Ο τρόπος που ένας εργαζόμενος περνά τις διακοπές του, το πώς διαχειρίζεται τον χρόνο του και ο βαθμός κατά τον οποίο καταφέρνει τελικά να απομακρυνθεί από τις υποχρεώσεις της δουλειάς παίζουν καθοριστικό ρόλο όχι μόνο για την ψυχική του υγεία και για το κατά πόσο τελικά καταφέρνει να ξεκουραστεί, αλλά και για το μέλλον της επαγγελματικής του ζωής.
Έρευνες έχουν ήδη δείξει ότι ένας στους δύο επαγγελματίες δεν καταφέρνει να αποσυνδεθεί πλήρως από τη δουλειά του όσο κάνει διακοπές. Τώρα, νέα έρευνα, σε 1000 συμμετέχοντες, από την εταιρεία ανάλυσης ανθρώπινου δυναμικού Visier, δείχνει ότι το 44% των υπαλλήλων πλήρους απασχόλησης, όσο είναι στις διακοπές τους, εξετάζουν το ενδεχόμενο να παραιτηθούν. Μάλιστα, το 20% χρησιμοποιεί τον χρόνο που έχει στις διακοπές για την αναζήτηση άλλης δουλειάς.
Αυτή η τάση σχετίζεται ξεκάθαρα με το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς, για την ακρίβεια το 56%, δήλωσαν ότι μένουν σε επαφή με τη δουλειά, ό,τι και αν σημαίνει αυτό, από το να ελέγχουν την ηλεκτρονική τους αλληλογραφία μέχρι το να συμμετέχουν σε meetings ή να διεκπεραιώνουν κάποιες εργασίες. Αλλά η συντριπτική πλειονότητα, δηλαδή το 95%, δηλώνει ότι η δουλειά στις διακοπές είναι επιλογή τους, κάτι που κάνουν επειδή δε θέλουν να μείνουν πίσω ή για να είναι πιο ήρεμοι.
Διαβάστε ακόμα: Γιατί οι Gen-Zers είναι ήδη burned out;
Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το να ασχολείται κανείς με τη δουλειά του, να εργάζεται, επί της ουσίας, κατά τη διάρκεια των διακοπών, αυξάνει την πιθανότητα να παραιτηθεί όταν επιστρέψει. Μάλιστα, από όσους δήλωσαν ότι σκέφτονται να παραιτηθούν, εκείνοι που μένουν «πολύ συνδεδεμένοι» με τη δουλειά τους κατά την άδειά τους, είναι 36% πιο πιθανό τελικά πράγματι να παραιτηθούν.
Βέβαια, το ότι ένας εργαζόμενος κάνει σκέψεις περί παραίτησης στις διακοπές του, δε σημαίνει ότι θα τις κάνει και πράξη, τουλάχιστον όχι άμεσα. Από όσους τελικά παραιτούνται, η έρευνα έδειξε ότι το 62% χρειάζονται περίπου τρεις μήνες μέχρι την παραίτηση.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτός ο χρόνος είναι σημαντικός για τους εργοδότες, αφού έχουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με τους υπαλλήλους τους, να ανιχνεύσουν τον βαθμό δυσαρέσκειάς τους, και να περιορίσουν τις πιθανότητες παραιτήσεων.
Ενδιαφέρον έχουν ακόμα τα δημογραφικά στοιχεία της έρευνας, καθώς καταγράφηκε διαφορετική συμπεριφορά ανάλογα με τη γενιά. Οι Millennials και οι Gen Z-ers, αλλά και οι υπάλληλοι με εξαρτώμενα μέλη, φάνηκε ότι είναι πιο κοντά στην παραίτηση μετά τις διακοπές κατά 2 έως 5%, ενώ οι Gen X-ers και οι Βoomers είναι 9% λιγότερο πιθανό να κάνουν κάτι τέτοιο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι νεότεροι εργαζόμενοι, που βρίσκονται στην αρχή της σταδιοδρομίας τους, προσπαθούν να χτίσουν ένα «κεφάλαιο καριέρας» και να αποκτήσουν εμπειρία, ή θέλουν να αποδείξουν τις ικανότητές τους, καθώς βρίσκονται συνήθως ακόμα χαμηλά στην ιεραρχία. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι των μεγαλύτερων γενεών είναι πιθανότερο να είναι πιο κατασταλαγμένοι και ευχαριστημένοι με την επαγγελματική τους επιλογή, ή ακόμα, όσον αφορά τους Boomers, να είναι πλέον κοντά στη σύνταξη.
Το γεγονός, ωστόσο, ότι οι περισσότεροι λένε πως επιλέγουν μόνοι τους να συνεχίσουν να δουλεύουν με κάποιο τρόπο στην άδειά τους, υποδηλώνει ότι η εργασιακή κουλτούρα της εταιρείας τους μπορεί όχι απαραίτητα να υπονοεί ότι περιμένει από τους υπαλλήλους της να είναι σε επιφυλακή, αλλά να το αποδέχεται ως φυσιολογικό ή απλώς να αδιαφορεί. Είναι σημαντικό, λένε οι συγγραφείς, οι εργοδότες να αποθαρρύνουν ξεκάθαρα τη δουλειά στις διακοπές, να δίνουν έμφαση στην αξία που έχει η άδεια για την ξεκούραση και την αναζωογόνηση ενός εργατικού δυναμικού που τους ενδιαφέρει να συνεχίσουν να έχουν.
Φυσικά, όταν οι εταιρείες ζητούν από τους υπαλλήλους τους να δουλέψουν κατά τη διάρκεια των διακοπών τους, τα ποσοστά αυξάνονται: το 72% των εργαζομένων σκέφονται στις διακοπές τους ότι θέλουν να παραιτηθούν.
Εκτός από την επικοινωνία με τους υπαλλήλους, οι μάνατζερ μπορούν ακόμα να δώσουν το παράδειγμα κάνοντας και οι ίδιοι αληθινές διακοπές, τονίζοντας έμπρακτα πόσο σημαντικό θεωρούν αυτόν τον χρόνο μακριά από τη δουλειά. Εταιρείες μπορεί να υιοθετούν ακόμα πολιτικές όπως η ελάχιστη διάρκεια των δύο εβδομάδων για τις διακοπές, ενώ σημαντικό είναι επίσης ο φόρτος της εργασίας να είναι έτσι ρυθμισμένος, ώστε να αντιμετωπιστεί ο τρόμος της επιστροφής που νιώθει το 43% των υπαλλήλων, επειδή ξέρουν ότι τους περιμένει ένα βουνό από υποχρεώσεις.
Με πληροφορίες από HR Dive
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
