργασίας την απόδοση και τη συνεργασία;
Οι κοινωνικές νόρμες συνδέονται άμεσα με αυτή τη συζήτηση, αφού οι εργοδότες είναι αυτοί που είτε ενισχύουν είτε υπονομεύουν τους κανόνες μέσω των πράξεών τους. Με τη σειρά τους, οι κανόνες που συνθέτουν τον ιστό μιας εταιρείας καθορίζουν ποιοι υπάλληλοι μπορούν να ανελιχθούν σε ηγετικές θέσεις.
Μαζί με τα κοινωνικά πλαίσια και την αυξημένη υπευθυνότητα, τα στελέχη HR είναι εκείνα που θα επαναξιολογήσουν τον σχεδιασμό των θέσεων εργασίας. Συγκεκριμένα, οι αντικρουόμενες εργασιακές απαιτήσεις και ο υπερβολικά μεγάλος φόρτος εργασίας είναι δύο παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Προτείνεται, μάλιστα, ως λύση η μείωση της “ενοχλητικής” εργασίας, ιδιαίτερα των καθηκόντων που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των ασαφών ρόλων και ευθυνών ή δεν παρέχουν απτά οφέλη στους εργαζόμενους. Γιατί αυτό το είδος της εργασίας σχετίζεται άμεσα με υψηλά επίπεδα στρες και εξουθένωσης των εργαζομένων.
Φυσικά, η διευκρίνιση των ρόλων και των ευθυνών βοηθάει να δοθεί στους εργαζόμενους μεγαλύτερη αυτονομία στην εργασία τους. Μια ασυνήθιστη συμβουλή που περιλαμβάνεται στον οδηγό “αποτοξίνωσης” του MIT ήταν να διασφαλιστεί ότι οι εργαζόμενοι ξεκουράζονται αρκετά. Αναγνωρίζοντας τη σχέση μεταξύ άγχους και αϋπνίας και όσο απλοϊκό και εάν ακούγεται, οι ερευνητές τόνισαν τη σημασία ενός δυνητικού φαύλου κύκλου: οι εργοδότες που στερούνται ύπνου δημιουργούν τοξικά περιβάλλοντα εργασίας, τα οποία με τη σειρά τους εμποδίζουν τους εργαζόμενους να έχουν ποιοτικό χρόνο ξεκούρασης, επηρεάζοντας έτσι τη διάθεση και την απόδοσή τους, άρα και την παραγωγικότητα της εταιρείας. Μήπως λοιπόν το τέλος της “Μεγάλης Παραίτησης” βρίσκεται στην επίτευξη της ψυχολογικής ασφάλειας όλων, εργοδοτών και εργαζομένων;
Με πληροφορίες από HR Dive
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
