Στον επαγγελματικό χώρο, η ανάληψη μιας νέας θέσης εργασίας δημιουργεί συναρπαστικές προσδοκίες αλλά και μεγάλη νευρικότητα στον εργαζόμενο, σαν να είναι το νέο παιδί στο σχολείο, που μπαίνει σε μια τάξη όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Επειδή όμως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, χρειάζεται να κατακτήσει τους φόβους του και να κοιτάξει μπροστά. Πώς θα γίνει αυτό;
Η αγωνία μπροστά σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον δεν κάνει διακρίσεις. Σύμφωνα με έρευνα της αμερικανικής πλατφόρμας εύρεσης ανθρώπινου δυναμικού Accountemps, οι μισές από τις νέες προσλήψεις υπαλλήλων αλλά και το 60% των διευθυντικών στελεχών ισχυρίζονται ότι η εκμάθηση των ισορροπιών σε έναν εργασιακό χώρο, είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της νέας τους δουλειάς. Γιατί εκτός από το να μάθουν πώς να φέρουν σε πέρας τη δουλειά τους, έχουν το πρόσθετο άγχος να γνωρίσουν το νέο εργoδοτότη και τους συναδέλφους τους. Και αυτή η διαδικασία μπορεί να τους συντρίψει ψυχολογικά.
Διαβάστε ακόμα: Γιατί τα «soft skills» είναι τόσο σημαντικά για τους εργοδότες
Ωστόσο, υπάρχουν απλά πράγματα για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτές τις αγχωτικές στιγμές. Η χρήση της συναισθηματικής νοημοσύνης μπορεί να τους βοηθήσει να κάνουν αυτό το διάστημα προσαρμογής, αν όχι ευχάριστο, τουλάχιστον λιγότερο τρομακτικό.
1. Το παν είναι η αυτογνωσία
Το γνώθι σαυτόν επιτρέπει στο νέο εργαζόμενο να αναγνωρίσει και να διαχειριστεί τα πολλά και συχνά αντικρουόμενα συναισθήματα που νιώθει ταυτόχρονα, όταν αναλαμβάνει το νέο του επαγγελματικό ρόλο. Είναι σημαντικό να γνωρίζει όμως ότι η εμπειρία όλων αυτών των συναισθημάτων δεν συμβαίνει μόνο σ’ αυτόν, αλλά είναι φυσιολογική. Εξάλλου κάθε άτομο στη νέα εταιρεία πιθανότατα είχε αυτά τα συναισθήματα όταν άρχισε να εργάζεται για πρώτη φορά εκεί.
Η αυτογνωσία είναι που επιτρέπει σε κάθε εργαζόμενο να επιβραδύνει εκεί που χρειάζεται και να αφιερώνει χρόνο για να κατανοήσει καλύτερα μια κατάσταση πριν ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε πρόκληση ή πριν εμπλακεί σε αυτήν. Η εκμάθηση νέων πληροφοριών και λειτουργιών συνήθως συνοδεύεται από ταλαιπωρία και δυσκολίες, ακόμα και σε μια δουλειά που πραγματικά θέλει και τον ενθουσιάζει. Αν γνωρίζει όμως τον εαυτό του αρκετά καλά, θα συνειδητοποιήσει εγκαίρως εάν τελικά αυτός ο καινούργιος επαγγελματικός ρόλος τού ταιριάζει ή όχι.
2. Δημιουργία σχέσεων
Η προσπάθεια δημιουργίας σχέσεων με πολλά διαφορετικά άτομα στη δουλειά μπορεί να μοιάζει σαν να βαδίζει σε ναρκοπέδιο. Αναρωτιέται ποιον πρέπει να εμπιστευτεί και σε ποιον θα πρέπει να απευθυνθεί, αν χρειαστεί βοήθεια. Δεν είναι απαραίτητο να αντιληφθεί αμέσως την περίπλοκη κοινωνική δυναμική του νέου χώρου εργασίας. Το να παραμείνει ανοιχτός, φιλικός και πρόθυμος να συστηθει σε όλους, παραμένει η καλύτερη μέθοδος για την περίφημη “καλή εντύπωση” που όλοι οι εργαζόμενοι επιθυμούν προκειμένου να μπορέσουν να έχουν μια επιτυχημένη και μακρά πορεία σε αυτήν.
Η κοινωνική επίγνωση βοηθά τα συναισθηματικά ευφυή άτομα να μάθουν να αναγνωρίζουν την κουλτούρα και τις εσωτερικές λειτουργίες ενός οργανισμού, επιτρέποντάς τους να μεταβούν πιο ομαλά στο νέο τους εργασιακό χώρο. Μια καλή αρχή για τη δημιουργία τέτοιων σχέσεων είναι να αναζητήσει άτομα που δεν βρίσκονται σε ανταγωνιστικούς ρόλους, αλλά είναι επίσης νέοι στην επιχείρηση. Το πιο πιθανό είναι ότι εκείνοι βιώνουν παρόμοια συναισθήματα και προκλήσεις, που σημαίνει ότι μπορεί να βασιστεί ο ένας στον άλλον για αμοιβαία υποστήριξη.
3. Κάνουμε ερωτήσεις
Οι συναισθηματικά έξυπνοι άνθρωποι είναι καλοί στο να ζητούν βοήθεια και να εξασκούν την ενεργητική ακρόαση. Αυτό σημαίνει ότι ένας τέτοιος νέος εργαζόμενος πρέπει να βεβαιωθεί ότι κατανοεί ποιες είναι οι προσδοκίες του εργοδότη και των συναδέλφων του και να αποφύγει να κάνει υποθέσεις. Μπορεί να εκπλαγεί που έχει περισσότερα περιθώρια από ό,τι περιμένε. Η ενσυναίσθηση θα τον βοηθήσει να καταλάβει ότι όλοι -συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται σε ανώτερες θέσεις αλλά και οισυνάδελφοί τους- εργάζονται κάτω από τις δικές τους πιέσεις και στρεσογόνους παράγοντες.
Διαβάστε ακόμα: Οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι υιοθετούν τον “Κανόνα της Ανθεκτικότητας”
Το χειρότερο πράγμα που έχει να κάνει είναι να μην μοιραστεί με κανέναν ότι αισθάνεται καταβεβλημένος και να προσποιηθεί ότι όλα είναι καλά. Καλό είναι να πράξει το ακριβώς αντίθετο: να ρωτήσει τον εργοδότη ή τους συναδέλφους του πώς θα προχωρούσαν και πού θα πήγαιναν εκείνοι για βοήθεια. Να είναι προνοητικός και να κάνει προτάσεις για το τι θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί, αλλά και τους βάλει στη δική του θέση. Το να τους τους ρωτήσει αν θυμούνται μια δύσκολη κατάσταση όταν ξεκίνησαν μια νέα θέση και τι τους βοήθησε να ξεπεράσουν το ζήτημα, είναι μια εξαιρετική πρακτική γιατί έτσι τούς δίνει το βήμα για να μιλήσουν, να πράξουν και να μεταφέρουν τη δική τους εμπειρία.
Με πληροφορίες από Fast Company
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
