Εάν οι γυναίκες δεν εξασφαλίσουν ανώτερες θέσεις εργασίας κατά την πρώτη δεκαετία της σταδιοδρομίας τους, σπάνια θα το καταφέρουν αργότερα. Αλλά αυτή η προσπάθειά τους να αναρριχηθούν από νωρίς στην ιεραρχία, έχει αντίκτυπο.
Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να καταλήξουν σε ηγετικές θέσεις σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους. Οι ασυνείδητες προκαταλήψεις, η τάση των γυναικών να αναλαμβάνουν μεγαλύτερες ευθύνες λόγω της φροντίδας των παιδιών και οι διακρίσεις τεκμηριώνουν τα στοιχεία των ερευνών της ΜΚΟ για τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία Catalyst και της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας: οι γυναίκες κατέχουν το 23% των διευθυντικών θέσεων και το 29% των θέσεων ανώτερων στελεχών παγκοσμίως, παρά το γεγονός ότι αποτελούν το 40% του εργατικού δυναμικού.
Ωστόσο, πρόσφατη μελέτη του Linkedin δείχνει ότι το σωστό timing μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πιθανότητα των γυναικών να φτάσουν στο ανώτερο αξίωμα που επιθυμούν. Οι γυναίκες που στοχεύουν σε ηγετικούς ρόλους, όπως μια διευθυντική θέση ή μια θέση επιπέδου C-suite, είναι πιο πιθανό να τους κατακτήσουν κατά τα πρώτα 10 χρόνια της καριέρας τους. Μετά από αυτό, οι πιθανότητες ακολουθούν φθίνουσα πορεία και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς.
Διαβάστε ακόμα: To χάσμα της φιλοδοξίας μεταξύ αντρών και γυναικών στον εργασιακό στίβο
Πού οφείλεται όμως αυτό; Τα κοινωνικά στερεότυπα που πιέζουν τις γυναίκες να αποκτήσουν παιδιά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όταν τελικά γίνονται μητέρες συχνά επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας των παιδιών, υποχρεώνει πολλές γυναίκες να “τρέξουν” από νωρίς στην καριέρα τους. Ενώ οι άνδρες συνάδελφοί τους μπορεί να έχουν την πολυτέλεια του χρόνου, οι γυναίκες συχνά προσπαθούν να εδραιωθούν όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αυτό τις φέρνει σε καλύτερη θέση για να πάρουν άδεια ή να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους όταν γίνουν μητέρες, χωρίς να φοβούνται την πιθανότητα της οικονομικής δυσκολίας ή το “πάγωμα” της καριέρας τους, ενώ βρίσκονται ακόμη σε χαμηλόβαθμες θέσεις.
Αυτά τα “σπριντ καριέρας” εμφανίζονται ξεκάθαρα στα δεδομένα – οι γυναίκες που καταφέρνουν να φτάσουν στην ηγεσία τείνουν να το κάνουν γρηγορότερα από τους άνδρες. Αλλά το σπριντ μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο ακόμη και στις γυναίκες που φτάνουν στην κορυφή, γιατί καταλήγουν να εργάζονται υπερβολικά ή να κάνουν τεράστιες προσωπικές θυσίες προκειμένου να ανελιχθούν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης δεκαετίας.
Διαβάστε ακόμα: Οι 10 χώρες με τη μικρότερη ανισότητα φύλων
Και φυσικά κάνουν αγώνα ταχύτητας ενάντια στη λεγόμενη “ποινή μητρότητας”. Ο όρος χρησιμοποιείται από τους κοινωνιολόγους για να περιγράψει τα μειονεκτήματα που αντιμετωπίζουν οι μητέρες στο χώρο εργασίας, όπως το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες υπαλλήλους, αλλά και ανάμεσα σε έγκυες και μη έγκυες εργαζόμενες. Όπως και στην περίπτωση αυτή, όπου οι γυναίκες διαπιστώνουν ότι η καριέρα τους καθυστερεί σε τομείς όπως η προαγωγή και οι μισθολογικές αυξήσεις μόλις γεννηθούν τα παιδιά τους. Σε αντίθεση με την καριέρα των ανδρών, η οποία επιταχύνεται αφού γίνουν πατέρες.
Και ενώ οι γυναίκες που ευελπιστούν ρητά να αποκτήσουν παιδιά μπορεί να βιώνουν πολύ υψηλά επίπεδα πίεσης για να εδραιωθούν νωρίς, συχνά υφίστανται διακρίσεις σχετικά με την ενδεχόμενη εγκυμοσύνη τους – ακόμη και αν δεν σχεδιάζουν να κάνουν παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι οι εργοδότες συχνά λαμβάνουν αποφάσεις πρόσληψης ή προαγωγής με βάση το αν θεωρούν ότι μια υποψήφια “κινδυνεύει” να μείνει έγκυος.
Αναγκάζονται να τρέξουν σε μια απότομη διαδρομή από την αρχή της εργασιακής πορείας τους, αντιμετωπίζοντας διαρκώς εμπόδια, ακόμη και όταν εξασφαλίζουν ηγετικές θέσεις. Μήπως όμως τελικά δίνεται υπερβολική έμφαση στο τι πρέπει να κάνουν οι γυναίκες για να βοηθήσουν τον εαυτό τους; Μήπως αντί να αναλύουμε πώς οι γυναίκες θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα, να επικεντρωθούμε στο τι θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά οι επιχειρήσεις;
Με πληροφορίες από BBC
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
