Ο χώρος της εργασίας περνάει μία μεγάλη αλλαγή. Το φαινόμενο της Μεγάλης Παραίτησης, η είσοδος της Γενιάς Ζ και των Millenials στην αγορά εργασίας και το κύμα απολύσεων που έχει προκαλέσει ο κατακόρυφος πληθωρισμός, έχουν δημιουργήσει νέες προκλήσεις στους εργαζομένους και τους εργοδότες τους. Πολλοί εργαζόμενοι, αν και θέλουν να αλλάξουν δουλειά, αναρωτιούνται: πόσο πρέπει να μένουν στην ίδια επιχείρηση, ώστε να έχουν μία καλύτερη επαγγελματική σταδιοδρομία;
Ορισμένοι υπάλληλοι ανησυχούν ότι αν εγκαταλείψουν μια δουλειά προτού ολοκληρώσουν τουλάχιστον ένα χρόνο ή και περισσότερο, δε θα μπορέσουν να βρουν άλλη. Ο λόγος δεν είναι η έλλειψη θέσεων εργασίας αλλά ότι οι υπεύθυνοι προσλήψεων θα τους απορρίψουν επικαλούμενοι έλλειψη εμπειρίας ή σταθερότητας και θα τους κρίνουν αρνητικά που δεν μπορούν να κρατήσουν μία θέση.
Υπάρχει λογική πίσω από αυτήν την ανασφάλεια των εργαζομένων. Η διατήρηση ενός πόστου εργασίας και η παραμονή σε μία εταιρεία για ένα αξιοσημείωτο χρονικό διάστημα υποδηλώνει ότι ο εργαζόμενος μπορεί να συνεργάζεται και να δημιουργεί σχέσεις πίστης και δέσμευσης με τους εργοδότες του. Επίσης, έχοντας παραμείνει σε αυτήν τη θέση, έχει αποκτήσει τεχνογνωσία και γνωρίζει καλά τον ρόλο του και τις ανάγκες του. Αυτά είναι όλα τα επιθυμητά προσόντα σε μια πιθανή πρόσληψη.
Από την άλλη πλευρά, ειδικοί υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα η άποψη αυτή δεν ισχύει. Πιο αναλυτικά, οι υπεύθυνοι προσλήψεων πιστεύουν ότι υπάρχει ένα «σημείο καμπής» στο οποίο η αφοσίωση μπορεί ενδεχομένως να σηματοδοτήσει εφησυχασμό ή παύση της επαγγελματικής ανέλιξης ή ακόμα μειωμένο ενδιαφέρον και φιλοδοξίες.
Διαβάστε ακόμα: Έρευνα | Οι εργαζόμενοι εξ αποστάσεως είναι 20% ευτυχέστεροι
Η Claudia B Kropf ιδρύτρια της συμβουλευτικής HR Monday’s Row, συμφωνεί ότι η μακρά θητεία μπορεί να κάνει τους διευθυντές προσλήψεων να αναρωτιούνται εάν ένας εργαζόμενος δεν έχει φιλοδοξίες. Πιστεύει ότι «το μεγαλύτερο μειονέκτημα της παραμονής σε μια θέση για πολύ καιρό, είναι να νιώθεις άνετα με το status quo», κάτι που θα μπορούσε να κάνει έναν υποψήφιο εργοδότη να ανησυχεί ότι ο υποψήφιος εργαζόμενος μπορεί να είναι υπερβολικά αφοσιωμένος στην κουλτούρα μιας εταιρείας για να μπορέσει να προσαρμοστεί γρήγορα σε μια άλλη. Το ζήτημα της ηλικίας, επίσης, παίζει σημαντικό ρόλο.
Φυσικά, αυτές οι κρίσεις δεν ισχύουν πάντα. Για παράδειγμα, μπορεί ένας εργαζόμενος να είναι μέλος μιας εταιρείας για χρόνια αλλά να έχει εργαστεί σε πολλά τμήματα και θέσεις. Αν εργάζεται κάπου 15 χρόνια, αλλά ανεβαίνει επίπεδα κάθε δύο χρόνια, είναι σαν να αλλάζει δουλειά. Έτσι, ο εργαζόμενος ανανεώνεται και δεν πλήττει.
