Στον απόηχο της πανδημίας, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη εξισορρόπησης της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής. Οι συζητήσεις για το άγχος, την ψυχική ευεξία και την επαγγελματική εξουθένωση δεν ήταν ποτέ πιο έντονες.
Αυτή η έντονη συζήτηση για τον ρόλο που πρέπει να παίζει η εργασία στη ζωή μας συμπίπτει με την παρουσία των Gen Z-ers στο εργατικό δυναμικό: μια ομάδα που θέλει καλύτερα όρια γύρω από την εργασία και αναζητά ενεργά εταιρείες με θετική εργασιακή κουλτούρα.
O συγγραφέας και καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Stern School of Business, Scott Galloway, μιλώντας για το ζήτημα της ισορροπίας μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, σε μια ανάρτησή του που έγινε viral, θεωρεί ότι κάνοντας προσωπικές θυσίες από νωρίς, οι εργαζόμενοι μπορούν να επιτύχουν κάποια αρμονία αργότερα στην επαγγελματική τους ζωή. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά, “το να έχω ισορροπία στην ηλικία μου, σημαίνει ότι δεν την είχα στην ηλικία σου”.
Τα σχόλια του Galloway φαίνεται ότι έρχονται σε αντίθεση με την τρέχουσα συζήτηση γύρω από τη σημασία της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Διαβάστε ακόμα: Έρευνα καταγράφει αύξηση ενδιαφέροντος για διά ζώσης εργασία
Αυτό που λέει είναι ότι πολλοί εργαζόμενοι που ανήκουν στις γενιές των Boomers και Gen X έχουν ακολουθήσει αυτήν την εργασιακή κουλτούρα. Πρόκειται για ανθρώπους που εργάστηκαν σκληρά για να ανέβουν νωρίς στην καριέρα τους και έριξαν ρυθμούς μετά από χρόνια προσπάθειας, έχοντας συγκεντρώσει την επαγγελματική επιρροή ή τους οικονομικούς πόρους για να μπορέσουν να το κάνουν.
Αυτή η κουλτούρα συνεχίζεται ακόμα σε πολλούς εταιρικούς τομείς σήμερα. Έτσι, οι νεότεροι εργαζόμενοι αναμένεται ότι μπορούν να αφιερώσουν όσο το δυνατόν περισσότερη ενέργεια, καθώς τώρα βρίσκονται σε ένα στάδιο της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας που τους το επιτρέπει, ώστε να εξασφαλίσουν σταδιακά την πολυπόθητη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Αργότερα στη σταδιοδρομία τους, αφού καταφέρουν να εξελιχθούν μπορούν να πάρουν μια απόφαση: να απολαύσουν έναν πιο ισορροπημένο τρόπο ζωής ή να επιλέξουν θέσεις ανώτερης κλίμακας. Αυτό έγκειται στην προσωπική επιλογή του καθενός.
Ωστόσο, οι άνευ προηγουμένου αλλαγές σε δομές εργασίας που έχουν εδραιωθεί από καιρό εξαιτίας της πανδημίας έχουν προσφέρει μια νέα προοπτική στον ρόλο που παίζει η εργασία στις ζωές των ανθρώπων.
Οι εργαζόμενοι έχουν απομυθοποιήσει τον ρόλο της εργασίας στη ζωή τους, για την οποία πιστεύουν ότι αποτελεί μόνο μια πτυχή της ζωής της. Έτσι, ανεξαρτήτως ηλικίας, αναζητούν πλέον περισσότερη ευελιξία στις δουλειές τους και προσπαθούν να σπάσουν τη σχέση μεταξύ της παραγωγικότητας και της ανάγκης για εργασία.
Πολλές εταιρείες ανταποκρίνονται στις νέες ανάγκες των εργαζομένων, προσφέροντας στους εργαζόμενους νέα μοντέλα όπως το υβριδικό, όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να εργάζονται κάποιες μέρες από το σπίτι τους, ή το μοντέλο της 4ήμερης εβδομάδας.
