Η παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα αντιμετωπίζει παρατεταμένη έλλειψη πρώτων υλών, δυσχεραίνοντας τη βιομηχανία τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ως συνέπεια έχουν πληγεί πολλές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα να προχωρούν σε μειώσεις της παραγωγής τους είτε να αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους προμήθειας διοξειδίου του άνθρακα.
Οι πρώτες δυσκολίες παραγωγής και προμήθειας διοξειδίου του άνθρακα εμφανίστηκαν το 2020. Τότε, επιβραδύνθηκε η παραγωγή αιθανόλης, ενός από τα βασικά συστατικά για την παραγωγή του, καθώς η πανδημία και τα συνεχόμενα lockdowns ανάγκασαν πολλά εργοστάσια παραγωγής της συγκεκριμένης ουσίας να σταματήσουν ή να μειώσουν τις εργασίες τους, προκειμένου να αποφύγουν μία οικονομική καταστροφή. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, η μείωση αυτή άγγιξε ακόμη και το 70%.
Μόλις δύο χρόνια μετά, οι φόβοι για ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη διοξειδίου του άνθρακα επιβεβαιώνονται. Η παγκόσμια κρίση και στις εφοδιαστικές αλυσίδες, η οποία έχει προκαλέσει σοβαρές ελλείψεις προϊόντων και υπηρεσιών και έχει εκτοξεύσει τις τιμές των υλικών -μεταξύ των οποίων και του πετρελαίου- επηρέασε περαιτέρω την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ.
Εξάλλου, μια από τις μεγαλύτερες πηγές διοξειδίου άνθρακα, η αμμωνία, βρίσκεται επίσης σε υστέρηση, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις τιμές. Τα εργοστάσια αμμωνίας στην Ευρώπη, τα οποία καλύπτουν σχεδόν το 80% της πανευρωπαϊκής αγοράς, αναγκάστηκαν να ανακοινώσουν την προγραμματισμένη μείωση λειτουργίας τους εξαιτίας του υψηλού κόστους συντήρησης.
Διαβάστε επίσης: Μπορεί η Ευρώπη να επιστρέψει στον άνθρακα, ελλείψει ρωσικού πετρελαίου και αερίου;
Την ίδια στιγμή, όμως, η ζήτηση διοξειδίου του άνθρακα αυξάνεται. Τον περασμένο Απρίλιο στις ΗΠΑ έφτασε σε τέτοια επίπεδα που ισοδυνάμισε με την προσφορά, η οποία αγγίζει περίπου τους 10,3 εκατομμύρια τόνους. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι η ζήτηση θα αυξάνεται κατά 0,5% έως 2% ετησίως τα επόμενα χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι καθημερινά θα απαιτούνται 1.600 τόνοι που είναι όμως άγνωστο εάν θα μπορούν να παράγονται.
Με την νέα αυτή πραγματικότητα ήρθαν αντιμέτωπες οι εταιρείες της βιομηχανίας των τροφίμων και των ποτών σε ΗΠΑ και ΕΕ, βλέποντας τη διαδικασία παραγωγής των προϊόντων τους να δυσχεραίνει και το κόστος της να εκτοξεύεται. Εξάλλου, το 70% του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται, χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τη συγκεκριμένη βιομηχανία.
Το διοξείδιο του άνθρακα βρίσκει εφαρμογές σε προϊόντα που απαιτούν πεπιεσμένο αέριο, καθώς είναι φθηνό και άφλεκτο και μπορεί να μετατρέπεται από αέριο σε υγρό σε θερμοκρασία δωματίου και με χαμηλή πίεση. Ειδικότερα, στην παραγωγή ανθρακούχων αναψυκτικών, νερών και μπίρας, καθώς είναι το συστατικό που προσδίδει την χαρακτηριστική γεύση και ανθρακούχα υφή. Επίσης, το υγρό και το στερεό διοξείδιο του άνθρακα (γνωστό και ως ξηρός πάγος) αποτελούν σημαντικά ψυκτικά μέσα, που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά και αποθήκευση κρεάτων, παγωτών και άλλων κατεψυγμένων προϊόντων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα μέχρι στιγμής δείχνουν να αντιμετωπίζουν οι ζυθοποιίες, οι οποίες δεν μπορούν να παράγουν προϊόντα χωρίς το χημικό αυτό στοιχείο, αφού είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες και για τη ζύμωση της μπίρας. Αντίστοιχα είναι και τα προβλήματα που έχουν να επιλύσουν γνωστές μπράντες ανθρακούχου νερού, όπως οι ιταλικές Fonte Margherita, Goccia di Carnia και Sant’Anna water που αναγκάστηκαν να σταματήσουν ένα μέρος της παραγωγής τους.
Από την άλλη, η Coca-Cola HBC, η οποία διαθέτει το μεγαλύτερο εργοστάσιο στην Ευρώπη στη Nogara (Βερόνα), αποφάσισε να στηριχτεί στο διοξείδιο του άνθρακα που θα παράγει η ίδια, χωρίς ωστόσο η παραγωγή της να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες όλων των εργοστασίων της στην Ευρώπη.
Προς το παρόν λύση στο πρόβλημα αυτό δεν έχει βρεθεί. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το αέριο μπορεί να ληφθεί και από τις βιομηχανίες ανανεώσιμων καυσίμων και λιπασμάτων ή από άλλες πηγές φυσικής ενέργειας, χωρίς όμως να υπάρχει εγγύηση κάλυψης της αυξανόμενης ζήτησης και της υφιστάμενης έλλειψης.
Με πληροφορίες από Food Dive
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