Ένα ακόμα γεγονός που ανατρέπει την παραπάνω άποψη, είναι η εξάντληση της ιεραρχίας μίας θέσης. Με άλλα λόγια, μπορεί κάποιος να είναι διευθυντής και να διατηρεί τη θέση του για χρόνια, επειδή είναι καλός.
Μάλιστα, υπάρχουν πολλοί σημαντικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο όσον αφορά τον χρόνο παραμονής σε μία δουλειά. Οι πιο σημαντικοί είναι το είδος της εργασίας, το εργασιακό περιβάλλον και οι αποδοχές.
Πιο αναλυτικά, υπάρχουν επαγγέλματα όπου η συνεχής μετακίνηση από εταιρεία σε εταιρεία είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτηθούν περαιτέρω δεξιότητες και να διατηρηθούν ανοιχτές επιλογές σταδιοδρομίας, καθώς διευρύνεται το δίκτυο, η βάση των πελατών, η μάθηση και η ανάπτυξη του εργαζομένου.
Διαβάστε ακόμα: Έρευνα | τι ακριβώς θέλουν οι εργαζόμενοι από έναν εργοδότη
Για πολλούς υπαλλήλους, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες να κερδίσουν αυξήσεις στις αμοιβές τους ενώ μένουν σε έναν μόνο οργανισμό, εφόσον υπάρχει μια κουλτούρα ανοδικής κινητικότητας – οι άνθρωποι δε χρειάζεται απαραίτητα να αλλάξουν εργοδότες για να δουν τουλάχιστον κάπως τις αποδοχές τους να αυξάνονται. Ωστόσο, η παραμονή σε μια θέση για πολύ καιρό μπορεί να βλάψει τις δυνατότητες κερδών, ακόμα κι αν δεν εμποδίζει την εργασιακή τους εξέλιξη.
Από την άλλη, η τακτική προαγωγή εντός του ίδιου οργανισμού μπορεί να σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι εξελίσσονται εξίσου γρήγορα με κάποιον που πηγαίνει από δουλειά σε δουλειά. Ωστόσο, ακόμα κι αν λαμβάνουν τακτικές αυξήσεις, η παραμονή τους μπορεί να σημαίνει λιγότερα χρήματα. Μια έρευνα του 2022 στις ΗΠΑ που διεξήχθη από την εταιρεία μισθοδοσίας ADP έδειξε ότι οι άνθρωποι που άλλαξαν δουλειά είδαν, κατά μέσο όρο, σχεδόν 2% μεγαλύτερη ετήσια αύξηση των αποδοχών τους από τους πρώην συναδέλφους τους που έμειναν στην εταιρεία από όπου έφυγαν.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εν μέσω της τρέχουσας στενής αγοράς εργασίας, καθώς οι εργοδότες προσφέρουν μεγάλα κίνητρα για να φέρουν ταλέντα στους οργανισμούς τους. Σύμφωνα με μια έρευνα του 2022 σε περισσότερους από 2.600 εργαζομένους στις ΗΠΑ από τον ερευνητικό οργανισμό The Conference Board, το 20% των ανθρώπων που άλλαξαν δουλειά κατά τη διάρκεια της πανδημίας σημείωσαν αύξηση μισθών 10% έως 20% και σχεδόν το ένα τρίτο των ερωτηθέντων είχε ακόμη μεγαλύτερη αύξηση – πάνω από 30%.
Ωστόσο, ακόμη και με όλα αυτά κατά νου, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει απαραίτητα να φεύγουν από τις μακροχρόνιες δουλειές τους. Αν και υπάρχουν έγκυρες απόψεις ως προς το κατά πόσον είναι η καλύτερη ιδέα το να διατηρηθεί ένας εργαζόμενος σε μια θέση, είναι επίσης σημαντικό να είναι και ευχαριστημένος. Επιπλέον, ο κόσμος αλλάζει συνεχώς – και οι εργαζόμενοι πρέπει να συμβαδίζουν με τη νέα τεχνολογία για να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Οι άνθρωποι των οποίων οι θέσεις εργασίας εξελίσσονται και τους προσφέρουν νέες δεξιότητες δεν μπορούν να μείνουν πίσω.
Mε πληροφορίες από BBC
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