Διαβάστε ακόμα: Mπορεί η 4ήμερη εβδομάδα να δημιουργήσει πιο πετυχημένες startups;
Όμως, πολλοί από τους παράγοντες που ωθούν τους νέους να αφοσιωθούν σκληρά στην καριέρα τους από νωρίς δεν έχουν αλλάξει.
Ο Tomas Chamorro-Premuzic, καθηγητής επιχειρηματικής ψυχολογίας στο University College του Λονδίνου, υποστηρίζει ότι στους χώρους εργασίας γενικά ανταμείβονται καλύτερα όσοι επικεντρώνονται εξ ολοκλήρου στη δουλειά τους. Επιπλέον, οι εργοδότες είναι πιο πιθανό να προσλάβουν υποψηφίους που αποφεύγουν την επίτευξης ισορροπίας εργασίας και προσωπικής ζωής.
Έτσι, αν και οι συνθήκες εργασίας έχουν αλλάξει, ο τρόπος με τον οποίο οι υπεύθυνοι αξιολογούν την απόδοση των εργαζομένων μπορεί να μη συμβαδίζει με τα νέα δεδομένα. Τα υβριδικά μοτίβα εργασίας μπορεί ακόμη και να έχουν επιδεινώσει το φαινόμενο του “παρουσιασμού”: με την κατάργηση των ορίων μεταξύ εργασίας και σπιτιού, οι εργοδότες περιμένουν όλο και περισσότερο οι εργαζόμενοι να είναι διαθέσιμοι πέρα από τις συμβατικές ώρες.
Φυσικά, οι νεότεροι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να επιλέξουν να μην κοπιάσουν νωρίς στην καριέρα τους. Ωστόσο, μπορεί έτσι να διακινδυνεύσουν την οικονομική τους ασφάλεια, δεδομένου ότι οι εργαζόμενοι στην αρχή της σταδιοδρομίας συνήθως “τα δίνουν όλα” για να μπορέσουν να προχωρήσουν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που αντιμετωπίζουν πίεση να κάνουν σπριντ από νωρίς στην καριέρα τους, ώστε να επιτύχουν ένα επίπεδο ασφάλειας και αρχαιότητας πριν απομακρυνθούν για να κάνουν παιδιά.
Αλλά συνολικά, η Gen Z αντιμετωπίζει επίσης μεγαλύτερες προκλήσεις σε σχέση με τους γονείς της για την επίτευξη οικονομικής σταθερότητας. Χρόνια στασιμότητας των μισθών, σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών των κατοικιών, σημαίνει ότι η απόκτηση ιδιοκτησίας κατοικίας, για παράδειγμα, είναι πολύ πιο δύσκολη για τους νεότερους. Επιπλέον, η εύρεση σταθερής απασχόλησης γίνεται πιο δύσκολη. Αυτοί οι εργαζόμενοι φαίνεται να έχουν επίγνωση των οικονομικών προκλήσεων: αν και η Gen Z θέλει ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, πρέπει να δώσει επίσης προτεραιότητα στους καλούς μισθούς.
Διαβάστε ακόμα: Μπορεί η οικονομική κρίση να ανακόψει την τάση της εργασίας από το σπίτι;
Αυτό δε σημαίνει ότι οι τρέχουσες συζητήσεις σχετικά με την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής δεν μπορούν να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Οι εταιρείες που δε δίνουν σημασία στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής για τους υπαλλήλους τους θα έχουν πιθανώς μεγαλύτερο πρόβλημα να προσλάβουν και να διατηρήσουν το εργατικό τους δυναμικό.
Ίσως η ολοένα και μεγαλύτερη παρουσία των Μillennials και των εργαζομένων της Gen Z στον εργασιακό στίβο θα μπορούσε σιγά-σιγά να αλλάξει τη νοοτροπία.
Ρεαλιστικά όμως, τέτοιες αλλαγές θα χρειαστούν χρόνο – και εν τω μεταξύ, οι επαγγελματικές και οικονομικές πιέσεις που ωθούν τους νέους εργαζομένους σε πολλές ώρες εργασίας και δέσμευση για χάρη της σταδιοδρομίας θα παραμείνουν, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο.
Με πληροφορίες από BBC
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
